Szynka wędzona z Markowej

Marynowany w ziołach , długo wędzony na drewnie bukowym i olchowym oraz parzony.W wyrobie może występować szarozielone przebarwienie co nie jest wadą a świadczy o braku dodatków chemicznych.W dniu 10 marca 2006 roku na Listê Produktów Tradycyjnych została wpisana w kategorii Mięso Świeże oraz produkty mięsne: Szynka wiejska markowska (woj. podkarpackie)Sposób produkcji nie zmienił sie od dawna..Proces przyrządzania szynki wiejskiej markowskiej byl następujący: mięso po rozbiorze do dwu tygodni poddawano marynowaniu w beczce drewnianej w komorze. Następnie wiązano sznurkiem i wędzono, a potem parzono w garnku na kuchni opalanej drewnem. Metoda studzenia wędzonek nie zmieniła się do dzisiaj : schłodzona w zimnej wodzie szynka wieszana była w komorze lub na strychu. Zmiany, które zaszły w metodzie produkcji są jedynie zmianami dotyczącymi wykorzystywanych urządzeń oraz sprzętu, które nie mają wpływu na jakość końcową, czy smak produkowanego obecnie wyrobu. Zmiany te nie dotyczą receptury ani składników użytych do produkcji. Ubój i rozbiór odbywają się w odrębnych pomieszczeniach, specjalnie do tego przeznaczonych, a nie jak dawniej na polu i w komorze. Obecnie tuszki chłodzone są w chłodni wyposażonej w agregat chłodniczy, dawniej wisiały do następnego dnia w chłodnej komorze. W metodzie produkcji szynki wiejskiej markowskiej nie zmieniło się wiele.Jak dawniej jest marynowana, a następnie wędzona w tradycyjnych wędzarniach opalanych drewnem, a następnie parzona. O dostatkach dworskiej spiżarni pisał Wincenty Pol. Jak widać, nasi przodkowie, szczególnie ci z kresów wschodnich, słynęli z doskonale zaopatrzonych spiżarni (Andrzej Fiedoruk, op. cit.):
W bród wszystkiego jest w komorze
Czy w krajance, czy w gomólce,
Jest w serniku ser na półce.
Wiszą kumple i wędliny,
I półgąski, i świniny,
Obok w długich żerdziach ryby;
Z siatki pachną leśne grzyby.
A kwas czysty miasto wody,
W lochu stoją białe miody,
wódki starki i nalewki,
I rok cały lód przeleży.