Słownik kulinarny

b

Boćwina

Boćwina
fot. Fotolia
Boćwina znana też pod nazwami: burak liściowy, mangold, kapusta rzymska, burak szpinakowy. Jest to roślina jednoroczna pochodząca z basenu Morza Śródziemnego. Liście buraka liściowego znane były już 2000 lat p.n.e., jednak były wykorzystywane przede wszystkim do celów leczniczych. Dopiero z czasem doceniono wartości smakowe i odżywcze. Uprawia się ją ze względu na liście, które są podobne do liści buraka ćwikłowego czy cukrowego. Ma duże, karbowane liście i grube łodygi, które są częściami jadalnymi, natomiast korzeń w przeciwieństwie do buraka ćwikłowego nie nadaje się do spożycia. Poszczególne odmiany boćwiny mają różną barwę blaszek liściowych np. bladozielony, ciemnozielony, fioletowo purpurowy, natomiast ogonki liściowe mogą być: białe, zielone, różowe, czerwone, krwistoczerwone, żółte i pomarańczowe. Wyróżnia się dwa rodzaje boćwiny: zwyczajną lub też zwaną boćwiną właściwą, która ma duże szerokie liście na krótkich łodygach, a  przyrządza się ją jak szpinak oraz boćwinę szerokoogonkową, która ma jadalne, szerokie i długie ogonki liściowe i przyrządza się ją jak szparagi.

Nazwa boćwina jest często mylona z botwiną czy botwinką. Botwiną określa się młode liście i korzenie buraka ćwikłowego, a botwinka to smaczna i zdrowa zupa właśnie z botwiny. Dlatego warto przy zakupie zwrócić na to uwagę.

Liście boćwiny zawierają dużo dobrze przyswajalnego białka, a proces jego wchłaniania jest wspierana przez znajdującą się w nich sporą ilość witaminy A. Jest niskokaloryczna, dlatego warto ją włączyć do diety podczas odchudzania oraz zawiera węglowodany złożone co sprawia, że może być spokojnie spożywana przez diabetyków. Zawiera też kwas foliowy, błonnik, potas, żelazo, wapń oraz witaminy A, C, B1, B2.

Boćwina jest doskonałym składnikiem farszów i zapiekanek. Stanowi dodatek do zup, jajecznic oraz mięs. Liście czasami są wykorzystywane do zawijania popularnych gołąbków.