Organizm grzyba składa się przede wszystkim z grzybni, czyli różnokształtnych strzępek, przybierających często kształt siatek lub sznurków. To jednak sam owocnik wyrastający z grzybni jest obiektem zainteresowania wszystkich grzybiarzy. Do obiektów tych należy często gatunek znany pod nazwą gąska lub członka.
Owocniki tego gatunku różnią się między sobą wieloma cechami, a ich nazwa często nawiązuje do ich wyglądu. Najbardziej popularna i najczęściej zbierana jest gąska niekształtna, która występuje w lasach iglastych i mieszanych, bardzo często na terenach piaszczystych pod sosnami. W Polsce jest grzybem pospolitym i pojawia się często w większych skupiskach.
Te ciekawe w smaku grzyby charakteryzują się niekształtnym, czasem pokręconym kapeluszem. Jego górna powierzchnia wyróżnia się szarą, błyszczącą skórką, a na jego środku zawsze występuje niewielki garbek. Brzegi owocnika są zawsze zawinięte do wewnątrz. Blaszki gąski niekształtnej zwisają przy białym, cylindrycznym, czasem wygiętym trzonie owocnika.
Grzyb ten jest niebywale smaczny i chętnie zbierany. Woń świeżych owocników przypomina zapach mąki, dlatego doskonale nadają się do suszenia, marynowania w occie i duszenia. Warto przygotować z ich udziałem również aromatyczną zupę lub sos grzybowy. Pamiętać należy by przed ich przyrządzeniem usunąć z kapelusza mało smaczną skórkę!
Niedoświadczeni zbieracze często nie odróżniają wspomnianej gąski niekształtnej od bardzo podobnej do niej gąski ziemistej! Główną różnicą między tymi owocnikami jest kapelusz, który u gąski ziemistej jest matowy i filcowy. Ponadto jej blaszki i trzon są szarawe, a brzegi kapelusza niepodwinięte.
Gatunek tej gąski lubi obrzeża lasów iglastych, ale występuje również wśród przydrożnych drzew, w rowach, a także w parkach. Wykorzystać ją można w kuchni podobnie jak gąskę niekształtną!
Gąska zielonka nazwana jest także gąską żółta, zieleniatką, prośnianką, a nawet rycerzem szlachetnym! Występuje na piaszczystych glebach, najczęściej pod sosnami.
Jej brunatnozielony kapelusz ma średnicę od 4 do 10 centymetrów i często jest pofałdowany gdyż wyrasta pod ściółką - dlatego często zdarza się, że jest zanieczyszczony przez piasek i mech. Blaszki i trzon rycerza szlachetnego są zielono-cytrynowe, miąższ natomiast jest śnieżnobiały.
Zdjęcie: Fotolia
Gąska zielonka jest częstym gatunkiem użytkowym, gdyż zbierana jest w dużych ilościach w okresie jesiennym, kiedy większość grzybów już nie owocuje. Grzyby te dobrze znoszą transport, dlatego też często spotykamy je na miejskich bazarach. Wspaniale smakują smażone, duszone czy marynowane! Warto wzbogacić nimi również smak dań mięsnych - doskonale zasmakują zwłaszcza z dziczyzną!
Uważać należy by gatunku tego nie pomylić z trującą gąską siarkową, którą odróżnimy po bardzo charakterystycznym, odpychającym zapachu przypominającym karbid!
W czasie spacerów po lesie natknąć możemy się również na gąskę nagą, nazywaną także gąsówką fioletową! Owocnik ten jest łatwy do rozpoznania z powodu swojej fioletowej barwy. Gąska ta owocuje w lasach iglastych lub liściastych, czasem też na łąkach i obrzeżach lasów. Rosnące w grupie grzyby tworzą często tzw. czarcie koła.
Te doskonale znane wytrawnym zbieraczom grzyby, mają szeroki, niekształtny kapelusz osadzony na niewielkim trzonie. Owocnik ten jest w całości intensywnie liliowy z odcieniami brązu - u starszych osobników barwa staje się odrobinę jaśniejsza i wyblakła. Gąsówkę fioletową poznać można również po jej ciekawym, rzodkiewkowym zapachu!
Mimo, iż niektórych zbieraczy odstrasza jaskrawa barwa grzyba coraz częściej znajduje on miejsce w naszych koszykach! Ponieważ rzadko atakują go owady, doskonale nadaje się do przerobu oraz jako dodatek do potraw!
Lubicie ciekawe potrawy z dodatkiem wyrazistych grzybów? Koniecznie przygotujcie schab zapiekany pod pierzynką z gąsek! Ten aromatyczny i sycący posiłek jest propozycją dla prawdziwych smakoszy!
