Są tacy, co lubią zbierać znaczki
i tacy, co wolą piec na rożnie kaczki,
inni zaś chodzą na ryby,
zaś ja najbardziej lubię chodzić na grzyby.
Gdy wchodzę do borowikowego lasu,
słyszę prawdziwków głosy od czasu do czasu,
które szpeczą mi, podpowiadając drogę,
jak i gdzie je znaleźć mogę.
Borowików tu wszak jest bez liku,
pomimo obecności leśników,
którzy by zebrać dla siebie wszystkie grzyby chcieli,
lecz chyba nie wiedzieli,
że matka natura wszystkim po trochu dać by chciała
radości ze znalezienia grzybowego ciała.
Pod iglastymi drzewami, najczęściej modrzewiami
rozglądam się za maślakami.
Kuszą mnie ich pomarańczowe kapelusze,
do tego stopnia, że zerwać je muszę.
Przykładam nos do owego grzyba
i zaraz odpłynę chyba...
O sosiku maślaczkowym marzę
albo maślaczki usmażę!
O rydzach w znanej piosence śpiewali,
lecz czy rydza kiedykolwiek smakowali?
Znaleźć je można na piasku pod sosnami,
za wygląd ciekawy trzeba ich pochwalić,
jednak najlepszy w nich smak niezapomniany,
na przykład w słoiku schowany.

Kiedy ciepłe są noce i deszcz leje
rankiem wychodzę na leśne knieje,
wołam mych przyjaciół: "O grzybki kochane,
czy znaleźć was będzie mi dane?
Chcę się zachwycić widokiem pięknych kapeluszy,
niektóre na Wigilijny barszcz trzeba będzie zasuszyć,
wącham czapki i już sobie wyobrażam,
jak je za chwilkę będę przysmażać.
Grzyby mogę jeść kilogramami,
czy z słoika, czy z sosami,
żadna postać nie przeraża, grzyby w mym menu królują,
w mej rodzinie wszyscy im hołdują!

W pewnym lesie, gdzie grzybów było co niemiara
Mieszkała tam cała grzybowa wiara
Która wodza swojego nie miała. Rządził każdy, czyli bezprawie panowało
W końcu w lesie nadszedł czas na wybory. Wielu się do nich nadawało
Borowik kusił: „Wybierzcie mnie, zapewnię wam wilgoć, ciepło i dobre podłoże
To będzie idealny las do wychowywania młodych. Może...”
Wtem przerwał mu maślak: „Ty maślanych oczu do nas nie rób
Każdy tutaj wie, że kłamiesz, bo z ciebie straszny nierób.
Bracia, wybierzcie mnie. Obiecuję, że las będzie tylko dla nas!
Nie będzie tu żadnych innych klas!
Grzyby są siłą, grzyby przyszłością
Wybierzcie maślaka, będę waszą radością”.
Tych wszystkich obietnic słuchał rydz i brać cała
Nagle wstał muchomor. Poważny, skupiony
„Wybierzmy rydza. On niczym nie jest splamiony.
Uczciwy, honorowy, słowa zawsze dotrzymuje
Ja swój głos na niego już notuję!”
Reszta braci poszła w ślad muchomora
I każdy swój głos wrzucił do przepastnego wora.
Wodzem, zgodnie z wolą ludu, został rydz rdzawy
Rządził mądrze, sprawiedliwie, załatwiał wszystkie sprawy
Grzyby go uwielbiały i swojego wyboru nigdy nie żałowały.

W pewnym domu, pewnej jesieni,
Los znanych grzybów się odmienił,
Zebrała je w lesie pewna kucharka,
Rzucając do słojów i do garnka...

Na półce w kuchni stoją słoiki,
Toż to dostojne BOROWIKI!
Gnieżdżą się ciasno, stukają wieczkami,
Wszczynając bójkę kapeluszami!

Tuż obok RYDZE zerkają zdenerwowane,
Lekko pobladłe i rozgotowane,
Blaszki im nieco się pomarszczyły,
Bo troszkę za ciasno się stłoczyły!

Jednak najgorzej wyglądają MAŚLAKI,
Ponadgryzane przez ślimaki,
One już mają wszystko w nosie,
By właśnie się duszą w gorącym sosie!

Stało się raz w Bieszczadach z dość jasnych powodów,
Że skłóciły się grzyby z przydrożnego rowu,
A spór cały przyczynek miał wcale nie nowy:
Maślak, rydz czy borowik jest najbardziej zdrowy?

Rydz więc rzeknie: "To fakt znany,
Rydz się jada podsuszany,
Żeby zdrowym być jak rydz,
Przy nim maślak to jest fryc."

Na to maślak grzecznie: "Owszem,
Rydze w słowach są najzdrowsze,
Ale wcale w kapeluszu.
Maślak zdrowszy jest do suszu."

I tak kłócą się noc całą,
Kotów z sobą drąc niemało.

Aż tu jak nie hycnie rydz,
Po poboczu hyc-hyc-hyc,
Za nim maślak w skok po drodze
Na swej jednej długiej nodze.

A tu dzieci drogą szły,
I maślaka chcą, i rydz,
Do koszyka ktoś ich złowił.

A tymczasem sam borowik
Został w trawie zdrów i cały,
Bo gdy dzieci go szukały,
Siedział cicho pod jeżyną.
Maślak z rydzem głupio zginą,
A borowik sobie żyje.
No bo tam, gdzie dwóch się bije...

Mój grzybowy wiersz

Kto powiedział,
Że borowik najlepszy jest?
Maślak i rydz są dobre też!

