Galangal mniejszy – Alpinia officinarum Hance. Znana jako Alpinia lekarska lub dziki kardamon. Wieloletnia bylina przyprawowa rosnąca w Chinach, Indochinach i na Tajwanie. Uprawiana jest również na wschodnich wybrzeżach Indii, w Japonii i na Antylach. W celach leczniczych uprawia się ją na Sri Lance i Wietnamie. W smaku jest dosyć intensywny. Posiada wyczuwalną, cynamonową nutkę.
Zawartość
Kłącza zawierają olejki eteryczne, galangol i alpinon. Zawiera beta- kariofilen, chawikol, flawonoidy, takie jak galangina, eter metylowy galanginy, eter dimetylowy galanginy, eter metylowy kwercetyny, eter metylowy kemferolu i kemferid oraz cukry, skrobię i czerwone garbniki.
Działanie
Galangal mniejszy posiada udokumentowane naukowo i klinicznie działanie rozkurczowe, przeciwzapalne, przeciwreumatyczny, antybakteryjne i przeciwwymiotne. Polepszają trawienie i ogólną przemianę materii. Stosowany przy leczeniu niestrawności i niwelowaniu objawów choroby lokomocyjnej. Wyciąg alkoholowy galangi działają przeciwrobaczo. Działają pobudzająco i wzmacniająco psychicznie poprawiając wydajność psychiczną oraz usprawnia procesy intelektualne. Pobudza krążenie krwi, w szczególności w mięśniach i skórze. Alpinię lekarską stosuje się także jako lekarstwo wspomagające leczenie kaszlu i różnych infekcji górnych dróg oddechowych.
Zastosowanie
Stosowany jako niezastąpiona przyprawa kuchni tajskiej, idonezyjskiej i indyjskiej. Stosowany do aromatyzowania wódek (polska gorzka Żołądkowa i rosyjska Nastojka), zup, mięs i serów. Świetny do owoców morza i drobiu. Na jego bazie przyrządza się oleje i octy lecznicze bądź przyprawowe Galangal usuwa się z gotowanych potraw przed podaniem, gdyż przeważnie jest zbyt twardy aby go jeść, potrzebny jest tylko do oddania smaku. Doskonale komponuje się z trawą cytrynową i pieprzem cayenne. W celach medycznych najlepsze efekty daje pod postacią nalewki alkoholowej bądź w połączeniu z miodem.
Zawartość
Kłącza zawierają olejki eteryczne, galangol i alpinon. Zawiera beta- kariofilen, chawikol, flawonoidy, takie jak galangina, eter metylowy galanginy, eter dimetylowy galanginy, eter metylowy kwercetyny, eter metylowy kemferolu i kemferid oraz cukry, skrobię i czerwone garbniki.
Działanie
Galangal mniejszy posiada udokumentowane naukowo i klinicznie działanie rozkurczowe, przeciwzapalne, przeciwreumatyczny, antybakteryjne i przeciwwymiotne. Polepszają trawienie i ogólną przemianę materii. Stosowany przy leczeniu niestrawności i niwelowaniu objawów choroby lokomocyjnej. Wyciąg alkoholowy galangi działają przeciwrobaczo. Działają pobudzająco i wzmacniająco psychicznie poprawiając wydajność psychiczną oraz usprawnia procesy intelektualne. Pobudza krążenie krwi, w szczególności w mięśniach i skórze. Alpinię lekarską stosuje się także jako lekarstwo wspomagające leczenie kaszlu i różnych infekcji górnych dróg oddechowych.
Zastosowanie
Stosowany jako niezastąpiona przyprawa kuchni tajskiej, idonezyjskiej i indyjskiej. Stosowany do aromatyzowania wódek (polska gorzka Żołądkowa i rosyjska Nastojka), zup, mięs i serów. Świetny do owoców morza i drobiu. Na jego bazie przyrządza się oleje i octy lecznicze bądź przyprawowe Galangal usuwa się z gotowanych potraw przed podaniem, gdyż przeważnie jest zbyt twardy aby go jeść, potrzebny jest tylko do oddania smaku. Doskonale komponuje się z trawą cytrynową i pieprzem cayenne. W celach medycznych najlepsze efekty daje pod postacią nalewki alkoholowej bądź w połączeniu z miodem.
