Produkty tradycyjne i regionalne wyłaniane są przez Komisję Europejską (po wcześniejszej rejestracji i spełnieniu wymogów) i mogą być chronione na 3 płaszczyznach.
Produkt może być chroniony ze względu na:
Pochodzenie
Mówimy wtedy o ochronie nazwy pochodzenia. Taki produkt jest chroniony ze względu na region, z którego pochodzi. Nazwa produktu jest zastrzeżona i nie można używać jej w odniesieniu do produktu pochodzącego z innego regionu. Produkt chroniony musi być produkowany w miejscu, z którego wynika nazwa, posiadać cechy związane z miejscem powstawania oraz posiadać znamiona kulturowe danego regionu. Przykładem jest: oscypek.
Geografię
Mówimy wtedy o chronienie oznaczenia geograficznego. Podobnie jak produkt chroniony nazwą, ten jest chroniony ze względu na pochodzenie geograficzne, z tą różnicą, że nie musi być tak ściśle związany z danym regionem. Jego produkcja musi odbywać się w danym regionie, ale produkty, z którego powstaje już nie.
Przykładem jest: miód kurpiowski
Gwarancja specjalności
Mówimy wtedy o ochronie produktu ze względu na jego tradycyjne powstawanie. Dotyczy to używania tradycyjnych składników oraz tradycyjnego sposób produkcji. Produkt nie musi być związany z danym regionem. Produkty chronione opatrzone są napisem "gwarantowana tradycyjna specjalność" oraz posiadają znak Unii Europejskiej na swojej etykiecie. Przykładem jest: Kiełbasa jałowcowa
Produkt może być chroniony ze względu na:
Pochodzenie
Mówimy wtedy o ochronie nazwy pochodzenia. Taki produkt jest chroniony ze względu na region, z którego pochodzi. Nazwa produktu jest zastrzeżona i nie można używać jej w odniesieniu do produktu pochodzącego z innego regionu. Produkt chroniony musi być produkowany w miejscu, z którego wynika nazwa, posiadać cechy związane z miejscem powstawania oraz posiadać znamiona kulturowe danego regionu. Przykładem jest: oscypek.
Geografię
Mówimy wtedy o chronienie oznaczenia geograficznego. Podobnie jak produkt chroniony nazwą, ten jest chroniony ze względu na pochodzenie geograficzne, z tą różnicą, że nie musi być tak ściśle związany z danym regionem. Jego produkcja musi odbywać się w danym regionie, ale produkty, z którego powstaje już nie.
Przykładem jest: miód kurpiowski
Gwarancja specjalności
Mówimy wtedy o ochronie produktu ze względu na jego tradycyjne powstawanie. Dotyczy to używania tradycyjnych składników oraz tradycyjnego sposób produkcji. Produkt nie musi być związany z danym regionem. Produkty chronione opatrzone są napisem "gwarantowana tradycyjna specjalność" oraz posiadają znak Unii Europejskiej na swojej etykiecie. Przykładem jest: Kiełbasa jałowcowa