Miody pitne - rodzaje

Jak powstają miody pitne i jakie mają zastosowania?

         
ocena: 4/5 głosów: 5
Miody pitne - rodzaje
Miód pitny najstarszy polski napój alkoholowy, tradycja jego wyrobu sięga średniowiecza. Był nieodłącznym elementem uczt i ulubionym trunkiem królów. W XVIII w. został wyparty przez wódkę, jednak dziś znów wraca do łask. Powstaje w wyniku fermentacji brzeczki miodowej - roztworu miodu i wody.

Zależnie od sposobu przyrządzania brzeczki wyróżniamy:

1. miody niesycone - brzeczka powstaje przez rozpuszczenie miodu najwyższej jakości ( akacjowy, lipowy) w zimnej wodzie.
2. miody sycone (warzone) - brzeczkę przez pewien czas się gotuje, a miód używany do niej jest zwykle gorszego rodzaju (gryczany, rzepakowy).

W zależności od proporcji wody i miodu wyróżniamy:
PÓŁTORAKI - litr miodu na pół litra wody. Proces fermentacji zachodzi powoli, więc wymagają najdłuższego leżakowania - od 8 do 10 lat. Są bardzo słodkie, zawierają 60 % cukru i 16 % alkoholu.
DWÓJNIAKI - litr miodu na litr wody. Leżakują od 6 do 8 lat, zawierają 14-16 % alkoholu. Razem z półtorakami nazywane są miodami królewskimi.
TRÓJNIAKI - litr miodu na 2 litry wody. Proces fermentacji zachodzi szybko, leżakują od 1,5 roku do 3 lat. Zawierają 12-13 % alkoholu.
CZWÓRNIAKI - litr miodu na 3 litry wody. Dojrzewają bardzo szybko, od 6 do 8 miesięcy.
PIĄTAKI - litr miodu na 4 litry wody. Gotowe do spożycia w niecałe pół roku, jednak mają niewielką zawartość zarówno alkoholu jak i cukru. Aby wzbogacić smak trunku, do brzeczki miodowej dodaje sie soki owocowe, przyprawy korzenne (cynamon, goździki, imbir, pieprz), zioła (miętę) lub chmiel.