Słodzik – środek słodzący zastępujący cukier. Słodziki dzielą się na: syntetyczne , półsyntetyczne i naturalne. Najbardziej rozpowszechniony jest aspartam(E 951) , acesulfam K(E 950), sorbitol(E 420) i sacharyna(E 954). Ostatnio popularność zyskują naturalne słodziki, takie jak ksylitol i stewia.
Działanie
Syntetyczne substancje intensywnie słodzące działają na receptory smakowe, wywołując uczucie słodkiego smaku. Kaloryczność słodzików, przy ilości dającej uczucie słodkości, jest równa praktycznie zeru. Są to skomplikowane substancje chemiczne, niektóre wydalane są z organizmu człowieka w postaci praktycznie niezmienionej, inne metabolizują na szereg innych związków chemicznych.
Wokół syntetycznych słodzików narosło wiele kontrowersji, dotyczących ich wpływu na człowieka. Najgorszą sławą cieszy się aspartam. Pomimo norm stosowania aspartamu jako dodatku do żywności, wiele doniesień do Agencji Żywności i Leków traktuje o toksycznym jego działaniu. Wśród nich są m. in.: wysypki, częstoskurcz serca, bóle głowy, migreny, napady epilepsji, bezsenność, a nawet utrata pamięci. Działanie kancerogenne udowodniono jedynie w przypadku szczurów. Nie ma rzetelnych badań potwierdzających rakotwórczy wpływ na ludzi. Syntetyczne słodziki powstają wskutek wieloetapowego procesu produkcji, a ich działanie na ludzki organizm nie jest do końca zbadane. W opozycji do nich stoją naturalne substancje słodzące, takie jak m. in. Ksylitol- pozyskiwany z soku brzozy. Nie fermentuje w przewodzie pokarmowym, daje odczyn zasadowy –chroni zęby i zapobiega rozwojowi drożdży w organizmie człowieka. Przy pierwszych stosowaniach zbyt duża ilość ksylitolu może działać przeczyszczająco. Wspomniana już wyżej stewia, należąca do tzw. słodkich białek oprócz uczucia słodkości dostarcza również witamin i minerałów.
Zastosowanie
Słodziki stosuje się jako zamiennik cukru w przetworach i produktach mięsnych, słodyczach, pieczywie, używany do herbat, ciast, deserów. Stosuje się je jako wypełniacze w produkcji leków czy gum do żucia. Jako dodatek do żywności, słodziki stosuje się głównie w celu obniżenia kaloryczności bądź kosztów produkcji.
Działanie
Syntetyczne substancje intensywnie słodzące działają na receptory smakowe, wywołując uczucie słodkiego smaku. Kaloryczność słodzików, przy ilości dającej uczucie słodkości, jest równa praktycznie zeru. Są to skomplikowane substancje chemiczne, niektóre wydalane są z organizmu człowieka w postaci praktycznie niezmienionej, inne metabolizują na szereg innych związków chemicznych.
Wokół syntetycznych słodzików narosło wiele kontrowersji, dotyczących ich wpływu na człowieka. Najgorszą sławą cieszy się aspartam. Pomimo norm stosowania aspartamu jako dodatku do żywności, wiele doniesień do Agencji Żywności i Leków traktuje o toksycznym jego działaniu. Wśród nich są m. in.: wysypki, częstoskurcz serca, bóle głowy, migreny, napady epilepsji, bezsenność, a nawet utrata pamięci. Działanie kancerogenne udowodniono jedynie w przypadku szczurów. Nie ma rzetelnych badań potwierdzających rakotwórczy wpływ na ludzi. Syntetyczne słodziki powstają wskutek wieloetapowego procesu produkcji, a ich działanie na ludzki organizm nie jest do końca zbadane. W opozycji do nich stoją naturalne substancje słodzące, takie jak m. in. Ksylitol- pozyskiwany z soku brzozy. Nie fermentuje w przewodzie pokarmowym, daje odczyn zasadowy –chroni zęby i zapobiega rozwojowi drożdży w organizmie człowieka. Przy pierwszych stosowaniach zbyt duża ilość ksylitolu może działać przeczyszczająco. Wspomniana już wyżej stewia, należąca do tzw. słodkich białek oprócz uczucia słodkości dostarcza również witamin i minerałów.
Zastosowanie
Słodziki stosuje się jako zamiennik cukru w przetworach i produktach mięsnych, słodyczach, pieczywie, używany do herbat, ciast, deserów. Stosuje się je jako wypełniacze w produkcji leków czy gum do żucia. Jako dodatek do żywności, słodziki stosuje się głównie w celu obniżenia kaloryczności bądź kosztów produkcji.
