Kuchnia francuska słynie z lekkich i aromatycznych potraw, bazujących na wielu przyprawach i ziołach, świeżych owocach i warzywach oraz najwyższej jakości składnikach. Uznawana jest przez znawców i krytykow za najlepszą na świecie. Wywarła znaczny wpływ na inne kuchnie świata, szczególnie Europy Zachodniej.
Wszystkim znane śniadanie kontynentalne to nic innego jak francuskie le petit dejenuer, czyli maślany rogalik - croissant, ciepła bułeczka z masłem - brioche, bagietka, masło i dżem oraz gorąca kawa z mlekiem albo mała czarna kawa lub gorąca czekolada (coraz cześciej podaje się także sok pomarańczowy). Le dejenuer - obiad, jest dość obfitym posiłkiem, złożonym z przystawek, dania głównego, różnych serów i deseru. Souper (późna kolacja), jak sama nazwa wskazuje składa sie najczęściej z zupy, podawanej z chlebem lub bagietką, przystawek w postaci pasztetów z ryb, drobiu bądź mięsa (pate - obtoczony w cieście lub terrine - pieczony w kamionkowym naczyniu, bez dodatku ciasta), dania z mięsa, owocow morza, drobiu, ryby, podawane w towarzystwie sosów, makaronów, ryżu rożnych sałatek. Przy kolacji nie może zabraknąć serów ani deseru.
Różnorodność kuchni francuskiej wynika ze zróżnicowania regionalnego, różnego klimatu, położenia geograficznego i krajobrazu, odmiennych tradycji jedno jest wspólne - miłość do jedzenia i gotowania.
Francuzi do posiłków piją dużo wody i wina, które coraz częściej zastępowane jest piwem. Wina francuskie uchodzą za najabardziej znane na świecie. Produkcja win we Francji to kolejna dziedzina, która została doprowadzona do perfekcji. Na standardach francuskich opiera się produkcję win z innych państw. Wyrożnia się około 470 gatunków wina, w tym wina stołowe, zrobione z winogron niekoniecznie pochodzących z jednego regionu, wina mniej znanych regionów oraz wina pochodzące z określonego regionu, produkowane z określonych winogron i spełniające najwyższe wymogi jakości. W zależności od regionu z którego pochodzi dane wino (Burgundia, Dolina Loary, Dolina Rodanu, Prowansja, Roussillon, Bordeaux, Alzacja, Langwedocja) mówi się o jego charakterystycznych cechach. Wśród win można wymienić Chablis, Morgon, Beaujolais, Costieres de Nimes. Region zwany Szampanią słynie natomiast z produkcji wielce cenionych szampanów. Tu warto wspomnieć o Meot & Schandon, którego nie znajdzie się w pierwszym, lepszym sklepie z alkocholem. Innymi typowo francuskimi napojami są koniak (Cognac), armaniak (Armagnac), Cidre - wino jabłkowe i Calvados - jabłkowa wódka.
Wino jest nieodłącznym partnerem sera, którego we Francji produkuje się ponad 400 rodzajów. W zależności od regionu pochodzenia sery mogą być świeże i dojrzewające, prasowane niedogrzewane i dogrzewane, z obmywaną skórką, twarde i miękkie, z krowiego lub koziego mleka, z białą i niebieską pleśnią, mają różne kształty, rozmiary i kolory, różnie się kroi i podaje. Z serów przyrządza się wiele potraw, są dodatkiem sosów, zup i zapiekanek.
W kuchni francuskiej bardzo ważne są warzywa, które często stanowią osobne dania z ryżem lub makaronem. Używa się ich także do przyrządzania przerożnych sałatek, jako przekąska lub dodatek do dania głównego. Najabardziej popularne to szparagi, brokuły, karczochy, bakłażany, kabaczki, zielony groszek i wiele odmian zielonej sałaty.
Ulubionym mięsem Francuzów jest baraniana i wołowiny (której przeciętny francuski zjada 50 kg rocznie). Popularne są mięczaki (ślimaki i ostrygi) oraz skorupiaki jak langusty, kraby, homary, langusty, krewetki, raki. Je się dużo drobiu i ryb, zarówno słodko- i słonowodnych.
W kuchni francuskiej spotkamy się z takimi daniami jak: łosoś zawijany w ciasto francuskie, gulasz wołowy po prowansalsku, stek z masłem pietruszkowym ze smażonymi ziemniakami z dodatkiem cykorii, udziec jagnięcy z białą fasolą, pieczone kacze nóżki z pigwą oraz smażona makrela z porami. Z deserem w postaci sufletu Grand Ma mier, tarty francuskiej oraz cremu brulee. Poza tym zupa-krem zielony chłodnik z cukinii, zupa cebulowa, żabnica po burgundzku oraz omlet ze szparagami i orzechami nerkowca. Z dodatkami - smażona marmolada cebulowa, sałatka nicejska, surówka z cykorii oraz grzanki croutons.
