Ile się musi skrzyżować dróg Aby nas zawieść na rodzinny próg
Gdy świat czystą bielą oblicze odmienia
Pisząc scenariusz Bożego Narodzenia…
A my choć czasem od domu daleko
Chronimy sielski obraz pod powieką
Chcemy czuć ciepło w zmarzniętych dłoniach
Skryć się jak dziecko w czułych ramionach…
I tego życzę na ten czas rodzinny
oraz
By każdy dzień był dobry, każdy inny
Bogaty, ciepły, ciekawy, radosny
Z zapachem jodły i rodzimej sosny
Promienny słońcem, zdobny w kolory
By go nie psuły niepotrzebne spory
A w noc gdy światłami rozjarzy się mrok
Gdy do drzwi naszych zastuka NOWY ROK
Żeby się życie jak puzzle składało
I żadnej części w nim nie brakowało


i na osłode moje ciasto wigilijne Kantyczka