Jak powstają żelki?

Największe okazy


Największy żelek świata jest dziełem oczywiście Amerykanów. Ma ponad 25 centymetrów i waży 2.5 kilograma. To ponad 1400 razy więcej niż tradycyjny miś żelek. Gigantyczne żelki są dostępne w normalnej sprzedaży w wielu kolorach, a jeśli mało nam słodkości czekają na nas żelki robale tej samej firmy – o długości 65 centymetrów! Prawdziwy żelkowy wąż boa! Informacja dla dbających o linię – te żelki w tym nie pomogą, jeden może mieć aż 4 tysiące kalorii!

Prawdziwy smakosz nie zaprzeczy, że można oszaleć na punkcie żelków - niektórzy lubią superkwaśne, inni natomiast te najsłodsze. Szwedzi do tego stopnia uwielbiają żelki, że istnieje rytuał jedzenia ich raz w tygodniu w sobotę. Wtedy każdy smakosz żelek łapie za papierową torebkę i lopatkę i wybiera swoje ulubione godis, czyli żelki po szwedzku.


Jak powstają żelki?


Na początku jest kształt, a dokładnie – powstaje forma, która później pozwoli żelkom przybrać ulubiony przez nas kształt – dżdżownicy, misia, butelki czy arcykwaśnego aligatora.

Forma powstaje stopniowo – najpierw jest projekt rysunkowy, który z czasem przekształca się w komputerowy model graficzny danego kształtu. Potem żelka przybiera materialny kształt – na razie gipsowy, który poddaje się przeróżnym zabiegom. Każdy szczegół przyszłej smacznej żelki jest dopracowywany z wielką skrupulatnością. Następnie powstają formy, które posłużą jako matryce dla niezliczonej ilości przyszłych słodkich pyszności.

Sekretem jest receptura – dokładne proporcje są dobrze strzeżone przez producentów, udało nam się jednak dowiedzieć, że w skład każdego dobrego żelka wchodzi syrop glukozowy (sprawia, że jest przezroczysty), cukier i dekstroza (która nadaje mu słodki smak) oraz koniecznie żelatyna (która sprawia, że żelki są ciągnące i sprężyste). Coraz bardziej popularne są też produkty żelujące pochodzenia roślinnego jak skrobia i agar, który jest rodzajem tropikalnej algi.


Skąd się biorą kolory?


Jaki jest sekret kolorów? To w dużej mierze naturalne barwniki. antocjany, chlorofile i węgiel roślinny. Paleta barw otrzymywana jest także z wyciągów np. z czerwonej i czarnej porzeczki, cytryny, pomarańczy, czarnego bzu, aronii, winogron, kiwi a nawet marchwi, szpinaku i pokrzywy.

Podstawowe składniki żelków są podgrzewane i mieszane do uzyskania jednolitej gęstej masy. Gotowa mieszanka jest następnie łączona z wcześniej przygotowanymi naturalnymi aromatami i barwnikami. Na samym końcu dodawana jest skrobia, olej roślinny i kwas cytrynowy.

Pierwsza partia żelków jest produkowana ręcznie, wszystko po to, aby wyeliminować ewentualne niedoskonałości. Maszynowa produkcja żelków polega na wyciskaniu przez dozownik mieszanki do form. Przez następny tydzień żelki schną na tacach ze skrobią kukurydzianą. Następnie żelki oczyszcza się powietrzem z resztek skrobi i powleka woskiem pszczelim i woskiem carnauba, aby nadać im połysk i zapobiec sklejaniu się ze sobą.

Tekst powstał na podstawie materiałów prasowych firmy Haribo.