Redakcja poleca: Atlas trujących grzybów >>>
Owocniki tego gatunku różnią się między sobą wieloma cechami, a ich nazwa często nawiązuje do ich wyglądu. Najbardziej popularna i najczęściej zbierana jest gąska niekształtna, która występuje w lasach iglastych i mieszanych, bardzo często na terenach piaszczystych pod sosnami. W Polsce jest grzybem pospolitym i pojawia się często w większych skupiskach.
Te ciekawe w smaku grzyby charakteryzują się niekształtnym, czasem pokręconym kapeluszem. Jego górna powierzchnia wyróżnia się szarą, błyszczącą skórką, a na jego środku zawsze występuje niewielki garbek. Brzegi owocnika są zawsze zawinięte do wewnątrz. Blaszki gąski niekształtnej zwisają przy białym, cylindrycznym, czasem wygiętym trzonie owocnika.
Grzyb ten jest niebywale smaczny i chętnie zbierany. Woń świeżych owocników przypomina zapach mąki, dlatego doskonale nadają się do suszenia, marynowania w occie i duszenia. Warto przygotować z ich udziałem również aromatyczną zupę lub sos grzybowy. Pamiętać należy by przed ich przyrządzeniem usunąć z kapelusza mało smaczną skórkę!
Niedoświadczeni zbieracze często nie odróżniają wspomnianej gąski niekształtnej od bardzo podobnej do niej gąski ziemistej! Główną różnicą między tymi owocnikami jest kapelusz, który u gąski ziemistej jest matowy i filcowy. Ponadto jej blaszki i trzon są szarawe, a brzegi kapelusza niepodwinięte.
Gatunek tej gąski lubi obrzeża lasów iglastych, ale występuje również wśród przydrożnych drzew, w rowach, a także w parkach. Wykorzystać ją można w kuchni podobnie jak gąskę niekształtną!
Gąska zielonka nazwana jest także gąską żółta, zieleniatką, prośnianką, a nawet rycerzem szlachetnym! Występuje na piaszczystych glebach, najczęściej pod sosnami.
Jej brunatnozielony kapelusz ma średnicę od 4 do 10 centymetrów i często jest pofałdowany gdyż wyrasta pod ściółką - dlatego często zdarza się, że jest zanieczyszczony przez piasek i mech. Blaszki i trzon rycerza szlachetnego są zielono-cytrynowe, miąższ natomiast jest śnieżnobiały.
Zdjęcie: Fotolia
Gąska zielonka jest częstym gatunkiem użytkowym, gdyż zbierana jest w dużych ilościach w okresie jesiennym, kiedy większość grzybów już nie owocuje. Grzyby te dobrze znoszą transport, dlatego też często spotykamy je na miejskich bazarach. Wspaniale smakują smażone, duszone czy marynowane! Warto wzbogacić nimi również smak dań mięsnych - doskonale zasmakują zwłaszcza z dziczyzną!
Uważać należy by gatunku tego nie pomylić z trującą gąską siarkową, którą odróżnimy po bardzo charakterystycznym, odpychającym zapachu przypominającym karbid!
W czasie spacerów po lesie natknąć możemy się również na gąskę nagą, nazywaną także gąsówką fioletową! Owocnik ten jest łatwy do rozpoznania z powodu swojej fioletowej barwy. Gąska ta owocuje w lasach iglastych lub liściastych, czasem też na łąkach i obrzeżach lasów. Rosnące w grupie grzyby tworzą często tzw. czarcie koła.
Te doskonale znane wytrawnym zbieraczom grzyby, mają szeroki, niekształtny kapelusz osadzony na niewielkim trzonie. Owocnik ten jest w całości intensywnie liliowy z odcieniami brązu - u starszych osobników barwa staje się odrobinę jaśniejsza i wyblakła. Gąsówkę fioletową poznać można również po jej ciekawym, rzodkiewkowym zapachu!
Mimo, iż niektórych zbieraczy odstrasza jaskrawa barwa grzyba coraz częściej znajduje on miejsce w naszych koszykach! Ponieważ rzadko atakują go owady, doskonale nadaje się do przerobu oraz jako dodatek do potraw!
Lubicie ciekawe potrawy z dodatkiem wyrazistych grzybów? Koniecznie przygotujcie schab zapiekany pod pierzynką z gąsek! Ten aromatyczny i sycący posiłek jest propozycją dla prawdziwych smakoszy!
Redakcja poleca: Atlas trujących grzybów >>>
weronikaS
marcinka