Oprócz potraw, które jada się niemal w całej Polsce, każdy region ma też swoje specjały. Zwykle przygotowuje się je z produktów, z których dana kraina słynie.
1. Kaszuby i Pomorze to dania z rybami (np. jajecznica ze śledziem, kotlety rybne), ale też potrawy z dodatkiem wieprzowiny i wołowiny (np. szaszłyk rybacki, zupa pomorska).
2. Na Mazurach i Warmii jada się też sporo ryb (np. roladki) i ziemniaków (np. farszynki – kluski z wieprzowym farszem). Popularne są również dania mięsne, np. zrazy z pieczarkami.
3. Śląsk to przewaga sycących zup i duszonych mięs (np. pieczeń huzarska). Popularne są tu też dania z ziemniaków, np. kartoflak.
4. Podhale słynie z potraw mącznych (np. prażucha, podpłomyki) i dań z baraniny (np. gulasz). I oczywiście z oscypka i bryndzy, czyli serów z dodatkiem mleka owczego.
5. Podlasie stoi ziemniakami (np. soczewiaki – bułeczki ziemniaczane z soczewicą), pierogami i bigosem. Stąd też pochodzi sękacz, kindziuk i żubrówka.
6. Małopolska kojarzy się z potrawami z mąki (np. słynne bajgle) i kaszy (np. jagły – kasza jaglana ze śliwkami), a także z zupami (np. sapieszanka z podrobami, kminkowa).
To samo, ale inaczej
Oto potrawy chętnie jadane w kilku regionach Polski, ale w każdym z nich są robione nieco inaczej:
Babka ziemniaczana – w Małopolsce ziemniaki kroi się w półplasterki, wkłada do formy, przyprawia, posypuje koperkiem, skrapia tłuszczem i mlekiem. Upieczoną babę podaje się ze śmietaną. Na Warmii i Mazurach ugotowane ziemniaki uciera się z masłem, żółtkami i pianą z białek, przekłada masą z wołowiny, piecze i podaje z sosami. Na Podlasiu do startych, surowych ziemniaków dodaje się wędzony boczek.
Gulasz – na Podhalu zwykle robi się go z baraniny. Można do niego dodać np. kwaszoną kapustę, suszone śliwki. Na Śląsku wieprzowinę dusi się, pod koniec dodaje koncentrat pomidorowy i kiszony ogórek. Mazurski gulasz to wołowina duszona z ziemniakami, kwaszonymi ogórkami i włoszczyzną.
Gołąbki – w Małopolsce najczęściej faszeruje się je ugotowanym pęczakiem i grochem, na Podhalu natomiast przyrządza się je z nadzieniem ze startych ziemniaków i przesmażonej cebuli.
Źródło: Przyjaciółka
1. Kaszuby i Pomorze to dania z rybami (np. jajecznica ze śledziem, kotlety rybne), ale też potrawy z dodatkiem wieprzowiny i wołowiny (np. szaszłyk rybacki, zupa pomorska).
2. Na Mazurach i Warmii jada się też sporo ryb (np. roladki) i ziemniaków (np. farszynki – kluski z wieprzowym farszem). Popularne są również dania mięsne, np. zrazy z pieczarkami.
3. Śląsk to przewaga sycących zup i duszonych mięs (np. pieczeń huzarska). Popularne są tu też dania z ziemniaków, np. kartoflak.
4. Podhale słynie z potraw mącznych (np. prażucha, podpłomyki) i dań z baraniny (np. gulasz). I oczywiście z oscypka i bryndzy, czyli serów z dodatkiem mleka owczego.
5. Podlasie stoi ziemniakami (np. soczewiaki – bułeczki ziemniaczane z soczewicą), pierogami i bigosem. Stąd też pochodzi sękacz, kindziuk i żubrówka.
6. Małopolska kojarzy się z potrawami z mąki (np. słynne bajgle) i kaszy (np. jagły – kasza jaglana ze śliwkami), a także z zupami (np. sapieszanka z podrobami, kminkowa).
To samo, ale inaczej
Oto potrawy chętnie jadane w kilku regionach Polski, ale w każdym z nich są robione nieco inaczej:
Babka ziemniaczana – w Małopolsce ziemniaki kroi się w półplasterki, wkłada do formy, przyprawia, posypuje koperkiem, skrapia tłuszczem i mlekiem. Upieczoną babę podaje się ze śmietaną. Na Warmii i Mazurach ugotowane ziemniaki uciera się z masłem, żółtkami i pianą z białek, przekłada masą z wołowiny, piecze i podaje z sosami. Na Podlasiu do startych, surowych ziemniaków dodaje się wędzony boczek.
Gulasz – na Podhalu zwykle robi się go z baraniny. Można do niego dodać np. kwaszoną kapustę, suszone śliwki. Na Śląsku wieprzowinę dusi się, pod koniec dodaje koncentrat pomidorowy i kiszony ogórek. Mazurski gulasz to wołowina duszona z ziemniakami, kwaszonymi ogórkami i włoszczyzną.
Gołąbki – w Małopolsce najczęściej faszeruje się je ugotowanym pęczakiem i grochem, na Podhalu natomiast przyrządza się je z nadzieniem ze startych ziemniaków i przesmażonej cebuli.
Źródło: Przyjaciółka
