Gdybym stała się szczęśliwą posiadaczką Multicookera, mogłabym wreszcie liczyć na małe odciążenie w gotowaniu, które wreszcie przejąłby na swe barki mój mężczyzna. Niestety ma on do gotowania dwie lewe ręce, więc sam sobie z kulinarnymi zadaniami nie radzi – potrzebowałby po prostu wsparcia. Żeby wyjaśnić jak bardzo „czasem sobie nie radzi”, przytoczę tutaj pewną historię: Otóż poprosiłam go kiedyś o ugotowanie torebki ryżu. Niby nic - żadna filozofia. Wracam jednak do domu, wchodzę do kuchni, a tu… coś jakby ryżowe pole. Jeszcze rano, przysięgam, nasza podłoga miała zupełnie inny wzór, ale tym razem przybrała postać 3D - gładkie dokąd kuchenne płytki podłogowe niczym białym dywanem pokryte zostały solidną dawką ryżu. Przyznaję, że nowoczesny design naszej nowej podłogi nieco mnie onieśmielił, ale w tym wszystkim najbardziej ujmująca była spłoszona sylwetka mego mężczyzny, który rozbieganym wzrokiem jakby namawiał ryż do powrotu w ramy woreczka. No trudno. Rozsypało się, to się już raczej nie zsypie i nie wejdzie posłusznie na talerz. Mężczyzna mój w starciu z ryżem odniósł porażkę, ale z największą wyrozumiałością podeszłam do jego wszystkich tłumaczeń (swoją drogą - niezwykle uroczych). Pomyślałam jednak wówczas, że więcej gotowania ryżu mu już nie będę zlecać. Ale teraz? Zmieniam zdanie. Myślę, że z pomocą Multicookera nawet mój niezbyt zorientowany w kulinarnych zabiegach mężczyzna byłby w stanie przygotować bez trudu nie tylko ryż, ale i znacznie więcej. Ja sama stanęłabym oczywiście na wysokości zadania, żeby Multicooker mógł się naprawdę wykazać i udowodnić na co go stać, ale tego, jak bardzo mógłby on wesprzeć niewprawione ręce mojego partnera, jestem więcej niż pewna. Z takim rycerzem na kuchennym blacie żadna potrawa ani mi, ani jemu nie straszna, w końcu charakteryzuje go powierzchnia, która z dozą ogromnej precyzji przyrządza danie równomiernie i dokładnie tak, jak sobie tego życzymy. Próżno żądać takich efektów i funkcji od zwykłego garnka czy patelni, więc ta możliwość przekonuje mnie bez reszty!