Każdy grzybiarz, który lubi zbierać grzyby zna kilka jadalnych odmian i nigdy nie wkłada do koszyka obcych mu owocników, jednak gdy skorzysta z atlasu leśnych skarbów, przekona się, że jego zbiory mogą się znacznie powiększyć. Dlatego w tym artykule przybliżymy Wam wizerunek grzybów o wdzięcznej nazwie pieniążków. Nie przechodźcie obok nich obojętnie!
PIENIĄŻEK AKSAMITNOTRZONOWY
Pieniążek aksamitnotrzonowy to grzyb należące do rodziny bedłkowatych potocznie nazywany grzybem zimowym lub monetką aksamitną. Młode owocniki wyrastają na starych, żywych drzewach ( np. w dziuplach) bądź na spróchniałych pniakach pozostałych po ścięciu drzewa, głównie na wierzbach.
Smakołyki zwane monetkami pojawiają się w lasach późną jesienią lub często w miesiącach zimowych, jeśli nie są one zbyt mroźne. Młode owocniki tego gatunku występują najczęściej gromadnie, po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk. Pojedynczy osobnik ma niezbyt gruby kapelusz o średnicy ok. 3 - 5 centymetrów, osadzony na długim czasem powyginanym i cienkim trzonku, długości 5 - 8 centymetrów.
Kolor kapelusza jest bardzo zmienny i może przybierać odcienie brązu, żółci, beżu. Związane jest to najczęściej z warunkami atmosferycznymi oraz stopniem wilgotności w powietrzu. Blaszki grzyba są zawsze jaśniejsze od skórki kapelusza, a przy tym grube, rzadkie, brzuchate i różnej długości, przy trzonie zaokrąglone albo wykrojone ząbkiem. Trzon grzyba jest u samej góry żółty, w pozostałej części brązowy lub brunatny co jest ważną cechą charakterystyczną tego gatunku.
Pieniążek aksamitnotrzonowy to bardzo smaczny grzyb jadalny, który ma delikatny, czosnkowy aromat. Doskonale spisuje się jako element nadzień, farszów sosów i zup. Jest ważny pod względem gospodarczym, gdyż owocuje bardzo późno, kiedy w lasach nie ma już innych grzybów.
Zdjęcia: Fotolia
PIENIĄŻEK GŁADKOTRZONOWY
Ten kuzyn wyżej opisanego grzyba w niektórych regionach naszego kraju nazywany jest monetką korzeniastą zapewne ze względu na miejsce jego występowania. Często spotyka się go bowiem w bulwiastych korzeniach drzew, spróchniałych pniach i drewnie pokrytym ziemią.
Te ciekawe okazy owocują szczególnie w lasach dębowych, bukowych, grabowych, lipowych i orzechowych. Wyrasta pojedynczo lub grupkami zarówno w okresie suszy jak i ulewnych deszczy.
Kapelusz młodych owocników pieniążka gładkotrzonowego osiąga średnicę od 4 do 10 centymetrów i jest szarożólty, szarobrunatny bądź jasnobrązowy. Na początku dzwonkowaty z przylegającymi włókienkami, a z czasem płaskołukowaty z tępawym garbem na powierzchni środkowej. Czasem na skórce kapelusza pojawiają się promieniste, delikatne pomarszczenia.
Białe, rzadkie i dość grube blaszki są często wybrzuszone, zaokrąglone przy trzonie lub ząbkowato wykrojone. Taka budowa blaszek tego grzyba to bardzo charakterystyczny element jego wyglądu, który warto zapamiętać.
Trzon, podobnie jak w przypadku wyżej opisanego pieniążka jest u góry białawy, u podstawy ciemny i cylindryczny. Początkowo jest on pełny, ale z czasem staje się pusty w środku. Jego wysokość osiągnąć może 10 – 15 centymetrów.
Monetka korzeniasta jest szczególnie ceniona przez grzybiarzy. Grzyby tego gatunku warto jest ususzyć bądź dodawać do mięsnych potraw lub przekąsek. Ponieważ starsze sztuki tego grzyba mają twarde trzonki, przed spożyciem należy je odciąć!
Czekacie na wysyp grzybów by zajadać się świeżymi okazami w jesiennych daniach? Jeśli w Waszych "przepiśnikach" znajdują się sprawdzone receptury na pyszności z pieniążkami, zachęcamy do podzielenia się nimi!
