Arbuz

Pochodzi ze środkowej i południowej Afryki, gdzie głównie  rośnie dziko. Uprawiany jest od ponad 1500 r.p.n.e. Do Europy przywędrował dzięki krzyżakom w XII w. Ponieważ jest to roślina która lubi ciepły klimat to obecnie na naszym kontynencie uprawiany jest przede wszystkim w Hiszpanii, Prtugalii, Grecji, Francji, Chorwacji, we Włoszech, na Węgrzech, Rumunii, Bułgarii. W Polsce znanych jest kilka odmian i uprawiane są głównie w cieplarniach. Jednak są one mniej słodkie od tych z ciepłych krajów.

Arbuz to roślina z rodziny dyniowatych. Owoce mają kształt okrągły lub podłużny, o kolorze skórki od jasnozielonej po ciemną zieleń przeplataną jaśniejszymi paskami. Dzięki błyszczącej skórce i warstwie wosku, która odbija promienie słoneczne miąższ zachowuje niższą temperaturę niż otoczenie co jest dodatkowym atutem w gorące dni. Najbardziej popularny kolor miąższu to jasnoczerwony, ale są też mniej znane odmiany, których miąższ jest barwy ciemnobrązowej, żółtej, pomarańczowej, różowej czy białej.

Głównym składnikiem arbuza to woda, aż 92%. Natomiast reszta to węglowodany, witaminy i minerały oraz błonnik pokarmowy. Ze względu na dużą zawartość wody świetnie gasi pragnienie, a zawarty w nim kwas jabłkowy i cytrynowy nadaje słodki i orzeźwiający smak. Poza tym zalecany jest osobom mającym problemy z nerkami, gdyż jest moczopędny i przyspiesza oczyszczanie organizmu z toksyn. Arbuzy zawierają cenne przeciwutleniacze, które są niezastąpione w walce z nowotworami. Natomiast cytruliny stymulują odporność organizmu. Mają też działanie przeciwbakteryjne i przeciwzakrzepowe. Zalecane jest podawanie soku z arbuza w stanach podgorączkowych. Bardzo chętnie z dobrodziejstw tego owocu korzystają sportowcy.

Zawarte w arbuzie enzymy działają ściągająco na cerę, dlatego też jest wykorzystywany do produkcji kosmetyków przeciwzmarszczkowych i oczyszczających. Wykorzystywany jest przy leczeniu stanów zapalnych skóry. Sok z arbuza wpływa tonizująco na cerę.