Sos Worcestershire (zwany również Worcester )-sfermentowany, płynny sos o mocnym korzennym smaku. Oryginalny sos produkowany jest przez firmę Lea & Perrins w mieście Worcester w hrabstwie Worcestershire w Anglii. Sos produkowany jest od roku 1837, a do wynalezienia go pośrednio przyczynił się sir Marcus Sandys pochodzący właśnie z tego hrabstwa szlachcic.
Legend dotyczących powstania sosu jest kilka, ale najbardziej popularna wersja mówiąca, że sir Marcus po powrocie z Bengalu, którego przez kilka lat był gubernatorem, przywiózł ze sobą swój ulubiony sos. Aby zapewnić sobie stały jego zapas, zlecił rozszyfrowanie jego receptury właścicielom sklepu chemicznego. Panowie John Lea i William Perrins po analizie sosu zdołali go wyprodukować, jednak efekt końcowy daleki był od oryginału. Dość pokaźna ilość wyprodukowanego sosu wylądowała więc w ich piwnicy. Po kilku latach podczas robienia porządków natrafiono na zapomnianą miksturę. Przed wyrzuceniem postanowiono jej jednak spróbować i stwierdzono, że leżakowanie i fermentacja nadało jej niepowtarzalnego smaku i aromatu. Tak mówi jedna z legend, choć Brian Keogh w swojej książce The Secret Sauce twierdzi, że : nie istniał nigdy Lord Sandys, który mógłby być gubernatorem Bengalu, czy jakiegokolwiek miejsca w Indiach, co potwierdzają źródła.
Zawartość
Sos Worcestershire składa się m.in. ze słodowego i spirytusowego octu, cukru, soli, melasy anchois, tamaryndu, cebuli (w tym szalotki), czosnku i przypraw . Proporcji składników, rodzaju przypraw i w ogóle dokładnego składu i sposobu uzyskania sosu, firma Lea & Perrins nie zdradza. Sos zanim trafi do sprzedaży, leżakuje w dębowych beczkach minimum trzy lata. Smak sosu jest słodkawo-kwaśny, a przede wszystkim pikantny. Nie zawiera białka, cholesterolu, laktozy ani błonnika. Bogaty w minerały, takie jak: sód, potas, wapń, fosfor, magnez oraz żelazo, cynk i miedź. Witaminy to głównie C , beta karoten, niacyna, B1 i B2.
Zastosowanie
Jedna łyżka sosu Worcestershire nadaje potrawie niepowtarzalny smak i aromat. Stosowany przede wszystkim do zup, sosów i marynat, a także do sałatek (Cezar) oraz drinków (Krwawa Mary). Składnik wielu dań mięsnych w (szczególności z wołowiny) oraz przekąsek (Welsh Rarebit ).
Legend dotyczących powstania sosu jest kilka, ale najbardziej popularna wersja mówiąca, że sir Marcus po powrocie z Bengalu, którego przez kilka lat był gubernatorem, przywiózł ze sobą swój ulubiony sos. Aby zapewnić sobie stały jego zapas, zlecił rozszyfrowanie jego receptury właścicielom sklepu chemicznego. Panowie John Lea i William Perrins po analizie sosu zdołali go wyprodukować, jednak efekt końcowy daleki był od oryginału. Dość pokaźna ilość wyprodukowanego sosu wylądowała więc w ich piwnicy. Po kilku latach podczas robienia porządków natrafiono na zapomnianą miksturę. Przed wyrzuceniem postanowiono jej jednak spróbować i stwierdzono, że leżakowanie i fermentacja nadało jej niepowtarzalnego smaku i aromatu. Tak mówi jedna z legend, choć Brian Keogh w swojej książce The Secret Sauce twierdzi, że : nie istniał nigdy Lord Sandys, który mógłby być gubernatorem Bengalu, czy jakiegokolwiek miejsca w Indiach, co potwierdzają źródła.
Zawartość
Sos Worcestershire składa się m.in. ze słodowego i spirytusowego octu, cukru, soli, melasy anchois, tamaryndu, cebuli (w tym szalotki), czosnku i przypraw . Proporcji składników, rodzaju przypraw i w ogóle dokładnego składu i sposobu uzyskania sosu, firma Lea & Perrins nie zdradza. Sos zanim trafi do sprzedaży, leżakuje w dębowych beczkach minimum trzy lata. Smak sosu jest słodkawo-kwaśny, a przede wszystkim pikantny. Nie zawiera białka, cholesterolu, laktozy ani błonnika. Bogaty w minerały, takie jak: sód, potas, wapń, fosfor, magnez oraz żelazo, cynk i miedź. Witaminy to głównie C , beta karoten, niacyna, B1 i B2.
Zastosowanie
Jedna łyżka sosu Worcestershire nadaje potrawie niepowtarzalny smak i aromat. Stosowany przede wszystkim do zup, sosów i marynat, a także do sałatek (Cezar) oraz drinków (Krwawa Mary). Składnik wielu dań mięsnych w (szczególności z wołowiny) oraz przekąsek (Welsh Rarebit ).
