Lubczyk jest to roślina należąca do rodziny selerowatych i pochodząca prawdopodobnie z Iranu i Afganistanu. Obecnie występuje dość powszechnie w górzystych rejonach południowo-zachodniej Azji, południowej Europie, a uprawiany jest niemalże na całym świecie. W Polsce znany jest prawdopodobnie od XVII wieku, a klimat u nas występujący sprzyja wzrostowi tej rośliny. Znany jest również pod takimi nazwami: isjasz, lubiśnik lekarski, łakome ziele, maggi. Surowcem zielarskim są kłącza, liście oraz kwiat. Lubczyk kwitnie w lipcu i sierpniu. Jego smak początkowo jest słodki, następnie przechodzi w gorzkawy, a później pikantny. Ma charakterystyczny zapach, przypominający zapach selera.
Zawartość
Lubczyk przede wszystkim bogaty jest w olejki eteryczne, które znajdują się we wszystkich częściach rośliny. Poza tym jego liście są bardzo dobrym źródłem kwasu askorbinowego, jego zawartość jest podobna jedynie w liściach kopru i pietruszki. Występują również związki kumarynowe, żywice oraz kwasy: jabłkowy, kawowy, chlorogenowy.
Działanie
Zawarte substancje w korzeniu lubczyka co prawda mają niewielkie działanie moczopędne, ale doskonale usuwają z organizmu jony sodu, chloru i potasu oraz mocznika. Dlatego też stosowany jest jako składnik mieszanki ziół stosowanych w przypadku zapalenia dróg moczowych, kamicy nerkowej. Stosowany jest wspomagająco w przypadku niewydolności nerek, w zaburzeniach miesiączkowania, przywraca właściwe napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, a z kolei rozluźnienie mięśni gładkich dróg żółciowych, co w efekcie ułatwia przepływ żółci do dwunastnicy, reguluje perystaltykę jelit. Poza tym ma działanie lekko bakteriobójcze w przypadku bakterii występujących w przewodzie pokarmowym . odnotowano również korzystny wpływ w przypadku nieżytu żołądka, niestrawnościach i braku łaknienia. Kąpiel z odwarem z korzenia lubczyka ma działanie odkażające w przypadku zakażeń skóry i drobnych dermatozach.
Zastosowanie
Lubczyk jest coraz powszechniej wykorzystywany jako przyprawa w kuchni. Stanowi jeden ze składników popularnej przyprawy maggi oraz wykorzystywany jest do produkcji kostek rosołowych i bulionów, zup i sosów. Jego korzeń stosowany do wyrobu rozmaitych alkoholi, natomiast owoce idealnie nadają się do marynowania warzyw oraz grzybów. Młode liście wykorzystywane są do aromatyzowania sałatek warzywnych, a suszone do przyprawiania zup, farszów potraw mięsnych.
Zawartość
Lubczyk przede wszystkim bogaty jest w olejki eteryczne, które znajdują się we wszystkich częściach rośliny. Poza tym jego liście są bardzo dobrym źródłem kwasu askorbinowego, jego zawartość jest podobna jedynie w liściach kopru i pietruszki. Występują również związki kumarynowe, żywice oraz kwasy: jabłkowy, kawowy, chlorogenowy.
Działanie
Zawarte substancje w korzeniu lubczyka co prawda mają niewielkie działanie moczopędne, ale doskonale usuwają z organizmu jony sodu, chloru i potasu oraz mocznika. Dlatego też stosowany jest jako składnik mieszanki ziół stosowanych w przypadku zapalenia dróg moczowych, kamicy nerkowej. Stosowany jest wspomagająco w przypadku niewydolności nerek, w zaburzeniach miesiączkowania, przywraca właściwe napięcie mięśni gładkich przewodu pokarmowego, a z kolei rozluźnienie mięśni gładkich dróg żółciowych, co w efekcie ułatwia przepływ żółci do dwunastnicy, reguluje perystaltykę jelit. Poza tym ma działanie lekko bakteriobójcze w przypadku bakterii występujących w przewodzie pokarmowym . odnotowano również korzystny wpływ w przypadku nieżytu żołądka, niestrawnościach i braku łaknienia. Kąpiel z odwarem z korzenia lubczyka ma działanie odkażające w przypadku zakażeń skóry i drobnych dermatozach.
Zastosowanie
Lubczyk jest coraz powszechniej wykorzystywany jako przyprawa w kuchni. Stanowi jeden ze składników popularnej przyprawy maggi oraz wykorzystywany jest do produkcji kostek rosołowych i bulionów, zup i sosów. Jego korzeń stosowany do wyrobu rozmaitych alkoholi, natomiast owoce idealnie nadają się do marynowania warzyw oraz grzybów. Młode liście wykorzystywane są do aromatyzowania sałatek warzywnych, a suszone do przyprawiania zup, farszów potraw mięsnych.