Słownik kulinarny

z

Ziele angielskie

Ziele angielskie
fot. Panthermedia
Ziele angielskie- wbrew swojej nazwie nie pochodzi z Anglii, a z Ameryki Środkowej i z Meksyku. Uważano, że obok wanilii było ono ulubioną przyprawą Azteków i przyprawiali nim napój czekoladowy. Do Europy przywieziono go pod koniec XVI wieku. Na szeroką skalę przyprawa ta została rozpowszechniona dopiero pod koniec XVII wieku. Ziele angielskie znane jest także pod nazwami: pieprz angielski, pieprz pachnący, piment, pieprz goździkowy, nowe korzenie. Słowo pimenta w języku hiszpańskim oznacza pieprz, początkowo bowiem hiszpańscy odkrywcy tej rośliny uważali ją za poszukiwany wówczas pieprz. Stąd też pochodzą nazwy pieprz pachnący i pieprz goździkowy.

Zawartość
Zawiera w sobie zdrowymi olejkami eterycznymi, jak eugenol, który nie tylko nadaje przyprawie przyjemnego i słodkiego aromatu, ale posiada też właściwości antyseptyczne i pełni rolę miejscowego środka znieczulającego. Ponadto, ziele jest bogate w kariofilen, metyloeugenol, glikozydy, garbniki, kwercetynę, żywicę i seskwiterpeny. Pozostałe istotne związki wchodzące w skład ziela angielskiego, obejmują potas, żelazo, mangan, miedź, selen, magnez, obfite ilości witaminy A, witaminę B6, ryboflawinę, niacynę i witaminę C.

Działanie
Ze względu na zawartość eugenolu (związek chemiczny, zapachowy), ziele angielskie poprawia trawienie i jest wiatropędne. Należy spożywać go z umiarem, gdyż mogą wystąpić zaburzenia pokarmowe. Jest rośliną leczniczą. Jest pomocne przy wzdęciach i kolce, łagodzi nerwobóle i dolegliwości reumatyczne, ma też słabe działanie odkażające. Może też podrażnić skórę i rozszerzyć naczynia krwionośne, zwiększając przepływ krwi. Taniny w zielu angielskim zapewniają łagodne znieczulenie, właściwości rozgrzewające, sprawiają, że jest to popularny środek w domach na  bóle stawów i bóle mięśni, stosowane jest również jako okład lub w gorących kąpielach. Ziele pomaga też w przyswajaniu witamin grupy B oraz selenu.

Zastosowanie
Najczęściej używane jest do przyprawiania wędlin, marynat, konserw, zup, a także ogórków konserwowych i różnego rodzaju sałatek warzywnych oraz kompotów owocowych. W mniejszym stopniu używa się go do przyprawiania kremów, ciast, naleśników i niektórych likierów. Jest pospolitą przyprawą na Bliskim Wschodzie. Często dodaje się go tutaj do potraw zamiast soli czy pieprzu. Jest głównym składnikiem sosu barbecue. Jest wykorzystywane do produkcji kosmetyków i perfum i innych wyrobów przemysłu kosmetycznego.