Anyż gwiaździsty nazywany anyżem gwiazdkowym lub badianem zwyczajnym pochodzi z południowo-wschodniej Azji, gdzie nadal jest uprawiany. Powszechnie znane owoce anyżu rosną na drzewach dochodzących do 8 m wysokości o szerokich jasnozielonych liściach i biało-żółtym lub biało-zielonym kwiecie, a owoce przypominają gwiazdę – stąd też nazwa. Owoce zbierane są zanim całkowicie dojrzeją, a następnie poddawane suszeniu. Jako przyprawa charakteryzuje się specyficznym, mocnym aromatem. Smakiem przypomina koper włoski lub lukrecję. Jednak bardzo szybko traci swe cenne walory i jest wrażliwa na światło, dlatego też bardziej wartościowy jest anyż zmielony bezpośrednio przed zastosowaniem.
Anyż ceniony był już przez Egipcjan półtora tysiąca lat p.n.e., ale też przez Greków, Rzymian, czy Chińczyków. W Polsce znany jest od Średniowiecza, dzięki Benedyktynom. Roślinę tę od dawna wykorzystuje się w medycynie ludowej.
Wysuszony anyż zawiera głównie olejek eteryczny oraz taniny, żywice i cukry. Jego lecznicze działanie dotyczy szczególnie układu pokarmowego. Przede wszystkim działa rozkurczowe i korzystnie wpływa na procesy trawienne oraz przyswajanie składników pokarmowych. Związki zawarte w anyżu mają działanie antybakteryjne, stąd zalecany jest w okresach wzmożonych infekcji. Korzystnie wpływa na laktację i apetyt. Łagodzi suchy kaszel i chrypkę. Wspomaga usuwanie z organizmu toksyn dzięki właściwościom moczopędnym. Rozcieńczone roztwory z anyżu stosowane bezpośrednio na skórę odstraszają komary i kleszcze.
Zastosowanie anyżu zależy od regionu i kulinarnych tradycji. W Azji przyprawiane są nim przede wszystkim dania z kurczaka i wołowiny oraz zupy. Natomiast w Europie dodaje się głownie do dżemów, kompotów i likierów. Polecane jest dodawanie anyżu do ziołowych herbatek leczniczych.
Anyż ceniony był już przez Egipcjan półtora tysiąca lat p.n.e., ale też przez Greków, Rzymian, czy Chińczyków. W Polsce znany jest od Średniowiecza, dzięki Benedyktynom. Roślinę tę od dawna wykorzystuje się w medycynie ludowej.
Wysuszony anyż zawiera głównie olejek eteryczny oraz taniny, żywice i cukry. Jego lecznicze działanie dotyczy szczególnie układu pokarmowego. Przede wszystkim działa rozkurczowe i korzystnie wpływa na procesy trawienne oraz przyswajanie składników pokarmowych. Związki zawarte w anyżu mają działanie antybakteryjne, stąd zalecany jest w okresach wzmożonych infekcji. Korzystnie wpływa na laktację i apetyt. Łagodzi suchy kaszel i chrypkę. Wspomaga usuwanie z organizmu toksyn dzięki właściwościom moczopędnym. Rozcieńczone roztwory z anyżu stosowane bezpośrednio na skórę odstraszają komary i kleszcze.
Zastosowanie anyżu zależy od regionu i kulinarnych tradycji. W Azji przyprawiane są nim przede wszystkim dania z kurczaka i wołowiny oraz zupy. Natomiast w Europie dodaje się głownie do dżemów, kompotów i likierów. Polecane jest dodawanie anyżu do ziołowych herbatek leczniczych.