Wspólne dla całego obszaru Francji jest tzw. haute cuisine (wysoka kuchnia) - tradycyjne, wyszukane i drogie, dania, przygotowywane przez znanych kucharzy, oparte o ciężkie i zawiesiste sosy ze śmietany, mąki i masła, wysokokaloryczne i ciężkostrawne, zawierały także wyszukane składniki (np.trufle). Nouvelle cuisine to lekkie, zdrowe i szybkie dania, którymi rządzi zasada „jakości przed ilością” (drobne porcje, pięknie podane z najwyższej jakości składników), oparte o delikatne, aromatyczne sosy.
Z ciekawostek...
Mało kto wie, ilu zabiegom poddawane są ślimaki, zanim trafią na stół. Najpierw muszą przejść 10-dniową głodówkę, by ich organizm oczyścił się ze wszystkich substancji, czasem szkodliwych dla człowieka. Następnie ślimaki trzykrotnie się płucze. W pierwszym oczyszczona zostaje ich zewnętrzna część, w drugim wewnętrzna, przy użyciu soli i octu, a w trzecim wrzuca się je do czystej wody. Po wstępnym obgotowaniu, schłodzeniu i wyjęciu ze skorupek, ślimaki gotuje sie w specjalnym wywarze. Tak przygotowane i wystudzone wkłada się ponownie do skorupek, smaruje masłem czosnkowym i posypuje świeżą pietruszką. Dopiero w takiej postaci sa gotowe do spożycia. Ślimaki zyskały tak wielką popularność, że produkuje się specjalne talerze z zagłębieniem i szczypce używane jedynie do ich jedzenia.
Dla Franacuzów gotowanie to prawdziwa sztuka, o której można godzinami dyskutować, najlepiej przy kieliszku wybornego wina. Wszyscy, starzy i młodzi, z miasta czy z prowincji, żywo interesują się gotowaniem, a czas posiłku i gotowania traktują jako okazję do spotkań z przyjaciółmi i rodziną.
Nic więc dziwnego, że kuchnię francuską nazywa się królową wszystkich kuchni. Była, jest i będzie inspiracją wielu kuchni świata. W Polsce dzięki kuchni francuskiej na stołach znalazł się omlet, bulion i zupa cebulowa, sos majonezowy, musztardowy i beszamel, antrykot, pasztet i kotlet panierowany, ciasto francuskie, kruche i wiele innych.
Wszystkim znane śniadanie kontynentalne to nic innego jak francuskie le petit dejenuer, czyli maślany rogalik - croissant, ciepła bułeczka z masłem - brioche, bagietka, masło i dżem oraz gorąca kawa z mlekiem albo mała czarna kawa lub gorąca czekolada (coraz cześciej podaje się także sok pomarańczowy). Le dejenuer - obiad, jest dość obfitym posiłkiem, złożonym z przystawek, dania głównego, różnych serów i deseru. Souper (późna kolacja), jak sama nazwa wskazuje składa sie najczęściej z zupy, podawanej z chlebem lub bagietką, przystawek w postaci pasztetów z ryb, drobiu bądź mięsa (pate - obtoczony w cieście lub terrine - pieczony w kamionkowym naczyniu, bez dodatku ciasta), dania z mięsa, owocow morza, drobiu, ryby, podawane w towarzystwie sosów, makaronów, ryżu rożnych sałatek. Przy kolacji nie może zabraknąć serów ani deseru.
Różnorodność kuchni francuskiej wynika ze zróżnicowania regionalnego, różnego klimatu, położenia geograficznego i krajobrazu, odmiennych tradycji jedno jest wspólne - miłość do jedzenia i gotowania.
Francuzi do posiłków piją dużo wody i wina, które coraz częściej zastępowane jest piwem. Wina francuskie uchodzą za najabardziej znane na świecie. Produkcja win we Francji to kolejna dziedzina, która została doprowadzona do perfekcji. Na standardach francuskich opiera się produkcję win z innych państw. Wyrożnia się około 470 gatunków wina, w tym wina stołowe, zrobione z winogron niekoniecznie pochodzących z jednego regionu, wina mniej znanych regionów oraz wina pochodzące z określonego regionu, produkowane z określonych winogron i spełniające najwyższe wymogi jakości. W zależności od regionu z którego pochodzi dane wino (Burgundia, Dolina Loary, Dolina Rodanu, Prowansja, Roussillon, Bordeaux, Alzacja, Langwedocja) mówi się o jego charakterystycznych cechach. Wśród win można wymienić Chablis, Morgon, Beaujolais, Costieres de Nimes. Region zwany Szampanią słynie natomiast z produkcji wielce cenionych szampanów. Tu warto wspomnieć o Meot & Schandon, którego nie znajdzie się w pierwszym, lepszym sklepie z alkocholem. Innymi typowo francuskimi napojami są koniak (Cognac), armaniak (Armagnac), Cidre - wino jabłkowe i Calvados - jabłkowa wódka.
