Smak Mazowsza
Śląsk ma swój żurek, Wielkopolska natomiast szagówki. Polska kuchnia dostarcza bogactwa smaku
i jest odzwierciedleniem stylu życia ludzi w poszczególnych regionach. Wiele mówi o zasobach naturalnych, które kształtowały kulinarne gusta Polaków.
Także kuchnia mazowiecka ma swoją historię. Dużo wnieśli do niej Kurpie – grupa etniczna powstała po połączeniu ludności przybyłej z Mazur i z miejscowych Mazowszan, którzy zajmowali się głównie bartnictwem, myślistwem i rolnictwem. Ogromne znaczenie miał także fakt, że Mazowsze było terenem puszczańskim, którego pozostałość stanowią obecnie m.in. Puszcza Kampinoska i Zielona.
Dziczyzna, jagody, miód i grzyby znajdowały się więc w podstawowym menu Mazowszan. Sprzyjało to rozwojowi kuchni prostej, opartej na tym, co oferowała natura.
Jeśli macie ochotę spróbować mazowieckich specjałów, prezentujemy niektóre z nich. Poznajcie kulinarne oblicze Mazowsza!
Zupa grzybowa
Składniki:
0,5 kg wołowiny,
garść suszonych grzybów,
2 l wody,
1 kostka bulionu grzybowego,
cebula, śmietana,
mąka,
sól,
pieprz,
10 ziemniaków.
Przygotowanie:
Umytą wołowinę umieszczamy w garnku, zalewamy dwoma litrami wody i gotujemy. Po doprowadzeniu do wrzenia zmniejszamy ogień i gotujemy przez około 30 minut. Do tak przygotowanego rosołu dodajemy posiekane grzyby. Do zupy znakomicie nadają się borowiki, podgrzybki i maślaki, których nie brakuje w mazowieckich lasach. Wcześniej starannie je myjemy, następnie zalewamy ciepłą wodą. Trzymamy je w wodzie około 30 minut. Dopiero po tym czasie zaczynamy wodę z grzybami gotować na małym ogniu. Mieszamy wywar z grzybami z rosołem i gotujemy przez około 45 minut. Dodajemy pokrojoną drobno cebulę i ziemniaki. Zupę zaprawiamy śmietaną wymieszaną z łyżką mąki i doprawiamy do smaku pieprzem i odrobiną soli. Można ją podawać z makaronem (najlepiej z łazankami).
Babka ziemniaczana po siedlecku
Składniki:
2 kg ziemniaków,
0,5 kg boczku (lub 30 dag boczku i 20 dag wędzonej kiełbasy),
3 jaja,
1 cebula,
3 ząbki czosnku,
szklanka śmietany 22%,
pieprz i sól,
tłuszcz do wysmarowania formy.
Przygotowanie:
Ziemniaki myjemy, obieramy ze skórki, a następnie ucieramy na tarce (jeśli jest zbyt dużo wody, osączamy na sicie). Boczek kroimy w drobną kostkę. Cebulę obieramy i siekamy, zaś obrany czosnek wyciskamy. Na podgrzanej patelni zarumieniamy boczek z cebulką. Tak otrzymane skwarki dzielimy na pół. Jedną część odkładamy na bok, drugą razem z tłuszczem wlewamy do masy ziemniaczanej, wbijamy jajka, wrzucamy czosnek, doprawiamy solą
i pieprzem, a następnie wszystko dokładnie mieszamy. Tak przygotowaną masę ziemniaczaną przekładamy do wysmarowanej tłuszczem formy. Warstwa babki powinna być gruba a 5 cm. Blachę wstawiamy
do rozgrzanego piekarnika i pieczemy przez 2 godziny, w zależności od grubości babki, aż do uzyskania mocno zarumienionego wierzchu. Upieczoną i jeszcze gorącą babkę kroimy na porcje, posypujemy odłożonymi na bok skwarkami i polewamy śmietaną. Babkę możemy popijać schłodzonym, zsiadłym mlekiem lub maślanką.
