Działania profilaktyczne zapobiegające syndromowi leniwego jellita powinny koncentrować się na różnych sferach życia codziennego, obejmujących przede wszystkim:
W profilaktyce i dietoterapii zaparć nawykowych bardzo istotną rolę odgrywają bakterie kwasu mlekowego. Są one wykorzystywane do produkcji fermentowanych napojów mlecznych: jogurtu, kefiru i maślanki. Ich dobroczynny wpływ na jelita polega na zasiedlaniu jelita grubego oraz wytwarzaniu tam substancji, które pobudzają ten odcinek układu pokarmowego do pracy oraz hamowaniu rozwoju niekorzystnych dla zdrowia bakterii gnilnych. Fermentowane napoje mleczne są także bogatym źródłem wapnia. Dlatego osobom dorosłym zaleca się wypijanie codziennie co najmniej dwóch szklanek chudego mleka i/lub fermentowanych napojów mlecznych.
Ważną rolę w modyfikacji diety odgrywają produkty będące źródłem błonnika pokarmowego. Błonnik pokarmowy jest substancją pochodzenia roślinnego, która działa jak miotełka – oczyszcza jelita (nie podlega trawieniu w przewodzie pokarmowym, przez co zwiększa ilość resztek pokarmowych) i reguluje rytm wypróżnień. Zaleca się zatem zwiększenie w diecie ilości produktów z pełnego ziarna zbóż, takich jak chleb razowy i pełnoziarnisty, kasze, makaron razowy, naturalne płatki zbożowe, brązowy ryż, otręby oraz warzyw i owoców. Z tej ostatniej grupy, szczególnie pozytywny wpływ wywierają owoce suszone (śliwki, figi, daktyle). Produkty wysokobłonnikowe należy wprowadzać do posiłków stopniowo, rozpoczynając od dodatku niewielkich ich ilości (w przeciwnym wypadku uzyskany efekt może być odwrotny od zamierzonego, tzn. zaparcia mogą się nasilać). Duża ilość produktów błonnikowych w diecie zwiększa zapotrzebowanie na płyny, dlatego zaleca się wypijanie co najmniej 2 litrów niegazowanej wody, niesłodzonej słabej herbaty lub soku warzywnego.
Nadmiar tłuszczu i cukru w diecie powoduje wydłużenie czasu przesuwania się treści pokarmowej. Dlatego osoby z "syndromem leniwego jelita" powinny unikać produktów tłustych i smażonych oraz ograniczyć ilość spożywanego cukru, słodkich napojów oraz słodyczy (zwłaszcza czekolady).
Spędzanie dużej ilości czasu przed telewizorem, komputerem, podróżowanie samochodem oraz brak regularnej aktywności fizycznej powoduje osłabienie mięśni jamy brzusznej. Sprzyja to zwolnieniu ruchów jelit i rozwojowi „syndromu leniwego jelita”. Należy zatem wykonywać ćwiczenia wzmacniające te partie mięsni. Równie ważne są formy aktywności fizycznej wykonywane w pozycji wyprostowanej (marsz, bieg, pływanie), ponieważ umożliwiają one usprawnienie pracy jelit ściśniętych w jamie brzusznej przez większą część dnia z powodu siedzącego trybu życia.
Ciągły pośpiech, szczególnie rano gdy jelita są najbardziej aktywne ruchowo powoduje, że często brakuje czasu na spokojną wizytę w toalecie. Dochodzi wówczas do powstrzymywania naturalnego odruchu defekacyjnego. Taki tryb życia sprzyja utrwalaniu złych nawyków, które osłabiają mechanizmy warunkujące wypróżnienie. Jelito staje się coraz bardziej leniwe. W rezultacie dochodzi do zaparć nawykowych. Należy zatem tak zaplanować dzień, aby wygospodarować trochę czasu, nawet kosztem wcześniejszego wstawania rano.
Zmianę sposobu żywienia:
W profilaktyce i dietoterapii zaparć nawykowych bardzo istotną rolę odgrywają bakterie kwasu mlekowego. Są one wykorzystywane do produkcji fermentowanych napojów mlecznych: jogurtu, kefiru i maślanki. Ich dobroczynny wpływ na jelita polega na zasiedlaniu jelita grubego oraz wytwarzaniu tam substancji, które pobudzają ten odcinek układu pokarmowego do pracy oraz hamowaniu rozwoju niekorzystnych dla zdrowia bakterii gnilnych. Fermentowane napoje mleczne są także bogatym źródłem wapnia. Dlatego osobom dorosłym zaleca się wypijanie codziennie co najmniej dwóch szklanek chudego mleka i/lub fermentowanych napojów mlecznych.
Ważną rolę w modyfikacji diety odgrywają produkty będące źródłem błonnika pokarmowego. Błonnik pokarmowy jest substancją pochodzenia roślinnego, która działa jak miotełka – oczyszcza jelita (nie podlega trawieniu w przewodzie pokarmowym, przez co zwiększa ilość resztek pokarmowych) i reguluje rytm wypróżnień. Zaleca się zatem zwiększenie w diecie ilości produktów z pełnego ziarna zbóż, takich jak chleb razowy i pełnoziarnisty, kasze, makaron razowy, naturalne płatki zbożowe, brązowy ryż, otręby oraz warzyw i owoców. Z tej ostatniej grupy, szczególnie pozytywny wpływ wywierają owoce suszone (śliwki, figi, daktyle). Produkty wysokobłonnikowe należy wprowadzać do posiłków stopniowo, rozpoczynając od dodatku niewielkich ich ilości (w przeciwnym wypadku uzyskany efekt może być odwrotny od zamierzonego, tzn. zaparcia mogą się nasilać). Duża ilość produktów błonnikowych w diecie zwiększa zapotrzebowanie na płyny, dlatego zaleca się wypijanie co najmniej 2 litrów niegazowanej wody, niesłodzonej słabej herbaty lub soku warzywnego.
Nadmiar tłuszczu i cukru w diecie powoduje wydłużenie czasu przesuwania się treści pokarmowej. Dlatego osoby z "syndromem leniwego jelita" powinny unikać produktów tłustych i smażonych oraz ograniczyć ilość spożywanego cukru, słodkich napojów oraz słodyczy (zwłaszcza czekolady).
Zwiększenie aktywności fizycznej:
Spędzanie dużej ilości czasu przed telewizorem, komputerem, podróżowanie samochodem oraz brak regularnej aktywności fizycznej powoduje osłabienie mięśni jamy brzusznej. Sprzyja to zwolnieniu ruchów jelit i rozwojowi „syndromu leniwego jelita”. Należy zatem wykonywać ćwiczenia wzmacniające te partie mięsni. Równie ważne są formy aktywności fizycznej wykonywane w pozycji wyprostowanej (marsz, bieg, pływanie), ponieważ umożliwiają one usprawnienie pracy jelit ściśniętych w jamie brzusznej przez większą część dnia z powodu siedzącego trybu życia.
Uregulowanie trybu życia:
Ciągły pośpiech, szczególnie rano gdy jelita są najbardziej aktywne ruchowo powoduje, że często brakuje czasu na spokojną wizytę w toalecie. Dochodzi wówczas do powstrzymywania naturalnego odruchu defekacyjnego. Taki tryb życia sprzyja utrwalaniu złych nawyków, które osłabiają mechanizmy warunkujące wypróżnienie. Jelito staje się coraz bardziej leniwe. W rezultacie dochodzi do zaparć nawykowych. Należy zatem tak zaplanować dzień, aby wygospodarować trochę czasu, nawet kosztem wcześniejszego wstawania rano.
Gość