Moja corcia, tutaj w Anglii ma tak na prawde tylko mnie i swojego tate. ALe bardzo duzo czasu spedzamy razem, duzo rozmawiamy i mysle, ze stanowimy zgrana ekipe Jestem dumna z corki, wszyscy nauczycielowie ja chwala, glowna nauczycielka z poprzedniego przedszkola ja uwielbia i wciaz o nia pyta,no i aktualna, rowniez, z wzajemnoscia. Mimo, ze jest tutaj troche samotna, nie jest smutna, wrecz przeciwnie, ma w sobie niskonczone poklady radosci i energii. W dodatku mozemy sobie codziennie porozmawiac na dosc powazne tematy, ktorymi sama sie interesuje. Czesto mi pomaga w domowych obowiazkach, nie zdarzylo sie, by powiedziala, ze nie chce isc do szkoly...Najbardziej zaluje, ze nie ma tutaj mojej tesciowej, ukochanej babci Sary, ktora jest najlepsza babcia na swiiecie, jaka kiedykolwiek spotkalam!
Zauwazylam, ze Sara ma swiadomosc wartosci morlanych, co chyba w duzej mierze moga ksztaltowac rodzice..mam nadzieje, ze to sie nie zmieni na przestrzeni jej dojrzewania, choc z drugiej strony wiem, ze dzisiejsza wspolczesnosc, to swiat pozbawiony zasad moralnych, zreszta sama w nim zyje i co gorsza, czasami za duzo widze..za duzo czuje, za duzo wiem. Ale co tam, w koncu to tylko przejsciowe, by cos w zyciu miec, trzeba sie o to mocno postarac i czasami zacisnac mocno zeby. Wiec jutro jest kolejny dzien na staranie.
Uciekam spac, dobranoc wszystkim