Polska to prawdziwy raj dla amatorów grzybobrania. Zainteresowanie grzybiarzy coraz częściej skierowane jest na rzadsze i mniej dostępne owocniki! W naszych warunkach klimatycznych grzybnia rozwija się najczęściej w lasach iglastych i mieszanych, gdyż jest to doskonałe środowisko do mikoryzy, czyli symbiozy grzybów z korzeniami drzew - najczęściej brzóz, dębów czy buków.
Smakowite grzyby znaleźć można nie tylko w lasach, wiele gatunków upodobało sobie jako miejsce do życia podmokłe tereny, łąki, pola, parki czy pobocza dróg. Gatunkiem, który wyrasta zarówno w lasach mieszanych jaki i na miejscach prześwietlonych, polankach, porębach lub uprawach leśnych jest czubajka kania! Grzyb ten tworzy bardzo malowniczy widok, gdyż parasolowato rozpostarty kapelusz wspaniale wygląda na tle leśnego runa!
Ten znany wszystkim okaz osiągać może nawet 50 centymetrów wysokości i 30 centymetrów średnicy kapelusza. Młode osobniki kani mają zamknięty, szarobrązowy, jajowaty kapelusz. Kiedy rośnie, pojawiają się na nim dachówkowato ułożone łuski, między którymi prześwituje biały, watowaty miąższ. Na środkowej części kapelusza wyróżnić można tępy garbek, który pozostaje gładki i jednolicie szary.
W czasie wzrostu owocnika, na trzonie powstają charakterystyczne łuski i strzępki. Jest on wypełniony łykowatym zdrewniałym miąższem; u starszych osobników trzon najczęściej jest pusty. Przy powierzchni znajduje się wyraźne bulwiaste zgrubienie, w górnej części natomiast występuje pierścień z podwójną postrzępioną obwódką. Blaszki czubajki kani są szerokie, białe i oddzielone od trzonu.
Zdjęcie: Fotolia Zdjęcie: Fotolia
Czubajka kania nazywana także sową, sroszką strzelistą, deszczochronem lub parasolnikiem jest bardzo cenionym grzybem, niestety niedoświadczeni zbieracze pomylić ją mogą z młodymi owocnikami śmiertelnie trującego muchomora sromotnikowego!
By uniknąć pomyłki zawsze należy sprawdzać czy dolna cześć trzonu grzyba nie jest pokryta luźną, kielichowatą i mocno postrzępioną otoczką, charakterystyczną dla tego grzyba!
Suszenie - najlepsza metoda na grzyby!
Kania jest grzybem, który bez większych problemów wykorzystać można do suszu grzybnego. Temu zabiegowi poddać można jego kapelusz w całości lub pokroić go wcześniej na drobniejsze części. Metoda ta jest doskonałym sposobem na zmniejszenie zawartości wody w grzybach, co zabezpiecza je przed psuciem!
Suszone grzyby są łatwe w przechowywaniu, gdyż zajmują one mało miejsca w kuchennych szafkach. Grzyby które chcemy ususzyć koniecznie muszą być świeże i nie robaczywe. Dopiero po dokładnym ich oczyszczeniu i przetarciu wilgotną ściereczką rozkładać je można na ramkach z drewna lub nierdzewnego metalu.
Kawałki kapelusza stroszka nadziać wystarczy na sznurki i w takiej postaci umieścić nad źródłem ciepła. Kapelusze lub ich części nie mogą leżeć jeden na drugim – ważne by miały one zapewniony dostęp powietrza ze wszystkich stron!
Czubajkę kanie najlepiej suszyć w temperaturze nieprzekraczającej 50 °C, owocnik wtedy nie czarnieje i jest bardziej aromatyczny. Najlepszy czas na suszenie grzybów to 2-3 dni. Gdy suszymy grzyby na wolnym powietrzu, pamiętajmy by przenieść je do suchego pomieszczenia i przykryć na noc bawełnianą ściereczką; uchronicie je wtedy przez pleśnią!
Zapraszamy do stołu
Ponieważ smak i wartość odżywcza wspomnianego owocnika są wysoko cenione, bardzo często serwowany jest on na nasze stoły. Smakołyk ten nadaje się do suszenia bądź jako dodatek do potraw mięsnych, sosów, zapiekanek lub pierogów i krokietów.
Zerwana na polanie dorodna kania to wspaniały powód by przygotować smakowity posiłek z jej dodatkiem! Szybkim, prostym ale niebywale smacznym daniem będzie kania w cieście! Koniecznie skosztujcie również kani smażonej, marynowanej w aromatycznej zalewie przyrządzonej z octu, ziela angielskiego, liści laurowych, gorczycy i kolorowego pieprzu!
