Manio trafił do nas jako mały, zaniedbany kotek.Zarobaczony, ze świerzbem, chudziutki...Ledwo przeżył odrobaczanie, tak bardzo był tymi wstrętnymi pasożytami zarażony... Jednak od pierwszej chwili go pokochałam i, jak widać na zdjęciu szybko wlazł mi na głowę
Po kilku tygodniach wypiękniał i stał się przepięknym, puszystym radosnym kociakiem., którego uroda chwytała każdego za serce
Dzisiaj Maniek to już dorosły "facet". Mimo tego,że nie wychodzi na dwór (jedynie na balkon) , nie przestał być, jak przystało na drapieżnika, myśliwym. Zdarzyło mu się kiedyś nawet z balkonu przynieść do domu łup w postaci..wróbelka...Dzięki niemu moja kociomania ma swój dalszy ciąg, bo kilka miesięcy temu adoptowaliśmy Kreskę, teraz nieodłączną towarzyszkę naszego kocura...