Ziemniaki są to warzywa, które do Europy trafiły dopiero w XVI wieku z Ameryki Południowej, z Peru, a do Polski 100 lat później. Otrzymała je w darze od swego męża Jana III Sobieskiego królowa Marysieńka. Był to prezent z okazji zwycięskiej odsieczy Wiednia. Dziś w wielu polskich domach ziemniaki są podstawą obiadu. Każdy z nas zjada co roku około 130 kg tych warzyw.
Zawartość
Ziemniaki są cennym źródłem witaminy C. Najwięcej jest jej w młodych kartoflach. Jeden ziemniak średniej wielkości zawiera ok. 16 mg tej witaminy, a dzienne zapotrzebowanie organizmu wynosi ok. 60 mg. Im więcej czasu minęło od wykopków i im dłużej ziemniaki leżą w kopcach, sklepach lub piwnicach, tym witaminy C jest w nich coraz mniej. Żółte odmiany mają całkiem sporo beta-karotenu (tym mniej, im jaśniejszy miąższ). Wszystkie zawierają nieco witamin K, B1, B2, B6 i PP. Są bogate w pierwiastki mineralne, głównie potas i fosfor, ale w śladowych ilościach mają też magnez, wapń, żelazo, mangan, sód, fluor, jod i siarkę. Jedząc często ziemniaki, uzupełniamy niemal wszystkie niedobory substancji mineralnych w naszym organizmie.
Działanie:
Ziemniaki mają szerokie zastosowanie kulinarne oraz pielęgnacyjne. Sok z surowych bulw pomaga w leczeniu zgagi, nadkwasoty, jest zalecany przy wrzodach żołądka i dwunastnicy oraz w zaparciach. Z kolei gotowane, roztarte ziemniaki regenerują i odświeżają zmęczoną i ziemistą cerę, a wywar po gotowaniu jest świetnym składnikiem na pękającą skórę rąk i nóg. Warto pamiętać, że z dużym powodzeniem stosuje się surowe, tarte ziemniaki jako maseczkę wygładzająca zmarszczki i doskonale napinającą skórę. Mączka ziemniaczana ma działanie przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, a kisiel z tej mączki doskonale osłania błonę śluzową żołądka, szczególnie w zatruciach. Glukoza z ziemniaka jest głównym składnikiem preparatów krwiozastępczych; ponadto wpływa dodatnio na pracę mięśnia sercowego oraz pamięć. Badania dowodzą, że ziemniaki mają działanie przeciwnowotworowe, moczopędne, wzmacniające naczynia włosowate oraz korzystnie działają przy kamieniach żółciowych.
Zastosowanie
W świecie kulinarnym często służą za podstawowy, lub dodatkowy składnik różnych potraw. Jako składnik dań głównych, dodatek do zup, składnik farszy, puree. Można je również zetrzeć drobno na tarce i usmażyć z nich placki ziemniaczane.
Zawartość
Ziemniaki są cennym źródłem witaminy C. Najwięcej jest jej w młodych kartoflach. Jeden ziemniak średniej wielkości zawiera ok. 16 mg tej witaminy, a dzienne zapotrzebowanie organizmu wynosi ok. 60 mg. Im więcej czasu minęło od wykopków i im dłużej ziemniaki leżą w kopcach, sklepach lub piwnicach, tym witaminy C jest w nich coraz mniej. Żółte odmiany mają całkiem sporo beta-karotenu (tym mniej, im jaśniejszy miąższ). Wszystkie zawierają nieco witamin K, B1, B2, B6 i PP. Są bogate w pierwiastki mineralne, głównie potas i fosfor, ale w śladowych ilościach mają też magnez, wapń, żelazo, mangan, sód, fluor, jod i siarkę. Jedząc często ziemniaki, uzupełniamy niemal wszystkie niedobory substancji mineralnych w naszym organizmie.
Działanie:
Ziemniaki mają szerokie zastosowanie kulinarne oraz pielęgnacyjne. Sok z surowych bulw pomaga w leczeniu zgagi, nadkwasoty, jest zalecany przy wrzodach żołądka i dwunastnicy oraz w zaparciach. Z kolei gotowane, roztarte ziemniaki regenerują i odświeżają zmęczoną i ziemistą cerę, a wywar po gotowaniu jest świetnym składnikiem na pękającą skórę rąk i nóg. Warto pamiętać, że z dużym powodzeniem stosuje się surowe, tarte ziemniaki jako maseczkę wygładzająca zmarszczki i doskonale napinającą skórę. Mączka ziemniaczana ma działanie przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne, a kisiel z tej mączki doskonale osłania błonę śluzową żołądka, szczególnie w zatruciach. Glukoza z ziemniaka jest głównym składnikiem preparatów krwiozastępczych; ponadto wpływa dodatnio na pracę mięśnia sercowego oraz pamięć. Badania dowodzą, że ziemniaki mają działanie przeciwnowotworowe, moczopędne, wzmacniające naczynia włosowate oraz korzystnie działają przy kamieniach żółciowych.
Zastosowanie
W świecie kulinarnym często służą za podstawowy, lub dodatkowy składnik różnych potraw. Jako składnik dań głównych, dodatek do zup, składnik farszy, puree. Można je również zetrzeć drobno na tarce i usmażyć z nich placki ziemniaczane.