Piwo kozicowe
I wersja kurpiowskiego piwa kozicowego
Składniki:
1 l miodu,
0,5 kg suszonych jagód jałowca,
1,5 szklanki cukru,
30 dag drożdży,
chmiel,
10 l wody.
Przygotowanie:
Wodę gotujemy i studzimy. Jagody jałowca mielimy lub rozbijamy w moździerzu, zalewamy wodą, dodajemy chmiel
i gotujemy przez około 2 godziny na wolnym ogniu. Zawiesinę odcedzamy, dodajemy wystudzoną i osłodzoną cukrem wodę. Na samym końcu dodajemy miód i drożdże. Napój rozlewamy do butelek, szczelnie zakorkowujemy i odstawiamy na 24 godziny do ciepłego miejsca. Potem piwo powinno być schłodzone. Podajemy zimne.
II wersja kurpiowskiego piwa kozicowego
Składniki:
1 kg suszonych jagód jałowca,
9 l wody,
1 kg cukru,
wywar z suszonego chmielu (10 kg chmielu na każdy litr wody),
drożdże,
miód pszczeli,
rodzynki
Przygotowanie:
Jagody jałowca mielimy i parzymy wrzątkiem, odstawiamy na kilkanaście godzin, przecedzamy i łączymy z 9 litrami wody i cukrem. Wszystko gotujemy, zbierając piankę. Łączymy to z wywarem z suszonego chmielu, studzimy a następnie dodajemy drożdże, miód i rodzynki. Odstawiamy na 2-3 dni, po czym schładzamy. Piwo podajemy dobrze schłodzone
w glinianych dzbanach z uszkami.
To oryginalny trunek zwany koziczkiem lub po kurpiowsku piwem kozicowym.
Miłośnicy i smakosze polskiej kuchni regionalnej na pewno znajdą coś dla siebie wśród podanych mazowieckich specjałów. Jedne są mniej, inne bardziej wymagające, ale na pewno warte spróbowania. Życzymy smacznego!
Więcej informacji, aktualności oraz informacji znajdą Państwo na stronie: www.mazovia.pl oraz www.mazowsze.travel
Śląsk ma swój żurek, Wielkopolska natomiast szagówki. Polska kuchnia dostarcza bogactwa smaku
i jest odzwierciedleniem stylu życia ludzi w poszczególnych regionach. Wiele mówi o zasobach naturalnych, które kształtowały kulinarne gusta Polaków.
Także kuchnia mazowiecka ma swoją historię. Dużo wnieśli do niej Kurpie – grupa etniczna powstała po połączeniu ludności przybyłej z Mazur i z miejscowych Mazowszan, którzy zajmowali się głównie bartnictwem, myślistwem i rolnictwem. Ogromne znaczenie miał także fakt, że Mazowsze było terenem puszczańskim, którego pozostałość stanowią obecnie m.in. Puszcza Kampinoska i Zielona.
Dziczyzna, jagody, miód i grzyby znajdowały się więc w podstawowym menu Mazowszan. Sprzyjało to rozwojowi kuchni prostej, opartej na tym, co oferowała natura.
Jeśli macie ochotę spróbować mazowieckich specjałów, prezentujemy niektóre z nich. Poznajcie kulinarne oblicze Mazowsza!
Zupa grzybowa
Składniki:
0,5 kg wołowiny,
garść suszonych grzybów,
2 l wody,
1 kostka bulionu grzybowego,
cebula, śmietana,
mąka,
sól,
pieprz,
10 ziemniaków.
Przygotowanie:
Umytą wołowinę umieszczamy w garnku, zalewamy dwoma litrami wody i gotujemy. Po doprowadzeniu do wrzenia zmniejszamy ogień i gotujemy przez około 30 minut. Do tak przygotowanego rosołu dodajemy posiekane grzyby. Do zupy znakomicie nadają się borowiki, podgrzybki i maślaki, których nie brakuje w mazowieckich lasach. Wcześniej starannie je myjemy, następnie zalewamy ciepłą wodą. Trzymamy je w wodzie około 30 minut. Dopiero po tym czasie zaczynamy wodę z grzybami gotować na małym ogniu. Mieszamy wywar z grzybami z rosołem i gotujemy przez około 45 minut. Dodajemy pokrojoną drobno cebulę i ziemniaki. Zupę zaprawiamy śmietaną wymieszaną z łyżką mąki i doprawiamy do smaku pieprzem i odrobiną soli. Można ją podawać z makaronem (najlepiej z łazankami).
