Ostrygi (Ostrea), mięczaki z rodzaju zaliczanego do gromady małżów (Lamellibranchiata), zamieszkujące morza strefy ciepłej i gorącej. Mają muszlę złożoną z 2 części o nieregularnym kształcie, o średnicy przekraczającej u największych okazów 20 cm. Zabarwienie muszli jest szare lub białawe. Lewa część muszli jest zazwyczaj przyczepiona do podłoża, prawa stanowi ochronę od góry. Podłożem dla ostryg są twarde przedmioty leżące na mulistym dnie morskim, stanowiące miejsce pobytu ostrygi przez całe jej życie. Pożywienie stanowi plankton i szczątki organiczne. W miejscach bogatych w pokarm i dogodne stanowiska występują nieraz olbrzymie ławice ostryg. Obecnie prowadzona jest na szeroką skalę hodowla ostryg dla celów konsumpcyjnych. Ostrygi są niezwykle płodne, składają rocznie od 600 tys. do 3 mln jaj. Wykluwające się larwy po krótkim okresie unoszenia się w toni wodnej przytwierdzają się do dna. Przedstawicielami ostryg są m.in. ostryga jadalna (Ostrea edulis) w ciągu życia zmienia ona płeć, osobnik męski po kilku tygodniach staje się żeńskim, po czym wraca do płci męskiej, w ciągu dnia przefiltrowuje od 100 do 400 litrów wody, żyje do 30 lat, oraz ostryga wirgińska (Ostrea virginica), jeden z największych gatunków. Znanych jest łącznie ok. 100 gatunków. Mięczak ten to symbol kulinarnego luksusu. Ostrygi żyją u brzegów mórz, jednak większość pochodzi z hodowli. Pierwsze hodowle sięgają początków starożytnego Rzymu. Występuje bardzo wiele odmian ostryg, które różnią się od siebie barwą skorupki oraz wielkością. Mięso ich jest kremowo szare i soczyste.
Ostrygi jemy na surowo, gotowane, pieczone, smażone, zapiekane i duszone. Można je marynować, nadają się także do grillowania. Ostrygi powinny być podawane na dużym półmisku i obowiązkowo ułożone na lodzie, w otwartych już muszlach. Dodatkowo podaje się do nich chleb, masło i ćwiartki cytryny. Gdy podano już do stołu, możemy zacząć spożywać posiłek. Jedną ostrygę kładziemy na talerzu i używając specjalnego widelca przecinamy miejsce, w którym łączy się mięso z muszlą. Widelec ten wyposażony jest w specjalną ostra krawędź i krótkie ząbki, a także otwór na sok i wodę morską. Ostra krawędź służy do oderwania ostrygi od skorupki. Po oddzieleniu ostrygi, doprawiamy mięso używając soli, pieprzu lub sosu tobasco. Na koniec skrapiamy jeszcze całość sokiem z cytryny i wysysamy powstały sok i mięso wprost z muszli. Należy pamiętać o tym, że ostrygi jada się wraz z płynem, w tym wypadku dopuszczalne jest delikatne siorbnięcie. Jest też drugi sposób. Mniej skomplikowany. Można zjeść ostrygę nadziewając ja na widelec, a następnie wypić to, co pozostało w muszli. A co zrobić z muszlami? Na puste muszle powinien być przygotowany oddzielny talerz. Po posiłku opłukujemy palce w postawionej wcześniej miseczce z wodą.
Ostrygi jemy na surowo, gotowane, pieczone, smażone, zapiekane i duszone. Można je marynować, nadają się także do grillowania. Ostrygi powinny być podawane na dużym półmisku i obowiązkowo ułożone na lodzie, w otwartych już muszlach. Dodatkowo podaje się do nich chleb, masło i ćwiartki cytryny. Gdy podano już do stołu, możemy zacząć spożywać posiłek. Jedną ostrygę kładziemy na talerzu i używając specjalnego widelca przecinamy miejsce, w którym łączy się mięso z muszlą. Widelec ten wyposażony jest w specjalną ostra krawędź i krótkie ząbki, a także otwór na sok i wodę morską. Ostra krawędź służy do oderwania ostrygi od skorupki. Po oddzieleniu ostrygi, doprawiamy mięso używając soli, pieprzu lub sosu tobasco. Na koniec skrapiamy jeszcze całość sokiem z cytryny i wysysamy powstały sok i mięso wprost z muszli. Należy pamiętać o tym, że ostrygi jada się wraz z płynem, w tym wypadku dopuszczalne jest delikatne siorbnięcie. Jest też drugi sposób. Mniej skomplikowany. Można zjeść ostrygę nadziewając ja na widelec, a następnie wypić to, co pozostało w muszli. A co zrobić z muszlami? Na puste muszle powinien być przygotowany oddzielny talerz. Po posiłku opłukujemy palce w postawionej wcześniej miseczce z wodą.
