Jednym z najwartościowszych warzyw jest pietruszka naciowa, której częścią jadalną są gładkie lub kędzierzawe, zielone liście o delikatnym smaku i aromatycznym zapachu. Jest wyjątkowo bogata w składniki odżywcze i bardziej wartościowa od pietruszki korzeniowej. Zawiera sole mineralne m.in. sodu, potasu, wapnia, magnezu, potasu, żelaza, miedzi, fluoru i fosforu, a także olejki eteryczne.
Ponadto stanowi bogate źródło witaminy C, witamin z grupy B oraz D, K, PP, a także kwas nikotynowy. Duża zawartość witaminy C powoduje, że zawarte żelazo jest doskonale przyswajalne przez organizm. Zielona natka posiada właściwości odpornościowe, poprawia krążenie krwi, wpływa korzystnie na procesy trawienne, wzmacnia wzrok. Można ją wykorzystywać na surowo jako przyprawę do potraw, dodatek do sałatek czy masła, a także jako element dekoracyjny dań. Nadaje się do suszenia, mrożenia, nic nie tracąc na swoich właściwościach.
Częścią jadalną pietruszki korzeniowej jest korzeń, o białym, delikatnym miąższu. Jest on wprawdzie uboższy w witaminy i składniki mineralne w porównaniu z pietruszką naciową, ale zawiera dużo olejków eterycznych, nadających roślinie specyficzny zapach i smak, pobudzając trawienie. Korzeń jest lekkostrawny i niezbędny w kuchni dietetycznej.
Często w sklepach lub na bazarach spotykamy w sprzedaży dużą pietruszkę, która posiada bardziej słodki smak i zapach. Jest to pasternak – warzywo rzadziej obecnie uprawiane, ale również bardziej wartościowe. Częścią jadalną jest duży korzeń, o białym miąższu i białej, żółtej lub szarej skórce. Posiada dużą wartość odżywczą – zawiera stosunkowo dużo suchej masy, przeważnie w postaci skrobi, wiele witamin, w tym głównie C, sole mineralne, a także olejki eteryczne nadające pasternakowi charakterystyczny zapach i wartość dietetyczną. W kuchni ma zastosowanie podobnie jak pietruszka korzeniowa czy marchew.
Ponadto stanowi bogate źródło witaminy C, witamin z grupy B oraz D, K, PP, a także kwas nikotynowy. Duża zawartość witaminy C powoduje, że zawarte żelazo jest doskonale przyswajalne przez organizm. Zielona natka posiada właściwości odpornościowe, poprawia krążenie krwi, wpływa korzystnie na procesy trawienne, wzmacnia wzrok. Można ją wykorzystywać na surowo jako przyprawę do potraw, dodatek do sałatek czy masła, a także jako element dekoracyjny dań. Nadaje się do suszenia, mrożenia, nic nie tracąc na swoich właściwościach.
Częścią jadalną pietruszki korzeniowej jest korzeń, o białym, delikatnym miąższu. Jest on wprawdzie uboższy w witaminy i składniki mineralne w porównaniu z pietruszką naciową, ale zawiera dużo olejków eterycznych, nadających roślinie specyficzny zapach i smak, pobudzając trawienie. Korzeń jest lekkostrawny i niezbędny w kuchni dietetycznej.
Często w sklepach lub na bazarach spotykamy w sprzedaży dużą pietruszkę, która posiada bardziej słodki smak i zapach. Jest to pasternak – warzywo rzadziej obecnie uprawiane, ale również bardziej wartościowe. Częścią jadalną jest duży korzeń, o białym miąższu i białej, żółtej lub szarej skórce. Posiada dużą wartość odżywczą – zawiera stosunkowo dużo suchej masy, przeważnie w postaci skrobi, wiele witamin, w tym głównie C, sole mineralne, a także olejki eteryczne nadające pasternakowi charakterystyczny zapach i wartość dietetyczną. W kuchni ma zastosowanie podobnie jak pietruszka korzeniowa czy marchew.
