Leksykon ciemnych piw

Ciemne piwa tworzą bardzo różnorodną rodzinę trunków, które wymagają przeważnie odpowiedniego rodzaju szkła. Zobacz, jak serwować poszczególne rodzaje ciemnego piwa.

         
ocena: 5/5 głosów: 2
Leksykon ciemnych piw

Ciemna strona mocy

Piwa ciemne uzyskuje się po przez fermentację prażonych uprzednio słodów, a więc odpowiednio przygotowanego ziarna jęczmiennego. W zależności od rodzaju słodu i jego proporcji  w smaku i zapachu piwa pojawiają się nuty dymu, karmelu, czy kawy, czekolady.

Ale

Popularny szczególnie w Wielkiej Brytanii i krajach anglosaskich gatunek piwa o bursztynowym lub złotym kolorze i charakterystycznym, lekko słodkawym posmaku.  Jego odmianą jest pozbawiony słodkich akcentów, goryczkowy Bitter. Piwa tej grupy serwujemy w wysokich szklankach.

Bock (Koźlak)

Gatunek ciemnych, lekko słodkawych piw o wysokiej zawartości ekstraktu i alkoholu.  Koźlaki są mniej goryczkowe od swoich krewniaków porterów czy stoutów. W zapachu dominują nuty karmelu i kawy. Koźlaki serwuje się w specjalnych pokalach na krótkiej nóżce.

Stout

Bardzo goryczkowe piwa o niewielkim nasyceniu z dominującymi nutami  palonej kawy, cappuccino, karmelu, gorzkiej czekolady (chocolate stout). Niektóre piwa tej grupy swoją kremową konsystencje i smak zawdzięczają dodatkowi laktozy – cukru mlecznego nie fermentowanego przez drożdże. Podaje się w specjalnych, lekko rozszerzających się przy samej górze szklankach.

Porter

Typ ciemnego piwa o średniej zawartości alkoholu i ekstraktu. Obecnie produkowane portery są nieco mniej goryczkowe niż bliźniacze Stouty. Oba typy piw narodziły się w Anglii na przełomie XVIII i XIX wieku. W zapachu portera dominują nuty owocowe, palonego słodu, karmelu i kawy. Portery przeważnie serwuje się w pokalach na krótkiej nóżce.

Lambic

Typ belgijskiego piwa regionalnego poddawanego tzw. Spontanicznej fermentacji. Drożdże znajdujące się w powietrzu przedostają się do otwartych kadzi, rozpoczynając, tym samym, proces produkcji Lambików. Smak tego gatunku piwa jest niezwykle charakterystyczny i łatwy do rozpoznania. W zapachu  dominują nuty owocowe, octowe, zwierzęce (zapach siodła, stajni, podwórka na wsi). W smaku lambiki są wyraziście kwaskowe i niezbyt goryczkowe. Przeważnie mają kolor od wiśniowego do bursztynowego. Serwuje się je w wyższej niż większość piw temperaturze, w specjalnych pokalach, przypominających ogromnych rozmiarów kieliszki do brandy.