Powstała już w 1911 roku dieta przywędrowała do Europy z Japonii za sprawą głównego twórcy i filozofa, Georga Ohsawy (przed przybraniem takiego pseudonimu znany jako Yukikazu Sakurazawa). Odkrył on, że istnieją dwa czynniki determinujące myślenie i postępowanie człowieka – po pierwsze otoczenie czyli środowisko społeczne, kulturowe i przyrodnicze, po drugie – odżywianie. Z tego powodu tak ważne dla zachowania zarówno równowagi wewnętrznej, jak i zdrowia fizycznego jest dostarczanie organizmowi odpowiednich składników odżywczych w odpowiednich proporcjach.
Yin i Yang
Według założeń diety makrobiotycznej porkarm możemy podzielić na dwie grupy: Yin i Yang. Ta pierwsza reprezentuje pierwiastek żeński, przynoszący odprężenie, relaks i ochłodzenie; odpowiada za smak słodki. Jest to energia skierowana z zewnątrz. Yang – reprezentant części męskiej – skierowany jest do wewnątrz, odpowiada za smak słony. Zwolennicy makrobiotyki uważają, że należy dostarczać organizmowi pożywienia z obu grup proporcjonalnie, aby jego praca była zdrowa i harmonijna.
Co jeść i w jakich ilościach?
Dieta makrobiotyczna przede wszystkim upatruje zdrowe odżywianie w składnikach roślinnych naturalnych. Wszelkie przetwory, mięso, mleko, masło są niewskazane. Rośliny są tu głównym źródłem makro- i mikroelementów, witamin, białek, błonnika oraz przeciwutleniaczy – dlatego makrobiotyka należy do antynowotworowych sposobów odżywiania.
Podstawą diety jest pełne ziarno, które stanowi 50-60% dziennego pokarmu. Przede wszystkim są to zboża (jęczmień, owies, proso, kukurydza, gryka, pszenica) oraz produkty zbożowe takie jak: grube kasze, ryż brązowy, chleb razowy, ziarno skiełkowane, makarony razowe, pszenica gotowana.
Warzywa zajmują 20-25% dziennego menu. Mogą być spożywane w postaci sałatek, marynat, jak też gotowane na parze, smażone czy pieczone. Szczególną sympatią należy obdarzyć warzywa zielone, np. pietruszkę, seler naciowy, brokuły, brukselki, oraz warzywa kiszone. Polecane są okazy świeże,sezonowe, natomiast odradza się sztucznie konserwowanych lub mrożonych.
Rośliny strączkowe (bób, ciecierzyca, fasola, groch, soczewica, soja) mogą być podawane łącznie z innymi warzywami lub oddzielnie, gotowane, świeże lub suszone – dopuszczalne w każdej postaci stanowią 5-10% dziennej diety.
Ryby – w przeciwieństwie do wegetarianizmu dieta makrobiotyczna dopuszcza spożywanie ryb do kilku razy w tygodniu. Polecane są te o niższej zawartości tłuszczu i białym mięsie(dorsz, halibut, stynka), jakkolwiek inne rodzaje też są dopuszczalne.
Owoce, najlepiej sezonowe lub z najbliższej okolicy (jabłka, gruszki, morele, czereśnie, śliwki, jagody, żurawina). Spożywamy je surowe, suszone lub jako dodatki do deserów czy składniki przekąsek. Ograniczamy się do kilku owoców w tygodniu.
Z tłuszczów wybieramy przede wszystkim roślinne – olej sezamowy, kukurydziany, orzechowy, oliwa z oliwek. Należy jednak starać się zastępować smażenie duszeniem lub pieczeniem.
Yin i Yang
Według założeń diety makrobiotycznej porkarm możemy podzielić na dwie grupy: Yin i Yang. Ta pierwsza reprezentuje pierwiastek żeński, przynoszący odprężenie, relaks i ochłodzenie; odpowiada za smak słodki. Jest to energia skierowana z zewnątrz. Yang – reprezentant części męskiej – skierowany jest do wewnątrz, odpowiada za smak słony. Zwolennicy makrobiotyki uważają, że należy dostarczać organizmowi pożywienia z obu grup proporcjonalnie, aby jego praca była zdrowa i harmonijna.
Co jeść i w jakich ilościach?
Dieta makrobiotyczna przede wszystkim upatruje zdrowe odżywianie w składnikach roślinnych naturalnych. Wszelkie przetwory, mięso, mleko, masło są niewskazane. Rośliny są tu głównym źródłem makro- i mikroelementów, witamin, białek, błonnika oraz przeciwutleniaczy – dlatego makrobiotyka należy do antynowotworowych sposobów odżywiania.
Podstawą diety jest pełne ziarno, które stanowi 50-60% dziennego pokarmu. Przede wszystkim są to zboża (jęczmień, owies, proso, kukurydza, gryka, pszenica) oraz produkty zbożowe takie jak: grube kasze, ryż brązowy, chleb razowy, ziarno skiełkowane, makarony razowe, pszenica gotowana.
Warzywa zajmują 20-25% dziennego menu. Mogą być spożywane w postaci sałatek, marynat, jak też gotowane na parze, smażone czy pieczone. Szczególną sympatią należy obdarzyć warzywa zielone, np. pietruszkę, seler naciowy, brokuły, brukselki, oraz warzywa kiszone. Polecane są okazy świeże,sezonowe, natomiast odradza się sztucznie konserwowanych lub mrożonych.
Rośliny strączkowe (bób, ciecierzyca, fasola, groch, soczewica, soja) mogą być podawane łącznie z innymi warzywami lub oddzielnie, gotowane, świeże lub suszone – dopuszczalne w każdej postaci stanowią 5-10% dziennej diety.
Ryby – w przeciwieństwie do wegetarianizmu dieta makrobiotyczna dopuszcza spożywanie ryb do kilku razy w tygodniu. