Czarna świnia, jak nietrudno się domyślić - swoją nazwę zawdzięcza umaszczeniu skóry. Oprócz ciemnego, barwionego odcienia, rasa ta charakteryzuje się niewielką ilością włosów, ryjem o nieco wydłużonym kształcie oraz stosunkowo długimi, umięśnionymi nogami o czarnych kopytach. Budowa ciała nie pozostaje bez znaczenia dla trybu życia, jaki prowadzi - sprzyja wielogodzinnym wędrówkom w poszukiwaniu pożywienia.
Zachodnia część Hiszpanii (Andaluzji), granicząca z Portugalią to główny region hodowli tej rasy - to właśnie stamtąd pochodzą najlepsze jamony i wędliny. Na szczególną uwagę zasługuje tradycyjny sposób hodowli, czyli wypasanie na pastwiskach (w języku hiszpańskim, nazywane „dehesa” - ze względu na typ krajobrazu charakterystyczny dla tej części państwa). Zwierzęta te żywią się przede wszystkim owocami występujących tam drzew (między innymi karłowatych dębów).
Co wpływa na wyjątkowość mięsa iberyjskich świń? Życie na wolności oraz sposób żywienia przekłada się na jego niepowtarzalny smak - jest niezwykle delikatne i w pełni naturalne. Choć dają mniej mięsa niż białe świnie, jest ono jędrniejsze i bardziej soczyste. Długie wędrówki w poszukiwaniu żołędzi sprawiają, że tłuszcz czarnych świń filtruje się do mięsa - dzięki temu jest znacznie zdrowszy od tłuszczu świni białej, która cały czas znajduje się w chlewie.
Pisząc o świniach iberyjskich nie sposób nie wspomnieć o szynce jamon. Nie będzie przekłamania w stwierdzeniu, że w tym jednym słowie zamyka się tradycja, kultura i hiszpańska tożsamość. Jest to również doskonałe odzwierciedlenie kuchni tego regionu, w której rządzi prostota i tradycja; jamon wraz z oliwą z oliwek uważana jest za jedną z najlepszych potraw, jakie kiedykolwiek stworzono.
Jamon idealnie wpisuje się w filozofię kuchni hiszpańskiej, w której poza solą, oliwą i czosnkiem nie stosuje się zbyt wielu przypraw; dzięki temu prawdziwą jakość spożywanych pokarmów - mięsa, owoców czy warzyw - można poznać po ich smaku, bez żadnych poprawiania go za pomocą różnych dodatków.
Warto wspomnieć, że z czarnej świni wytwarzane są również inne wędliny; do najbardziej znanych należy polędwica - lomo iberico oraz kiełbasa salchichon i chorizo - wszystkie o wyśmienitym smaku i warte wypróbowania!
Jeśli ktoś z Was, skuszony naszym artykułem chciałby spróbować jamon z iberyjskiej świni, musi zdawać sobie sprawę, że produkt ten posiada specjalne etykiety, dzięki którym można dowiedzieć się z jakiej jakości szynką mamy do czynienia.
Fot. Fotolia
Wprowadzenie tej klasyfikacji umożliwiło jasny podział na mięso pochodzące z hodowli tradycyjnej oraz przemysłowej; nadużywanie terminu „iberyjski” na etykietach powodowało pewnego rodzaju dezorientację wśród klientów, którzy nie wiedząc, czym dwa produkty o tej samej nazwie różnią się między sobą, wybierali ten tańszy.
Dziś, dzięki wymogom zgodnym z dyrektywą europejską z 2011 roku konsument od razu wie, z jakim produktem ma do czynienia i dzięki temu może świadomie podjąć decyzję o wyborze produktu, który będzie odpowiadał jego preferencjom.
Etykieta czarna przypisana jest do czystej rasy iberyjskiej, żywionej tylko żołędziami (iberico pata negra, 100% iberico bellota). Czerwona zarezerwowana jest dla ras mieszanych żywionych żołędziami (iberico bellota). Zielone etykiety oznaczają odmiany mieszane hodowane na wolnym wybiegu, żywione paszą (iberico cebo de campo). Białe zaś - odmiany mieszane hodowane w chlewniach (cebo iberico).
Cena uzależniona jest od koloru etykiety i waha się nawet od 40 do 200 euro za… nogę. Przykładowa cena w internetowym sklepie z luksusową żywnością, za kawałek mięsa o wadze ponad kilograma, wynosi powyżej 1050 złotych! Trzeba przyznać, że cena robi wrażenie i brzmi… dość niewiarygodnie!