Babka ziemniaczana po siedlecku
Składniki:
2 kg ziemniaków,
0,5 kg boczku (lub 30 dag boczku i 20 dag wędzonej kiełbasy),
3 jaja,
1 cebula,
3 ząbki czosnku,
szklanka śmietany 22%,
pieprz i sól,
tłuszcz do wysmarowania formy.
Przygotowanie:
Ziemniaki myjemy, obieramy ze skórki, a następnie ucieramy na tarce (jeśli jest zbyt dużo wody, osączamy na sicie). Boczek kroimy w drobną kostkę. Cebulę obieramy i siekamy, zaś obrany czosnek wyciskamy. Na podgrzanej patelni zarumieniamy boczek z cebulką. Tak otrzymane skwarki dzielimy na pół. Jedną część odkładamy na bok, drugą razem z tłuszczem wlewamy do masy ziemniaczanej, wbijamy jajka, wrzucamy czosnek, doprawiamy solą
i pieprzem, a następnie wszystko dokładnie mieszamy. Tak przygotowaną masę ziemniaczaną przekładamy do wysmarowanej tłuszczem formy. Warstwa babki powinna być gruba a 5 cm. Blachę wstawiamy
do rozgrzanego piekarnika i pieczemy przez 2 godziny, w zależności od grubości babki, aż do uzyskania mocno zarumienionego wierzchu. Upieczoną i jeszcze gorącą babkę kroimy na porcje, posypujemy odłożonymi na bok skwarkami i polewamy śmietaną. Babkę możemy popijać schłodzonym, zsiadłym mlekiem lub maślanką.
Piwo kozicowe
I wersja kurpiowskiego piwa kozicowego
Składniki:
1 l miodu,
0,5 kg suszonych jagód jałowca,
1,5 szklanki cukru,
30 dag drożdży,
chmiel,
10 l wody.
Przygotowanie:
Wodę gotujemy i studzimy. Jagody jałowca mielimy lub rozbijamy w moździerzu, zalewamy wodą, dodajemy chmiel
i gotujemy przez około 2 godziny na wolnym ogniu. Zawiesinę odcedzamy, dodajemy wystudzoną i osłodzoną cukrem wodę. Na samym końcu dodajemy miód i drożdże. Napój rozlewamy do butelek, szczelnie zakorkowujemy i odstawiamy na 24 godziny do ciepłego miejsca. Potem piwo powinno być schłodzone. Podajemy zimne.
II wersja kurpiowskiego piwa kozicowego
Składniki:
1 kg suszonych jagód jałowca,
9 l wody,
1 kg cukru,
wywar z suszonego chmielu (10 kg chmielu na każdy litr wody),
drożdże,
miód pszczeli,
rodzynki
Przygotowanie:
Jagody jałowca mielimy i parzymy wrzątkiem, odstawiamy na kilkanaście godzin, przecedzamy i łączymy z 9 litrami wody i cukrem. Wszystko gotujemy, zbierając piankę. Łączymy to z wywarem z suszonego chmielu, studzimy a następnie dodajemy drożdże, miód i rodzynki. Odstawiamy na 2-3 dni, po czym schładzamy. Piwo podajemy dobrze schłodzone
w glinianych dzbanach z uszkami.
To oryginalny trunek zwany koziczkiem lub po kurpiowsku piwem kozicowym.
Miłośnicy i smakosze polskiej kuchni regionalnej na pewno znajdą coś dla siebie wśród podanych mazowieckich specjałów. Jedne są mniej, inne bardziej wymagające, ale na pewno warte spróbowania. Życzymy smacznego!
Więcej informacji, aktualności oraz informacji znajdą Państwo na stronie: www.mazovia.pl oraz www.mazowsze.travel
jaNina
Kusi mnie żeby zrobić.....
Mufinka1