Skromna zupa szwajcarska

Weź cztery główki sałaty, jedną endywię, szczawiu, trebuli*, szczypioru, cebulę, pietruszki, botwiny, szatkowanych ogórków, groszku tudzież szparagów. Pokrój drobno zieleninę, uważając, by ją oczyścić z łodyg i ogonków. Przełóż wszystko z ćwiercią funta masła do rondla, oprósz łyżeczką mąki i duś przez czas niejaki, wodą podlewając, niemal do czasu podania. Wtedy dodaj trzy żółtka, z filiżanką śmietany zmieszawszy, a kto lubi, może bułki wdrobić. Bulion, jeśli pod ręką, lepszy będzie niźli woda. Jeśli nie masz wspomnianej zieleniny, daj, co masz, a do smaku, jeśli chcesz, soku z gorzkich pomarańczy. (M.L. s. 78)



Odrzuć twarde części liści sałaty, podziel duże liście. Ogórki obierz, przepołów i poszatkuj. Obierz cebulę i drobno posiekaj. Rozpuść masło w garnku, wrzuć cebulę i duś przez kilka minut. Dodaj ogórki, groszek, sałatę i zioła, mieszaj przez chwilę drewnianą łyżką. Oprósz jarzyny mąką, przykryj garnek i gotuj je na małym ogniu przez 10 minut, uważając, by nie przypalić potrawy. Wlej bulion i wsyp okruchy chleba, po czym duś na małym ogniu przez kolejnych 20 minut. W tym czasie wymieszaj żółtka ze śmietaną, posól i popieprz. Dodaj do zupy, kiedy ta będzie gotowa i nieco przestygnie (odstaw garnek z ognia, poczekaj 2–3 minuty). Trzymaj w cieple do czasu podania, ale nie dopuść do wrzenia.

Do zupy tej pasują grzanki z sardelą (przepis na s. 105). A swoją drogą — owa zupa wcale nie jest taka skromna!







  Dla 6 osób