Słownik kulinarny

m

Miód lipowy

Miód lipowy
fot. Fotolia
Miód lipowy jest to rodzaj słodkiego produktu wytwarzanego w naturalnych warunkach przede wszystkim przez pszczoły, poprzez przetwarzanie nektaru zebranego z roślin miododajnych, a w tym przypadku konkretnie z lipy. Drzewa uznanego przez pszczelarzy za królową pożytków miododajnych, a kwitnie od czerwca do lipca.

Właściwości
Miód lipowy zaliczany jest do jednych z najlepszych miodów nektarowych ( rozróżniamy poza tym miody spadziowe i mieszane). Kolor miodu lipowego w stanie płynnym jest od zielonkawożółtego do jasnobursztynowego. Uważa się, że barwa jest zależna od terminu zbioru – zbiory późniejsze mają barwę brązową. Natomiast skrystalizowany zmienia barwę na białożółtą do złocistożółtej. W smaku jest dość ostry, a nawet lekko gorzkawy oraz  ma wyrazisty zapach. W konsystencji  płynnej przypomina olejek rycynowy, a skrystalizowany ma postać drobnoziarnistą.

Zawartość
Podstawą miodu są cukry proste: glukoza i fruktoza. Poza tym zawiera kwasy organiczne, w tym m.in. kumarynowy, kawowy, a także olejki eteryczne, które zawiera lipa, flawonoidy, związki goryczowe, saponiny, prowitaminę A. Stwierdzono wysoką aktywność antybiotyczną miodu lipowego.

Działanie
Miód lipowy ma przede wszystkim lecznicze działanie w przypadku przeziębień, gryp, chorób układu oddechowego przebiegających z wysoką gorączką. Dzięki wysokiej zawartości olejków eterycznych niszczone są drobnoustroje żyjące na błonach śluzowych organizmu. Poza tym ma działanie rozgrzewające, napotne, przeciwskurczowe, przeciwkaszlowe i wykrztuśne. Odnotowano niszczące działanie w przypadku chorobotwórczych bakterii oraz grzybów. Polecany jest w przypadku chorób układu krążenia, działa lekko moczopędnie i delikatnie obniża ciśnienie krwi. Warto również włączyć go do diety w przypadku nadmiernej nerwowości, stresie i  bezsenności.

Zastosowanie
Jako środek słodzący napoje, napary, herbatki, wypieki i desery.