bardzo długo jadłam tylko dania z torebek, zapuszkowane, zafoliowane, ze słoików... nie z lenistwa (choć może po troszku), raczej z braku warunków do gotowania. Od 3 lat mieszkam na stancjach, dostęp do kuchni w związku z tym miałam raczej średni, no i współlokatorzy zaglądali mi w garnki, zdarzało się, że pobierali mi składniki z lodówki... uroki stancji, że tak powiem. :/ Wolałam zrobić coś mega szybko i zmykać z kuchni, albo w ogóle jeść na mieście... tyłam, nabawiłam się zaparć, niemalże depresji...

zmieniło się to dopiero niedawno, wraz ze zmianą stancji. Znalazłam mieszkanie z ludźmi, którzy tak jak ja potrzebują prywatności, nie są inwazyjni i pracują regularnie - dzięki temu jestem w stanie zaplanować sobie posiłki, to kiedy mogę zająć kuchnię na zrobienie czegoś większego na co trzeba poświęcić więcej czasu i wiem, że ani ja nikomu nie będę zajmować miejsca przy kuchence, ani nikt nie będzie mnie. Jest świetnie. W prawdzie nadal mam do dyspozycji tylko trzy półki w szafce kuchennej, jedną półkę w lodówce i pół pojemnika w zamrażalniku, ale daję sobie radę. Gotuję regularnie, zdrowo, nie kupuję gotowców - wyglądam i czuję się świetnie