Nie spotkalam sie z takimi przypadkami trudna do wybrniecia sytuacja dla mnie jest koniecznosc zjedzenia potrawy o smaku "starego pantofla" - sprzed niewiadomo kiedy, odgrzewanej itp.

Albo w trakcie wstać i wyjść załatwić potrzebę a nie coś takiego robić :/

Lidka napisał(a):

Ja bardzo nie lubię jak ktoś pociąga nosem jak ma solidny katar , jeść mi się odechciewa :/ też tak macie czy to tylko ze mnie taki francuski piesek?

Rozumiem cie doskonale .. i rozumiem kiedy ktoś ma katar.. ale są granice
Też tego nielubię.. mozna przecież nos wydmuchac zanim sie siądzie do stołu..

Ja bardzo nie lubię jak ktoś pociąga nosem jak ma solidny katar , jeść mi się odechciewa :/ też tak macie czy to tylko ze mnie taki francuski piesek?

Babciagramolka napisał(a):

Zgadzam się dziewczyny - nie znoszę grzebania w talerzach . Czasem Dziadkowie uważają , że to przejaw wielkiej miłości jak się wnuczka sadza na kolana i karmi ze swojego talerza - brr - dziecko też człowiek i ma prawo do swojego posiłku . Albo odkładanie ze swojego talerza na talerz Taty ( Męża czy kogoś tam ) bo ma ktos za dużo - a co to Tata śmietnik
Unikam tego w prosty sposób - podaję na półmiskach- zawsze , nawet na 2 osoby i każdy sam bierze tyle ile chce .Korzyści są trzy a parę ,, skorup " więcej do zmycia warte są tego .
- nikt nie narzeka , że mu dałam za mało, za dużo , albo nie tak ma położone na talerzu jak by chciał
- nie marnuje się jedzenie - bo każdy może sobie dokładać tyle ile zje ile razy chce
-to co zostanie na półmiskach jest czyste i spokojnie mogę to podgrzać na drugi obiad , przerobic na cos innego , zamrozic na potem ( np czyste nie polane sosem ziemniaki można użyć na sałatkę , kopytka , ruskie pierogi - mięso pokroić i zrobić farsz , pastę do chleba - surówkę zmienić w sałatkę kolacyjną itp itd .

A jeszcze jedno czego nie znoszę - że domownicy zaczynają posiłek nie czekając aż wszyscy usiądą . Miałam tak z dziecmi przed laty- ja nosiłam dania na stół a ,, głodomorki " już sobie nakładały .Sprawę rozwiązała moja Mama - po prostu w takich wypadkach wbrew zwyczajowi sztućce podaję na końcu ( i to te indywidualne i te do nabierania z półmisków ) - jak nie ma czym to nie nałożą ani nie zaczną jeść zanim nie podam wszystkiego i nie usiądę razem ze wszystkimi . Proste a działa

Pomysł z sztućcami jest bezbłędny.

Zgadzam się dziewczyny - nie znoszę grzebania w talerzach . Czasem Dziadkowie uważają , że to przejaw wielkiej miłości jak się wnuczka sadza na kolana i karmi ze swojego talerza - brr - dziecko też człowiek i ma prawo do swojego posiłku . Albo odkładanie ze swojego talerza na talerz Taty ( Męża czy kogoś tam ) bo ma ktos za dużo - a co to Tata śmietnik
Unikam tego w prosty sposób - podaję na półmiskach- zawsze , nawet na 2 osoby i każdy sam bierze tyle ile chce .Korzyści są trzy a parę ,, skorup " więcej do zmycia warte są tego .
- nikt nie narzeka , że mu dałam za mało, za dużo , albo nie tak ma położone na talerzu jak by chciał
- nie marnuje się jedzenie - bo każdy może sobie dokładać tyle ile zje ile razy chce
-to co zostanie na półmiskach jest czyste i spokojnie mogę to podgrzać na drugi obiad , przerobic na cos innego , zamrozic na potem ( np czyste nie polane sosem ziemniaki można użyć na sałatkę , kopytka , ruskie pierogi - mięso pokroić i zrobić farsz , pastę do chleba - surówkę zmienić w sałatkę kolacyjną itp itd .

