Surströmming, czyli jak Szwedzi kiszą śledzie

Istnieją potrawy, których aromat zwala z nóg – czasem dosłownie, ale smak zaskakuje pozytywnie i zostaje długo w pamięci. Tak jest z niektórymi rodzajami serów – ich amatorzy twierdzą, że im bardziej ser aromatyczny tym lepszy. Podobnie ma się sprawa z koreańskim kimchi - daniem ze sfermentowanych warzyw i głównym bohaterem tego artykułu – szwedzkim przysmakiem, fermentowanym śledziem – surströmming.

Istnieje wiele relacji opisujących pierwszy kontakt z puszką tego przysmaku - w jednej z nich pies, który był świadkiem otwieranie puszki pod wrażeniem zapachu uciekł i wrócił po 3 dniach. Zobaczcie też relację Jamiego Olivera - drogę od "O mój boże co za smród" do "To jest pyszne!".



Niektórzy Szwedzi zawijają śledzie w coś na kształt wrapów fot. Magnus Skoglöf/imagebank.sweden.se

Jak powstaje surströmming?

Małe bałtyckie śledzie są łowione wiosną, w okresie tarła, solone i odkładane w beczkach do fermentacji, po czym, pod dwóch miesiącach, pakowane do puszek, w których fermentują dalej przez około miesiąc - po tym czasie są gotowe do spożycia.

Proces wewnętrznej fermentacji w puszce jest widoczny na jej powierzchni – puszka śledzi robi się wypukła z obu stron. Nie zaleca się otwieranie puszki surströmming w zamkniętym pomieszczeniu. Najlepiej (ze względu na ciśnienie panujące w puszce) robić to pod wodą.

Co więcej – niektóre linie samolotowe zakazały transportu szwedzkiego przysmaku po kilku wypadkach samoczynnego otwarcia puszek podczas lotu – uwięzienie kilkaset metrów nad ziemią z wszechogarniającym, agresywynym zapachem nie jest najlepszym pomysłem na spędzenie lotu.

Jak to się je?

Kiszone śledzie rzeczywiście mocno pachną sfermentowaną rybą - to nie jest zaskoczenie. W smaku są jednak zaskakująco smaczne - przypominają połączenie naszego tradycyjnego śledzika połączonego z kiszoną kapustą. 

Przed spożyciem śledzie się patroszy, odcina głowę i wycina filety. Szwedzi jedzą surströmming na małych kanapeczkach z dodatkiem żółtego sera, plastrem cebuli, ziemniaczka i dodatkiem kwaśnej śmietany. Do tego kieliszek sznapsa. Najtwardsi potomkowie wikingów z północy popijają śledzia mlekiem.

Zobaczcie inne, mniej szokujące przepisy na szwedzkie przysmaki w kategorii kuchnia szwedzka! >>>



Znacie jakieś inne potrawy o wyjątkowo nieprzyjemnym zapachu? Napiszcie o tym w komentarzu!