Szafran, przyprawa jak złoto

  • 3

Szafran to najdroższa przyprawa świata. Nic dziwnego, bowiem wysiłek włożony w jego produkcję jest ogromny!

         
ocena: 4/5 głosów: 5
Szafran, przyprawa jak złoto
Efekt ciężkiej pracy

Crocus dativus, czyli kwiat, z którego pręcików wyrabia się szafran, kwitnie jedynie przez dwa tygodnie października. Zbiera się go zazwyczaj od samego ranka, kiedy otwierają się płatki kwiatów. Kwiaty krokusów są zbierane do koszy, po czym wyrywane są z nich pręciki, suszone następnie nad ogniem.

Suszone pręciki tracą aż 80 procent wagi podczas obróbki, a na jeden kilogram przyprawy potrzeba aż 200 tysięcy kwiatów!

Smak delikatny, ale wyraźny

Wystarczy niewielka ilość tej przyprawy, żeby nasza potrawa uzyskała dodatkową smakową głębię. Charakterystyczny, delikatny aromat, lekko gorzkawy. Używany jest do sosów, ryb, ciast. Przyprawia się nim także mięsa i dodaje do niektórych likierów.

Szafran powinno się najpierw namoczyć w gorącej, ale nie wrzącej wodzie, co pozwoli wyzwolić wszystkie jego drogocenne właściwości, a dopiero potem dodać do potrawy.

Oprócz unikalnych zalet smakowych i zapachowych szafran ma także właściwości zdrowotne, reguluje trawienie i chroni żołądek. Posiada także właściwości antydepresyjne, a wykorzystywany na różne sposoby był już w starożytności – używali go już egipscy faraonowie, rzymski cesarz Marek Aureliusz kąpał się w nim, aby wzmocnić potencję – jego właściwości jako afrodyzjaku są doceniane i dzisiaj.

Alternatywa dla opium?

Warto wiedzieć, że ten światowy symbol luksusu często był i jest fałszowany. Na angielskim dworze Henryka VIII takie fałszerstwo często było karane śmiercią, a w Wenecji powstał specjalny urząd do spraw handlu szafranem, który regulował kwestie związane z kupnem i sprzedażą tej drogiej przyprawy.

Nawet dzisiaj na arabskich bazarach można spotkać fałszywy szafran, czyli naprawdę krokosz barwierski. Ta niegroźna i sympatyczna w gruncie rzeczy roślina sprzedawana jest jako szafran ze względu na podobieństwo w wysuszonej postaci. W smaku i aromacie w niczym nie przypomina tradycyjnego szafranu.

Szafran jest wymagający w uprawie, dlatego rośnie w niewielu państwach o określonym klimacie. Aż 90 procent upraw znajduje się w Iranie, lecz rośnie także w Indiach i krajach morza śródziemnego. Jego uprawa jest taka dochodowa, że afgańscy hodowcy opium rozważali zarzucenie nielegalnego procederu na rzecz uprawy szafranu. Odrzucili jednak ten pomysł, ze względu na trudność uprawiania kwiatów krokusa.