Jamie Olivier, brytyjski towar eksportowy

Kucharz słynie z walki ze śmieciowym jedzeniem i otyłością swoich rodaków. W Wielkiej Brytanii znany jest jako „Nagi Szef”.

         
ocena: 0/5 głosów: 0
Jamie Olivier, brytyjski towar eksportowy
fot. www.instagram.com/jamieoliver/
Przeznaczeniem Jamiego, w zasadzie Jamesa Trevora Oliviera, od samego początku była kariera kucharska. Urodził się w 1975 roku w hrabstwie Essex. Dzieciństwo spędził na zapleczu pubu-restauracji, którą prowadzili jego rodzice.

Od najmłodszych lat mały Jamie pomagał w rodzinnym interesie ucząc się przy okazji tajników przyrządzania typowo brytyjskich potraw. W rezultacie jeszcze zanim ukończył podstawówkę płynnie poruszał się po kuchni i potrafił bardzo dobrze gotować. Ostatecznie wylądował w Westminister Catering College, a następnie praktykował w znanych brytyjskich i francuskich restauracjach pod okiem słynnych szefów kuchni.

Świat poznał go w 1998 roku, kiedy zaczął prowadzić program produkowany przez stację BBC pod nazwą „Nagi szef”. Ujął publiczność swoją szczerością, bezpośredniością i bezpretensjonalnością. Choć emisja programu zakończyła się w 2001 roku brytyjskie media do tej pory określają go mianem Naked Chef. W późniejszych latach prowadził cykl różnych programów kulinarnych, m.in. „Przekręty Jamiego Oliviera”, „Wielka włoska wyprawa Jamiego”, „Jamie kolacja i kurczaki”, „30 minut Jamiego” czy „Żywieniowa rewolucja Jamiego Oliviera”.

 

A video posted by Jamie Oliver (@jamieoliver) on


Wydał także kilka książek kucharskich oraz wziął udział w licznych reklamach, m.in. w kampanii marketu Sainsbury. Zyski czerpie również ze sprzedaży akcesoriów kuchennych, które reklamuje swoim nazwiskiem. Jego programy emitowane są praktycznie na całym świecie, podobnie ma się ze sprzedażą książek. Jest właścicielem kilku restauracji, m.in. Union Jack i Fifteen.

Pozycja medialna Jamiego w Wielkiej Brytanii i poza nią jest mocna i trudna do zachwiania. Brytyjczycy go kochają, a sam zainteresowany wykorzystuje swoje pięć minut nie tylko do lansowania własnej osoby, ale również do promowania zdrowego trybu życia. Namawia rodaków do zmiany nawyków żywieniowych, jest zwolennikiem ekologicznej żywności kupowanej w lokalnych sklepach. Zdecydowanie przeciwstawia się fast-foodom. Prowadził kampanię przeciwko niewłaściwemu żywieniu dzieci w szkołach i edukował Brytyjczyków jak zamiast śmieciowego jedzenia przygotowywać zdrowe, pożywne potrawy.

Choć przez wielu jest odbierany jako celebryta, który próbuje zarobić na wszystkim, na czym tylko może, trzeba mu przyznać słuszność w sprawie, o jaką walczy i w jaką z wielkim zapałem się angażuje.