Poszłam sobie na pasterkę. Zobaczyłam właśnie go.
Tak się patrzył na mnie bardzo, chciał abym chyba przytuliła go.
Wiec podeszłam do niego, pocałowałam go on nic nie odpowiedział.. ale i tak kochałam go.
Było kazanie, na kazaniu było o nim, że nas widzi, słyszy i nad nami czuwa.
Siedząc sama w ławce, rozpłakałam się, a on do mnie podszedł i powiedział że ja go nie widzę, ale on kocha mnie. Nie mogłam uwieżyć, myślałam że to sen, ale to naprawdę przyszedł on, i powiedział że kocha mnie.!
Szczęśliwa do domu wróciłam
i historię opowiedziałam tą,
mama radosna, szczęśliwa była
że to właśnie jednak był on.
To nie był Mikołaj,
to nie był chłopak mój,
to był sam Pan Jezus, który w żłóbku śpi.
Więc wszyscy w ten radosny i świąteczny czas,
pójdzie to kościoła na pasterkę,
może i taka historia spotka was.