Maślak z natury śliski jest,
Zadowoloną minę masz gdy go jesz.

Rydz ze śmietaną pyszny jest
I na tym kończę,
Swój grzybowy wiersz.

Dzwoni do mnie mój kolega
Że pod blokiem w aucie czeka
Ja zaspany, nieumyty
Wkładam spodnie, no i buty
To godzina bardzo wczesna
Uczta będzie dziś nie-mięsna
Wziąłem koszyk, kozik i czapeczkę
I pobiegłem na wycieczkę
Droga długa, bardzo nudna
-"Dojedziemy tam do jutra?"
-"Będziem zaraz, patrz już widać!"
Las się zaczął z nami witać
Wysiadamy z wozu szybo
Bo nam grzyby gdzieś uciekną
Pod mym butem trzeszczą kije
Żaden grzyb się nie ukryje
Gdy tak szedłem, tuż za krzakiem
Leży sobie jeż z maślakiem
Widać głodny, bo nie uciekł
Tylko tak się na mnie wściekł
Więc go miałem obejść wnet
A on do mnie: Czekaj! Gdzie?
Za to żeś mi spokój dał
Ja Ci miejsce wskażę, TAM!
I prowadzi mnie stworzenie
Przez powały i strumienie
Nagle staje, patrzy i niepewnie
Mówi do mnie: "Wilk tu biegnie!"
Zmieniliśmy więc kierunek
Udaliśmy się pod dziurę
Wielką, ciemną, przy polanie
A tu nagle jeż przystaje
"-Idź na północ mój kochany
Tam masz grzybów całe łany"
Idę, idę, nic nie widzę
Nagle są, piękne rydze
Stoją w parach, trzonek w trzonek
Nikt nie chodził tu, w tę stronę?
Biorę kozik, już przykładam
"-Nie ucinaj, proszę, błagam!"
"-O co chodzi Wam tym razem?
"-Nie rozdzielaj nas z tym lasem"
Płaczą, jęczą no i wyją
Co mam zrobić? Czy przeżyją?
"-Dobra piękne moje rydze
Zaoszczędzę Wasze życie
Lecz powiedźcie mi me miłe
Czy ja zbiorę coś na zimę?"
"-Pyszne, smaczne borowiki
Są światowe, a nie dzikie
Lubią koszykami podróżować
Tam jest kilka, bliżej popatrz.
Szybko, żwawo już je ścinam
By mnie żaden nie zwyzywał
By nie płakał i nie krzyczał
By nie skomlał i nie piszczał
Koszyk pełny grzybków pięknych
Serce rośnie, jesteś uśmiechnięty
W aucie kumpel siedzi spięty
Gdzieś wydzwania, gryzie zęby
"-Gdzieś Ty polazł, coś Ty robił?
Ja po pomoc chciałem dzwonić"
"-Jak to? Przecież grzyby, co i jak?"
"-Czyś Ty wariat? Co za świat!
Ja tu godzin 5 już czekam
Chodzę, krzyczę i przyrzekam"
"-Już spokojnie, jestem cały
Zachowujesz się jak stary
Stary człowiek, ekscentryczny
Który ciągle na mnie krzyczy"
"-Dobra wsiadaj i jedziemy
Grzyby mamy, gotujemy!"
Ta przygoda, choć prawdziwa
Mało kogo dziś zachwyca
Każdy tylko grzyby zjada
Nie szanuje lasu świata
A przyroda swoje wie
I wskazuje komu chce
To co dobre, to co smaczne
A nie brzydkie i z robaczkiem
Więc na przyszłość taka rada
Traktuj lasy, tak jak brata

Przyszedł czas,ach przyszedł czas
Na grzyby zbieraj się bracie w las
Liści szelest pod stopami
Na drzewie wiewiórka z cennymi zbiorami.

Przyszedł czas,ach przyszedł czas
Zaprasza cię kolego przyjazny las
Coś trzeszczy w starej dąbrowie
Wypatruj grzybów na zdrowie.

Przyszedł czas,ach przyszedł czas
Idż uważnie,hen głęboko w las
Pod dębem dostojnym przykucnął borowik
Byleby tylko nie spotkał cię dzik.

Przyszedł czas,ach przyszedł czas
Pełen wszelkiego dobra jest polski las
Brzoza pochyła stoi samotna
Pod nią kozaczek wychyla się do słońca.

przyszedł czas,ach przyszedł czas
Od wiatru chwieje się las
W młode sosenki z koszykiem śpiesz
Gromadę całą maślaków bierz.

przyszedł czas,ach przyszedł czas
Mnóstwo rudych rydzów skrywa las
Uważnie,stąpaj powoli
Nazbierasz kurek i podgrzybków do woli.

Jest świetny

Ania Hosz napisał(a):

Dziękuje- bardzo się cieszę, że się podoba

Dziękuje- bardzo się cieszę, że się podoba

Jeszcze pięknie nam słonko przygrzewa w październiku.
Może rosną już grzyby w pobliskim zagajniku ?
Zbierajcie się dzieci i bierzcie ze sobą koszyki,
pójdziemy zobaczyć czy nie rosną borowiki!
A wy drogie dzieci pod niskimi sosenkami
Poszukajcie maślaków ze śliskimi główkami.
Przedwczoraj deszczyk popadał, więc szukajcie ładnie
może komuś i rydz jakiś do koszyka wpadnie
mamusia dziś ogłosiła nam konkurs grzybowy,
obiecując w nagrodę o grzybach Atlas nowy
i grzybki na kolację, jeśli je nazbieramy.
Postarajcie się więc dzieci, by nie zawieźć mamy!