A jeszcze jedno czego nie znoszę - że domownicy zaczynają posiłek nie czekając aż wszyscy usiądą . Miałam tak z dziecmi przed laty- ja nosiłam dania na stół a ,, głodomorki " już sobie nakładały .Sprawę rozwiązała moja Mama - po prostu w takich wypadkach wbrew zwyczajowi sztućce podaję na końcu ( i to te indywidualne i te do nabierania z półmisków ) - jak nie ma czym to nie nałożą ani nie zaczną jeść zanim nie podam wszystkiego i nie usiądę razem ze wszystkimi . Proste a działa

Kiedyś mialam taki problemik z moim mężem.. dawno temu.. Powiedzmy przy nakładaniu jedzenia twierdzil ze on jeszcze nie chce ..a potem dosiadał sie do mojego talerza ze niby popróbowac i zjadal mi połowę.. a jak zwrócilam uwagę to złoscil się ze przecież mogę nałożyć sobie jeszcze abo że mi szkoda itp ... tak mnie to strasznie denerwowalo . ale juz tego nie ma.. kazdy je swoje ..
Druga sprawa to mój brat stryjeczny ... czasem przyjeżdża .. a jak mu zrobię np kawę to on słodzi i miesza ją pół godziny bez ustanku az sie zrobi zimna twierdząc ze taka długo mieszana jest lepiej zaparzona
Nienawidzę tez rozmow o chorobach przy stole .. Kiedy kazdy juz zaczyna sie przekrzykiwac kto ma ich wiecej to mam ochotę odejść od stołu.. albo robię ehem ehemm ... i zmieniam temat na luźniejszy.
I jeszcze podobnie jak Henia... nielubię przekladania z talerza na talerz.. Przeciez gdyby na nim zostalo to sie nie zmarnuje bo mam w domu zwierzaki .. A przekładanie jest takie niesmaczne.

aa i jeszcze cos... zwierzęta.. sama je w domu mam.. ale kiedy są goście to zwierzaki nie mogą zajmować miejsc honorowych... i jedzą we własnych miskach. Bo wlasnie kilka lat temu spotkalam sie z takim niesmacznym faktem ze podczas wieczerzy wigilijnej była pani z pieseczkiem z którym dzielila sie opłatkiem i dawala sobie z nim buzi buzi o fuj..fuj fuj... a potem karmiła go swoim widelcem.... bleeeeee

kacpero9 napisał(a):

chef napisał(a):

... a mieszanie herbaty ze stukotem ... zbieranie okruszek w trakcie gdy inni jeszcze jedzą ... dłubanie w zębach ... wstawanie od stołu gdy inni nie skończyli... opowiadanie żeczy odbierających apetyt... bekanie
itd.

zgadzam się to jest straszne i stukanie zębami o widelec to czasami myślę że zemdleję.

A ja nie znoszę odejmowania przez poczęstowaną osobę jedzenia z talerza! Z podanej porcji ktoś odkłada część z komentarzem:o, za dużo mi nałożyłaś! Nakładam normalne porcje, a jak komu za dużo, może powiedzieć wcześniej, a nie grzebać się w podanej porcji!

chef napisał(a):

... a mieszanie herbaty ze stukotem ... zbieranie okruszek w trakcie gdy inni jeszcze jedzą ... dłubanie w zębach ... wstawanie od stołu gdy inni nie skończyli... opowiadanie żeczy odbierających apetyt... bekanie
itd.

zgadzam się to jest straszne i stukanie zębami o widelec to czasami myślę że zemdleję.

Śmianie się, plucie, grzebanie palcami w talerzu...