Słownik kulinarny

n

Nasiona araukarii

Nasiona araukarii
fot. Fotolia
Nasiona araukarii – są to nasiona Araukarii chilijskiej (Araukaria araucana). Drzewo to występuje  na półkuli południowej, w Ameryce Południowej, Australii i Oceanii. W czasach dinozaurów występowała praktycznie na całej Ziemi,  także bardzo licznie na Antarktydzie.  Korony z początku stożkowate, potem kuliste, zwykle od dołu pozbawione pędów. Rośnie 1cm. na pięć lat. W Ameryce Południowej rosną egzemplarze liczące sobie dwa i pół tysiąca lat, osiągające wysokość około pięćdziesięciu metrów. Ostre , kłujące  liście są szydlaste lub klinowate, przypominają igły. Nasiona pochodzą tylko z szyszek żeńskich, które po dojrzeniu rozpadają się na drzewie, podobnie jak u jodeł. nasiona są jadalne. Nasiona mogą osiągnąć 2,5cm długości i 2cm szerokości. Samo nasiono zamknięte jest w cienkiej, lecz zdrewniałej skorupce, kształtem zbliżone do migdała.
Zawartość
Zawierają przede wszystkim białko, błonnik pokarmowy i węglowodany oraz minerały: sód i żelazo.
Zastosowanie
Indianie Mapuche ( Chile), wykorzystują do tej pory te bogate w proteiny i minerały nasiona, przy wyrobie chleba i alkoholowych napojów wysokoprocentowych. Los piñones (czyli nasiona) wykorzystuje się jako surowiec przy robienia mąki, lub po prostu piecze się je w piecu, tak jak kasztany jadalne. Upieczone mają smak trochę podobny do pieczonych ziemniaków. Poza tym nasiona araukarii posiadają wszechstronne zastosowanie w kuchni, zaczynając od możliwości spożycia nasion po wcześniejszym ugotowaniu oraz obraniu z dodatkiem pieprzu, soli, ziół, czy cukru. Ugotowanymi nasionami możemy również ulepszać sosy, zupy, kremy lub farsze mięsne. W postaci mielonej araukaria nadaje się do placków, naleśników ciastek oraz deserów lodowych. Nasiona araukarii można jeść na surowo. Po obróbce termicznej, skorupkę należy usunąć (najprościej nożem), póki jest gorąca, gdyż po ostygnięciu twardnieje.