Dziś ilość form oraz rodzajów przyborów kuchennych przyprawia o zawrót głowy.I pomyśleć,że dawniej wykorzystywano jeden!! Sztućce towarzyszą nam od wieków.Ich nazwa pochodzi najprawdopodobniej od niemieckiego słowa stutze,które oznacza podporę. W skład typowego zestawu takich przyborów wchodzą różnego rodzaju łyżki,noże i widelce.Historia sztućców jest długa i dość skomplikowana.
Najstarsze znaleziska archeologiczne ( pochodzące ze starożytności) wskazują,że pierwsze pojawiły się łyżki.Wcześniej po spożyciu płynnych potraw używano np.muszli.W Polsce łyżki upowszechniły się w późnym średniowieczu.Zazwyczaj wykonywano je z drewna,dlatego tylko nieliczne egzemplarze przetrwały do naszych czasów.W okresie renesansu pojawiły się łyżki kute,które szybko stały się wyznacznikiem społecznego statusu.Majętni ludzie korzystali ze srebrnych lub pozłacanych łyżek zdobionych masą perłową.Czasem grawerowano na nich sentencje bądź przestrogi.
WIDELEC trafił do Europy ze Wschodu,prawdopodobnie ok XI wieku.Jednak początkowo nie cieszył się popularnością.Uważano go za narzędzie nieczyste,niezgodne prawdziwego chrześcijanina.Stopniowo jednak zaczął się upowszechniać.Najstarsze widelce miały dwa zęby i służyły głównie do nabijania mięsa.W XVIII wieku wzbogacono je o kolejny ząb ( i właśnie pod taką postacią trafiły do Polski),a potem o następny. Dodatkowo wygięto też zębiska,żeby nie zsuwało się z nich jedzenie. Najpóźniej ,bo w połowie XVII w.pojawił się
NÓŻ służący do jedzenia.Wcześniej z noży korzystali wojownicy i myśliwi,ale nie nadawały się one do spożywania posiłków.Noże stołowe zaprojektowano więc tak,by były mniejsze,lżejsze i ładnie wyglądały.Początkowo miały ostry czubek.Ale Ludwik XIV uznał je za zbyt niebezpieczne i wprowadził nowy typ sztućców o zaokrąglonym ostrzu.Co ciekawe,podawanie noży po posiłku jest zjawiskiem stosunkowo nowym.Dawniej w dobrym tonie było noszenie ich przy sobie ( w cholewie lub w futerale na paski).
Najstarsze znaleziska archeologiczne ( pochodzące ze starożytności) wskazują,że pierwsze pojawiły się łyżki.Wcześniej po spożyciu płynnych potraw używano np.muszli.W Polsce łyżki upowszechniły się w późnym średniowieczu.Zazwyczaj wykonywano je z drewna,dlatego tylko nieliczne egzemplarze przetrwały do naszych czasów.W okresie renesansu pojawiły się łyżki kute,które szybko stały się wyznacznikiem społecznego statusu.Majętni ludzie korzystali ze srebrnych lub pozłacanych łyżek zdobionych masą perłową.Czasem grawerowano na nich sentencje bądź przestrogi.
WIDELEC trafił do Europy ze Wschodu,prawdopodobnie ok XI wieku.Jednak początkowo nie cieszył się popularnością.Uważano go za narzędzie nieczyste,niezgodne prawdziwego chrześcijanina.Stopniowo jednak zaczął się upowszechniać.Najstarsze widelce miały dwa zęby i służyły głównie do nabijania mięsa.W XVIII wieku wzbogacono je o kolejny ząb ( i właśnie pod taką postacią trafiły do Polski),a potem o następny. Dodatkowo wygięto też zębiska,żeby nie zsuwało się z nich jedzenie. Najpóźniej ,bo w połowie XVII w.pojawił się
NÓŻ służący do jedzenia.Wcześniej z noży korzystali wojownicy i myśliwi,ale nie nadawały się one do spożywania posiłków.Noże stołowe zaprojektowano więc tak,by były mniejsze,lżejsze i ładnie wyglądały.Początkowo miały ostry czubek.Ale Ludwik XIV uznał je za zbyt niebezpieczne i wprowadził nowy typ sztućców o zaokrąglonym ostrzu.Co ciekawe,podawanie noży po posiłku jest zjawiskiem stosunkowo nowym.Dawniej w dobrym tonie było noszenie ich przy sobie ( w cholewie lub w futerale na paski).
