Jest soczysty, w smaku przypomina liczi albo winogrona i jest bardziej orzeźwiający. Ma trudno odchodzącą pestkę. Owoce można przechowywać w temperaturze pokojowej i schładzać w lodówce. Niższa temperatura spowalnia ich proces dojrzewania.
Najlepszy smak ma owoc po obraniu ze skórki, która łatwo odchodzi. Można go dodać do sałatek owocowych, deserów. Idealnie łączy się z bananem, arbuzem, melonem, ananasem.
W Malezji gotuje się owoce obrane, aby oddzielić miąższ od nasion. Po schłodzeniu skórkę odrzuca się, a nasiona ogrzewa we wrzątku aż zmiękną. Nasiona są cenione dzięki tłuszczom i olejom, zawierają kwas oleinowy i kwas arachidowy, które wykorzystuje się do produkcji mydła.
Niedojrzałe owoce stosowane są w złagodzeniu biegunki. Liście rambutanu używa się, jako okłady na złagodzenie bólu głowy i gorączki. Wywar z kory używa się do produkcji środków na pleśniawki. Rambutan obniża poziom cukru we krwi.
Medycyna malezyjska i indonezyjska wykorzystuje rambutan w leczeniu cukrzycy, nadciśnienia. Zawiera witaminę C, która pomaga wchłaniać żelazo, miedź. Wzmacnia układ odpornościowy, i zwalcza wolne rodniki.
Zawiera także węglowodany i proteiny, a zarazem ma niski indeks glikemiczny i mogą go spożywać cukrzycy. Pozostawia na długo uczucie sytości, i warto go jeść w upalne dni, bo zawiera dużo wody i zapobiega odwodnieniu.
Zawiera także kwas galusowy, który zapobiega uszkodzeniom komórek przez procesy utleniania. Dlatego jest uważany za owoc, który zapobiega powstawaniu nowotworów. Zawiera także żelazo, wapń, fosfor. Działa on dobrze także na skórę, a z liści można zrobić pastę, która nawilży włosy i skórę głowy.
Zaskakujący alfabet - poznaj jego sekret >>>
