Darmiona -no to mamy dwa spojrzenia ( i pewnie oba trafne ) . Dla mnie pieczenie w ognisku to taka sama procedura sporządzania posiłków jak każda inna . Może dla tego , że fascynuje mnie odtwarzanie starych smaków - sposobów gotowania , pieczenia , doprawiania ( namiętnie eksperymentuję np. z pieczeniem w Garnku Rzymskim czyli kamionce . Sama wiele razy przygotowywałam posiłki na spływach kajakowych w ograniczonym dostępie do naczyń i przypraw i uważam to za poważne wyzwanie . Ciekawe czy ktoś zna pieczenie ryb w glinie w ognisku albo nadawanie rybom smaku przez napychanie ich ziołami z łąki ( bez soli i innych przypraw ) .Piekłam tez ryby nabite na patyk nad ogniskiem , tak samo grzyby .Gotowałam jajka w popiele .
Bardzom często stykam się z osobami ( dorosłymi ) , które nie mają zielonego pojęcia o gotowaniu bo po prostu tego nigdy nie robiły i którym trzeba tłumaczyć najprostsze sprawy i podawać przepisy na najprostsze rzeczy .A do tego różnice smaków wynikające z regionu zamieszkania przy najprostszych potrawach . Pamiętam awanturę jaka wybuchła w stołówce akademika jak do obiadu podano mizerię na słodkawo albo kopytka z cukrem czy sałatę polaną tłuszczem ze skwarkami. Poznaniacy wzruszą ramionami bo co w tym dziwnego - przecież tak się podaje , a dla mnie i innych to było nie jadalne .Okazało się ze jest nowa kucharka rodowita Poznanianka i zawsze tak gotowała .
Albo puree ziemniaczane - wiele osób nie widzi różnicy między puree a ziemniakami tłuczonymi .
Albo grzanka z chleba posmarowana ząbkiem czosnku i skropiona oliwą - wydaje się , że to nie potrawa i co tu pisać przepis - a to poezja smaku i jak ktoś tego nie zna to będzie dla niego odkrycie .
Albo nasze polskie tortille czyli podpłomyki robione na suchej patelni ( ciasto z mąki , wody lekko osolone ) .

O kurcze ale mnie rozpisało - narobiłam sobie smaku na te wszystkie ,,prostoty ,, chyba pójdę do kuchni .