Dowiedz się więcej o pieczarce - księżniczce grzybów >>>
PIENIĄŻEK AKSAMITNOTRZONOWY
Pieniążek aksamitnotrzonowy to grzyb należące do rodziny bedłkowatych potocznie nazywany grzybem zimowym lub monetką aksamitną. Młode owocniki wyrastają na starych, żywych drzewach ( np. w dziuplach) bądź na spróchniałych pniakach pozostałych po ścięciu drzewa, głównie na wierzbach.
Smakołyki zwane monetkami pojawiają się w lasach późną jesienią lub często w miesiącach zimowych, jeśli nie są one zbyt mroźne. Młode owocniki tego gatunku występują najczęściej gromadnie, po kilkanaście lub kilkadziesiąt sztuk. Pojedynczy osobnik ma niezbyt gruby kapelusz o średnicy ok. 3 - 5 centymetrów, osadzony na długim czasem powyginanym i cienkim trzonku, długości 5 - 8 centymetrów.
Kolor kapelusza jest bardzo zmienny i może przybierać odcienie brązu, żółci, beżu. Związane jest to najczęściej z warunkami atmosferycznymi oraz stopniem wilgotności w powietrzu. Blaszki grzyba są zawsze jaśniejsze od skórki kapelusza, a przy tym grube, rzadkie, brzuchate i różnej długości, przy trzonie zaokrąglone albo wykrojone ząbkiem. Trzon grzyba jest u samej góry żółty, w pozostałej części brązowy lub brunatny co jest ważną cechą charakterystyczną tego gatunku.
Pieniążek aksamitnotrzonowy to bardzo smaczny grzyb jadalny, który ma delikatny, czosnkowy aromat. Doskonale spisuje się jako element nadzień, farszów sosów i zup. Jest ważny pod względem gospodarczym, gdyż owocuje bardzo późno, kiedy w lasach nie ma już innych grzybów.
Zdjęcia: Fotolia
PIENIĄŻEK GŁADKOTRZONOWY
Ten kuzyn wyżej opisanego grzyba w niektórych regionach naszego kraju nazywany jest monetką korzeniastą zapewne ze względu na miejsce jego występowania. Często spotyka się go bowiem w bulwiastych korzeniach drzew, spróchniałych pniach i drewnie pokrytym ziemią.
Te ciekawe okazy owocują szczególnie w lasach dębowych, bukowych, grabowych, lipowych i orzechowych. Wyrasta pojedynczo lub grupkami zarówno w okresie suszy jak i ulewnych deszczy.
Kapelusz młodych owocników pieniążka gładkotrzonowego osiąga średnicę od 4 do 10 centymetrów i jest szarożólty, szarobrunatny bądź jasnobrązowy. Na początku dzwonkowaty z przylegającymi włókienkami, a z czasem płaskołukowaty z tępawym garbem na powierzchni środkowej. Czasem na skórce kapelusza pojawiają się promieniste, delikatne pomarszczenia.
Białe, rzadkie i dość grube blaszki są często wybrzuszone, zaokrąglone przy trzonie lub ząbkowato wykrojone. Taka budowa blaszek tego grzyba to bardzo charakterystyczny element jego wyglądu, który warto zapamiętać.
Trzon, podobnie jak w przypadku wyżej opisanego pieniążka jest u góry białawy, u podstawy ciemny i cylindryczny. Początkowo jest on pełny, ale z czasem staje się pusty w środku. Jego wysokość osiągnąć może 10 – 15 centymetrów.
Monetka korzeniasta jest szczególnie ceniona przez grzybiarzy. Grzyby tego gatunku warto jest ususzyć bądź dodawać do mięsnych potraw lub przekąsek. Ponieważ starsze sztuki tego grzyba mają twarde trzonki, przed spożyciem należy je odciąć!
Czekacie na wysyp grzybów by zajadać się świeżymi okazami w jesiennych daniach? Jeśli w Waszych "przepiśnikach" znajdują się sprawdzone receptury na pyszności z pieniążkami, zachęcamy do podzielenia się nimi!
Dowiedz się więcej o pieczarce - księżniczce grzybów >>>
LauraLaura
LauraLaura