Zdjęcie: Fotolia
Lubicie jędrną i puszystą kanię? Zainspirujcie się naszymi przepisami na smakołyki z nią w roli głównej. Zachęcamy Was również do udostępniania Waszych sprawdzonych pomysłów na potrawy z grzybami!
Sprawdź, jak przygotować flaczki z kani! >>>
Smakowite grzyby znaleźć można nie tylko w lasach, wiele gatunków upodobało sobie jako miejsce do życia podmokłe tereny, łąki, pola, parki czy pobocza dróg. Gatunkiem, który wyrasta zarówno w lasach mieszanych jaki i na miejscach prześwietlonych, polankach, porębach lub uprawach leśnych jest czubajka kania! Grzyb ten tworzy bardzo malowniczy widok, gdyż parasolowato rozpostarty kapelusz wspaniale wygląda na tle leśnego runa!
Ten znany wszystkim okaz osiągać może nawet 50 centymetrów wysokości i 30 centymetrów średnicy kapelusza. Młode osobniki kani mają zamknięty, szarobrązowy, jajowaty kapelusz. Kiedy rośnie, pojawiają się na nim dachówkowato ułożone łuski, między którymi prześwituje biały, watowaty miąższ. Na środkowej części kapelusza wyróżnić można tępy garbek, który pozostaje gładki i jednolicie szary.
W czasie wzrostu owocnika, na trzonie powstają charakterystyczne łuski i strzępki. Jest on wypełniony łykowatym zdrewniałym miąższem; u starszych osobników trzon najczęściej jest pusty. Przy powierzchni znajduje się wyraźne bulwiaste zgrubienie, w górnej części natomiast występuje pierścień z podwójną postrzępioną obwódką. Blaszki czubajki kani są szerokie, białe i oddzielone od trzonu.
Zdjęcie: Fotolia Zdjęcie: Fotolia
Czubajka kania nazywana także sową, sroszką strzelistą, deszczochronem lub parasolnikiem jest bardzo cenionym grzybem, niestety niedoświadczeni zbieracze pomylić ją mogą z młodymi owocnikami śmiertelnie trującego muchomora sromotnikowego!
By uniknąć pomyłki zawsze należy sprawdzać czy dolna cześć trzonu grzyba nie jest pokryta luźną, kielichowatą i mocno postrzępioną otoczką, charakterystyczną dla tego grzyba!
Suszenie - najlepsza metoda na grzyby!
Kania jest grzybem, który bez większych problemów wykorzystać można do suszu grzybnego. Temu zabiegowi poddać można jego kapelusz w całości lub pokroić go wcześniej na drobniejsze części. Metoda ta jest doskonałym sposobem na zmniejszenie zawartości wody w grzybach, co zabezpiecza je przed psuciem!
Suszone grzyby są łatwe w przechowywaniu, gdyż zajmują one mało miejsca w kuchennych szafkach. Grzyby które chcemy ususzyć koniecznie muszą być świeże i nie robaczywe. Dopiero po dokładnym ich oczyszczeniu i przetarciu wilgotną ściereczką rozkładać je można na ramkach z drewna lub nierdzewnego metalu.
Kawałki kapelusza stroszka nadziać wystarczy na sznurki i w takiej postaci umieścić nad źródłem ciepła. Kapelusze lub ich części nie mogą leżeć jeden na drugim – ważne by miały one zapewniony dostęp powietrza ze wszystkich stron!
Czubajkę kanie najlepiej suszyć w temperaturze nieprzekraczającej 50 °C, owocnik wtedy nie czarnieje i jest bardziej aromatyczny. Najlepszy czas na suszenie grzybów to 2-3 dni. Gdy suszymy grzyby na wolnym powietrzu, pamiętajmy by przenieść je do suchego pomieszczenia i przykryć na noc bawełnianą ściereczką; uchronicie je wtedy przez pleśnią!
Zapraszamy do stołu
Ponieważ smak i wartość odżywcza wspomnianego owocnika są wysoko cenione, bardzo często serwowany jest on na nasze stoły. Smakołyk ten nadaje się do suszenia bądź jako dodatek do potraw mięsnych, sosów, zapiekanek lub pierogów i krokietów.
Zerwana na polanie dorodna kania to wspaniały powód by przygotować smakowity posiłek z jej dodatkiem! Szybkim, prostym ale niebywale smacznym daniem będzie kania w cieście! Koniecznie skosztujcie również kani smażonej, marynowanej w aromatycznej zalewie przyrządzonej z octu, ziela angielskiego, liści laurowych, gorczycy i kolorowego pieprzu!
Zdjęcie: Fotolia
Lubicie jędrną i puszystą kanię? Zainspirujcie się naszymi przepisami na smakołyki z nią w roli głównej. Zachęcamy Was również do udostępniania Waszych sprawdzonych pomysłów na potrawy z grzybami!
Sprawdź, jak przygotować flaczki z kani! >>>
weronikaS
marcinka