Nie wiem jak tam w przedszkolu ale generalnie to popieram malgorzate, nia mam za duzo doswiadczenia, tyle co obserwacja dzieci innych i teraz czytam duzo przygotowujac sie na przyjscie mojego, wczoraj wlasnie wyczytalam ze najgorsze co mozna zrobic niejadkowi to zaczac bawic sie z nim przy jedzeniu i robic wielka hece, ze ze babcie i ze mamusi przykro bo nie je, albo stawiac talerz i mowic jak nie zjesz to nic do kolacji nie dostaniesz, bo to wszystko tylko kumuluje w dziecku uczucia, najczesciej sprzeczne, bo ono chce chronic swoja niezaleznosc, chce zeby mama byla szczesliwa a wszystkiego na raz nie moze zrobic... i zamyka sie na jedzenia coraz bardziej
Podobno niejadka powinno sie niejako ignorowac, tak jakby nie obchodzilo nas czy je czy nie je, podawac mu jedzenie ale bez zlosci w przyjemnej atmosferze, jak nie zje tez sie nie zloscic, a w koncu sam zacznie jesc, tylko ze cierpliwosc do tego potrzebna ze hej
No i nie karac ze jak nie zjesz obiadu to nie dostaniesz deseru, jesli wszyscy jedza deser, bo to tylko sprawi ze znienawidzi obiad...

A ja zawsze powtarzam, ze dobrowolnie zadne dziecko jeszcze z glodu nie umarlo!

Wazne, zeby dostawalo posilki o regularnych porach.
Ja nigdy nie zmuszalam syna do jedzenia czegokolwiek. Jesli nie chcial jesc tego, co bylo podane na talerzu proponowalam najwyzej chlebek z maslem, ale zadnych innych przyjemnosci. Nie karac za niejedzenie, ale i nie nagradzac innymi smakolykami.

Nie wiem, jak jest w przedszkolu, o ktorym mowisz...Czy posilki przynosza dzieci z domu, czy dostaja w przedszkolu?

chef napisał(a):

Dutkiewicz napisał(a):

chef to taki nasz biblista

"biblista" kojarzy mnie się z bibą

Dutkiewicz napisał(a):

chef to taki nasz biblista

"biblista" kojarzy mnie się z bibą

chef to taki nasz biblista

rozwodka01 napisał(a):

Dziękuje Wam za dobre rady, moze po ich wprowadzeniu bedzie lepiej. Mam jednak odczucie ze moj malec to taki poprostu trudny przypadek - ale kochany

biorąc za fakt że "wszystkie dzieci nasze są " pomożemy wspólnie...

Dziękuje Wam za dobre rady, moze po ich wprowadzeniu bedzie lepiej. Mam jednak odczucie ze moj malec to taki poprostu trudny przypadek - ale kochany

rozwodka01 napisał(a):

Mój mężczyzna ma już 3 latka i wszystko muszą podawać mu łyżeczką, a i tak nie zawsze chce jeść. Jest to męczące :/

a tak jeszcze w formie żartu ...nie przejmuj sie , będzie miał "83" i też wszystko będą mu podawać łyżeczką... i polecam oglądanie bajek o Kajtusiu tam są również poruszane Twoje problemy , a pamiętaj że dzieci lubią naśladować , może to chwyci

poruszylas dobry temat, szacunku do dziecka
dla mnie to wazny wyznacznik jak z dzieckiem postepowac
i nie ma to nic wspolnego z ustepowaniem na kazdym kroku
najwazniejsze 2 sprawy:

1. zrozumienie lub przynajmniej proby zrozumienia (nawet maluch to czuje i docenia)
2. szacunek, branie 100% serio potrzeb, obaw i innych uczuc malucha

wtedy bąbel jest szczesliwy ;-)