Jeśli mieliście okazję próbować tradycyjnej jamon iberico, podzielcie się z nami swoimi spostrzeżeniami - czy jest to produkt, który polecilibyście innym, bez względu na jego cenę? A może z jakiegoś powodu nie przypadł Wam do gustu? Czekamy na Wasze komentarze!
Zachodnia część Hiszpanii (Andaluzji), granicząca z Portugalią to główny region hodowli tej rasy - to właśnie stamtąd pochodzą najlepsze jamony i wędliny. Na szczególną uwagę zasługuje tradycyjny sposób hodowli, czyli wypasanie na pastwiskach (w języku hiszpańskim, nazywane „dehesa” - ze względu na typ krajobrazu charakterystyczny dla tej części państwa). Zwierzęta te żywią się przede wszystkim owocami występujących tam drzew (między innymi karłowatych dębów).
Co wpływa na wyjątkowość mięsa iberyjskich świń? Życie na wolności oraz sposób żywienia przekłada się na jego niepowtarzalny smak - jest niezwykle delikatne i w pełni naturalne. Choć dają mniej mięsa niż białe świnie, jest ono jędrniejsze i bardziej soczyste. Długie wędrówki w poszukiwaniu żołędzi sprawiają, że tłuszcz czarnych świń filtruje się do mięsa - dzięki temu jest znacznie zdrowszy od tłuszczu świni białej, która cały czas znajduje się w chlewie.
Pisząc o świniach iberyjskich nie sposób nie wspomnieć o szynce jamon. Nie będzie przekłamania w stwierdzeniu, że w tym jednym słowie zamyka się tradycja, kultura i hiszpańska tożsamość. Jest to również doskonałe odzwierciedlenie kuchni tego regionu, w której rządzi prostota i tradycja; jamon wraz z oliwą z oliwek uważana jest za jedną z najlepszych potraw, jakie kiedykolwiek stworzono.
Jamon idealnie wpisuje się w filozofię kuchni hiszpańskiej, w której poza solą, oliwą i czosnkiem nie stosuje się zbyt wielu przypraw; dzięki temu prawdziwą jakość spożywanych pokarmów - mięsa, owoców czy warzyw - można poznać po ich smaku, bez żadnych poprawiania go za pomocą różnych dodatków.
Warto wspomnieć, że z czarnej świni wytwarzane są również inne wędliny; do najbardziej znanych należy polędwica - lomo iberico oraz kiełbasa salchichon i chorizo - wszystkie o wyśmienitym smaku i warte wypróbowania!
Jeśli ktoś z Was, skuszony naszym artykułem chciałby spróbować jamon z iberyjskiej świni, musi zdawać sobie sprawę, że produkt ten posiada specjalne etykiety, dzięki którym można dowiedzieć się z jakiej jakości szynką mamy do czynienia.
Fot. Fotolia
Wprowadzenie tej klasyfikacji umożliwiło jasny podział na mięso pochodzące z hodowli tradycyjnej oraz przemysłowej; nadużywanie terminu „iberyjski” na etykietach powodowało pewnego rodzaju dezorientację wśród klientów, którzy nie wiedząc, czym dwa produkty o tej samej nazwie różnią się między sobą, wybierali ten tańszy.
Dziś, dzięki wymogom zgodnym z dyrektywą europejską z 2011 roku konsument od razu wie, z jakim produktem ma do czynienia i dzięki temu może świadomie podjąć decyzję o wyborze produktu, który będzie odpowiadał jego preferencjom.
Etykieta czarna przypisana jest do czystej rasy iberyjskiej, żywionej tylko żołędziami (iberico pata negra, 100% iberico bellota). Czerwona zarezerwowana jest dla ras mieszanych żywionych żołędziami (iberico bellota). Zielone etykiety oznaczają odmiany mieszane hodowane na wolnym wybiegu, żywione paszą (iberico cebo de campo). Białe zaś - odmiany mieszane hodowane w chlewniach (cebo iberico).
Cena uzależniona jest od koloru etykiety i waha się nawet od 40 do 200 euro za… nogę. Przykładowa cena w internetowym sklepie z luksusową żywnością, za kawałek mięsa o wadze ponad kilograma, wynosi powyżej 1050 złotych! Trzeba przyznać, że cena robi wrażenie i brzmi… dość niewiarygodnie!
Jeśli mieliście okazję próbować tradycyjnej jamon iberico, podzielcie się z nami swoimi spostrzeżeniami - czy jest to produkt, który polecilibyście innym, bez względu na jego cenę? A może z jakiegoś powodu nie przypadł Wam do gustu? Czekamy na Wasze komentarze!
niezły kąsek
LauraLaura
karola25