Okrągłe placki skropione oliwą i posypane ziołami to grecki wynalazek. Stamtąd potrawa powędrowała do Rzymu. Natomiast to, co dziś stanowi kwintesencję pizzy – sos pomidorowy – zaczął być stosowany dopiero wówczas, gdy w Europie pojawiły się pomidory, a zatem około XVII wieku. Niekwestionowaną królową wśród pizz jest margherita, nazwana tak na cześć królowej Małgorzaty Sabaudzkiej, która bawiąc pewnego razu w Neapolu, zrezygnowała z królewskich frykasów i postanowiła spróbować tego, co je lud. Podobno kucharz podał jej pizzę w barwach narodowych: z bazylią, mozzarellą i sosem pomidorowym. To smaczne połączenie szybko zyskało rzesze zwolenników. Dziś pizza ma nieskończenie wiele odmian. Jednak zasady jej serwowania obowiązują od stuleci. Przede wszystkim prawidłowo podana pizza powinna być pieczona w wysokiej temperaturze, najlepiej profesjonalnym piecu (w ok. 400 st. C). W domowych warunkach można wykorzystać specjalny kamień do pieczenia pizzy – pochłania on wilgoć z ciasta i równomiernie przekazuje ciepło. Po wyciągnięciu z pieca lub piekarnika pizzę kładzie się na drewnianej desce – najlepiej z rowkami, takiej, na której łatwo pokroić ją nożem z okrągłym, obracanym ostrzem. Metalową łopatką nakładamy kawałki pizzy na talerz. Jednak prawdziwa tajemnica smacznej pizzy tkwi w cieście oraz odpowiednio przygotowanym sosie pomidorowym.