Wino jest nieodłącznym partnerem sera, którego we Francji produkuje się ponad 400 rodzajów. W zależności od regionu pochodzenia sery mogą być świeże i dojrzewające, prasowane niedogrzewane i dogrzewane, z obmywaną skórką, twarde i miękkie, z krowiego lub koziego mleka, z białą i niebieską pleśnią, mają różne kształty, rozmiary i kolory, różnie się kroi i podaje. Z serów przyrządza się wiele potraw, są dodatkiem sosów, zup i zapiekanek.
W kuchni francuskiej bardzo ważne są warzywa, które często stanowią osobne dania z ryżem lub makaronem. Używa się ich także do przyrządzania przerożnych sałatek, jako przekąska lub dodatek do dania głównego. Najabardziej popularne to szparagi, brokuły, karczochy, bakłażany, kabaczki, zielony groszek i wiele odmian zielonej sałaty.
Ulubionym mięsem Francuzów jest baraniana i wołowiny (której przeciętny francuski zjada 50 kg rocznie). Popularne są mięczaki (ślimaki i ostrygi) oraz skorupiaki jak langusty, kraby, homary, langusty, krewetki, raki. Je się dużo drobiu i ryb, zarówno słodko- i słonowodnych.
W kuchni francuskiej spotkamy się z takimi daniami jak: łosoś zawijany w ciasto francuskie, gulasz wołowy po prowansalsku, stek z masłem pietruszkowym ze smażonymi ziemniakami z dodatkiem cykorii, udziec jagnięcy z białą fasolą, pieczone kacze nóżki z pigwą oraz smażona makrela z porami. Z deserem w postaci sufletu Grand Ma mier, tarty francuskiej oraz cremu brulee. Poza tym zupa-krem zielony chłodnik z cukinii, zupa cebulowa, żabnica po burgundzku oraz omlet ze szparagami i orzechami nerkowca. Z dodatkami - smażona marmolada cebulowa, sałatka nicejska, surówka z cykorii oraz grzanki croutons.
Wspólne dla całego obszaru Francji jest tzw. haute cuisine (wysoka kuchnia) - tradycyjne, wyszukane i drogie, dania, przygotowywane przez znanych kucharzy, oparte o ciężkie i zawiesiste sosy ze śmietany, mąki i masła, wysokokaloryczne i ciężkostrawne, zawierały także wyszukane składniki (np.trufle). Nouvelle cuisine to lekkie, zdrowe i szybkie dania, którymi rządzi zasada „jakości przed ilością” (drobne porcje, pięknie podane z najwyższej jakości składników), oparte o delikatne, aromatyczne sosy.
Z ciekawostek...
Mało kto wie, ilu zabiegom poddawane są ślimaki, zanim trafią na stół. Najpierw muszą przejść 10-dniową głodówkę, by ich organizm oczyścił się ze wszystkich substancji, czasem szkodliwych dla człowieka. Następnie ślimaki trzykrotnie się płucze. W pierwszym oczyszczona zostaje ich zewnętrzna część, w drugim wewnętrzna, przy użyciu soli i octu, a w trzecim wrzuca się je do czystej wody. Po wstępnym obgotowaniu, schłodzeniu i wyjęciu ze skorupek, ślimaki gotuje sie w specjalnym wywarze. Tak przygotowane i wystudzone wkłada się ponownie do skorupek, smaruje masłem czosnkowym i posypuje świeżą pietruszką. Dopiero w takiej postaci sa gotowe do spożycia. Ślimaki zyskały tak wielką popularność, że produkuje się specjalne talerze z zagłębieniem i szczypce używane jedynie do ich jedzenia.
Dla Franacuzów gotowanie to prawdziwa sztuka, o której można godzinami dyskutować, najlepiej przy kieliszku wybornego wina. Wszyscy, starzy i młodzi, z miasta czy z prowincji, żywo interesują się gotowaniem, a czas posiłku i gotowania traktują jako okazję do spotkań z przyjaciółmi i rodziną.
Nic więc dziwnego, że kuchnię francuską nazywa się królową wszystkich kuchni. Była, jest i będzie inspiracją wielu kuchni świata. W Polsce dzięki kuchni francuskiej na stołach znalazł się omlet, bulion i zupa cebulowa, sos majonezowy, musztardowy i beszamel, antrykot, pasztet i kotlet panierowany, ciasto francuskie, kruche i wiele innych.
pawelm55