Ja raz tylko byłam we Włoszech i tamta kuchnia bardzo mi smakowała. A przechodząc obok pizzerii po prostu ciężko nie wstąpić.Byłam w miasteczku Maranello w ponoć ekskluzymnym lokalu na uroczystej kolacji.
O tym,że często kucharz gotuje niemal przy gościach słyszałam wcześniej,ale tam przeżyłam szok.Elegancki lokal, dekoracje i zastawa a tu tęgi (bardzo) i upocony (też bardzo) kucharz wiezie potrawę na wózku wraz z kelnerem i nakłada na talerze gościom.Może nie nakłada,tylko wrzuca bo tak to dokładnie wyglądało.Jedzenie było pyszne, oprócz moze jakiejś brei ze szpinakiem.Co mi się nie podobało,że kolejne potrawy nakładali na ten sam talerz, nawet jeśli poprzedniej się nie dokończyło.Tak więc co niektórzy mieli niiezły "bigos" . Trunki włoskie też są dobre, choć tego ich rzadkiego winka do wszystkich posiłków miałam dość.Ale już noccino i kilka innych pyszności chętnie degustowałam.
W Wenecji natomiast podano nam na obiad coś pysznego, tylko do dziś nie wiem co to było.Tak to jest jak się nie zna języka.Coś jak mięso w marynacie,pokrojone w cieniutkie paseczki.Ale równie dobrze mogło to być jakieś warzywo,którego nie znam.Jeszcze czuję ten smak.
No i kawa-bardzo dobra,ale nie dla prawdziwych polskich kawoszy.Po wypiciu kilku filiżnaek nadal nie miałam wrażenia,że jestem po porannej kawie.Troszkę to za słabe było dla mnie.
No i jeszcze pieczywo.Niestety nie zamieniłabym naszego chleba na te ich "buły".
Ale ogólnie wrażenia kulinarne są pozytywne.Chętnie jeszcze raz bym się wybrała.