Wieprzowina jest najpopularniejszym i łatwo dostępnym gatunkiem mięsa. W Polsce zaczęła zyskiwać popularność już od średniowiecza, choć na początku niezbyt ceniona w kuchni arystokratycznej. Wieprzowina jest mięsem łatwo psującym się. Dawniej, gdy sól była towarem drogim i trudno dostępnym, radzono sobie z przechowywaniem wieprzowiny używając różnych sposobów. Trzymano mięso w liściach pokrzywy, zalewano mlekiem lub serwatką, zatapiano w tłuszczu, oleju bądź mieszance sporządzonej z miodu, octu i gorczycy. Wieprzowina dzielona jest na klasy, które również określają zawartość tłuszczu w mięsie.
Zawartość
Wieprzowina jest przed wszystkim doskonałym źródłem białka, przede wszystkim aminokwasów tzw. egzogennych, nie wytwarzanych przez nasz organizm , takich jak lizyna, aminokwasy siarkowe oraz tryptofan. Dostarcza nam również energii (tłuszcze). Zawartość tłuszczu w wieprzowinie waha się dość znacznie, a zależy to od jej gatunku, części tuszy, a także sposobu przetworzenia. Tłuszcz znajdujący się w polędwicy i szynce, w ponad połowie swojej zawartości jest nienasycony, więc korzystnie wpływa na nasz organizm. Wieprzowina dostarcza również witamin, przede wszystkim z grupy B, m. in. B1 i B12 oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, PP i K.
Z minerałów, które zawiera wieprzowina, warto wymienić żelazo, potas, fosfor i cynk.
Zastosowanie
Wieprzowina na ogół kojarzy się nam z tłustym i kalorycznym mięsem, jak boczek. Posiada ona jednak szerokie i wyjątkowo uniwersalne zastosowanie, m.in. dodawana do zup, przygotowywana w formie pieczonej, duszonej, gotowanej czy smażonej. Obecnie, dzięki nowym sposobom hodowli świń, udało zmniejszyć się kaloryczność wieprzowiny o około 20% oraz w znacznej części wyeliminować niepożądane tłuszcze. Wpływ na spadek kaloryczności tego mięsa ma też sposób jego przyrządzania. Coraz częściej tradycyjne kotlety, pieczenie, gulasze i golonki, zastępowane są przez dania przygotowywane w garnkach do gotowania beztłuszczowego, gotowane na parze, grillowane, stir - fry(do tego smażenia najlepiej nadają się polędwica, karkówka i schab).Wieprzowina nadaje się też doskonale do wyrobu wędlin i konserw, aczkolwiek przemysłowe technologie przetwórstwa, w celu uproszczenia procesu produkcji stosują m. in. wielofosforany, białka sojowe i glutaminiany. Spożycie tego typu produktów ograniczyć powinny osoby mające problemy z nerkami i wątrobą oraz małe dzieci.
Zawartość
Wieprzowina jest przed wszystkim doskonałym źródłem białka, przede wszystkim aminokwasów tzw. egzogennych, nie wytwarzanych przez nasz organizm , takich jak lizyna, aminokwasy siarkowe oraz tryptofan. Dostarcza nam również energii (tłuszcze). Zawartość tłuszczu w wieprzowinie waha się dość znacznie, a zależy to od jej gatunku, części tuszy, a także sposobu przetworzenia. Tłuszcz znajdujący się w polędwicy i szynce, w ponad połowie swojej zawartości jest nienasycony, więc korzystnie wpływa na nasz organizm. Wieprzowina dostarcza również witamin, przede wszystkim z grupy B, m. in. B1 i B12 oraz witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, PP i K.
Z minerałów, które zawiera wieprzowina, warto wymienić żelazo, potas, fosfor i cynk.
Zastosowanie
Wieprzowina na ogół kojarzy się nam z tłustym i kalorycznym mięsem, jak boczek. Posiada ona jednak szerokie i wyjątkowo uniwersalne zastosowanie, m.in. dodawana do zup, przygotowywana w formie pieczonej, duszonej, gotowanej czy smażonej. Obecnie, dzięki nowym sposobom hodowli świń, udało zmniejszyć się kaloryczność wieprzowiny o około 20% oraz w znacznej części wyeliminować niepożądane tłuszcze. Wpływ na spadek kaloryczności tego mięsa ma też sposób jego przyrządzania. Coraz częściej tradycyjne kotlety, pieczenie, gulasze i golonki, zastępowane są przez dania przygotowywane w garnkach do gotowania beztłuszczowego, gotowane na parze, grillowane, stir - fry(do tego smażenia najlepiej nadają się polędwica, karkówka i schab).Wieprzowina nadaje się też doskonale do wyrobu wędlin i konserw, aczkolwiek przemysłowe technologie przetwórstwa, w celu uproszczenia procesu produkcji stosują m. in. wielofosforany, białka sojowe i glutaminiany. Spożycie tego typu produktów ograniczyć powinny osoby mające problemy z nerkami i wątrobą oraz małe dzieci.
