Mróz szczypie w oczy,jak radość w policzki.
Pan nasz nadchodzi,by nasze duszyczki
Odrodziły się z Nim tej Nocy.
Już wzdychasz na myśl o Bożym Narodzeniu,
z gwiazdą, jak z jasną twarzą – Wigilia.
Podając barszcz czerwony z uszkami przy elegancko zastawionym stole
Słyszysz, że po śniegu ktoś stąpa,
Wtedy pamiętaj – to przychodzi Pan Jezus podzielić się opłatkiem.
To nic, że śnieg i mróz ściska,bo dziś wszędzie goreją serca.
Zebrały się w koło i oczekują na przyjście Świętego Maleństwa.
Co rok powtarza się historia biblijna wyczekiwana,
co rok Jezus przychodzi na świat,
co rok mamy szansę podziwiać Pana,
szansę by być lepszymi i odmienić serce swe.
Gdzie jest stajenka? Każdy dziś wie.
Ogrzejmy Go ciepłem naszych serc,
niech nie drży z zimna w kolebce.
Jezus mały Dobrą Nowiną jest dla tych, którzy na niego czekali.
Niech więc opłatek dziś – symbol pojednania
zamrożone uczucia miłości obudzi i poderwie do góry rąk las,
w podzięce za to,że jest Bóg co kocha nas.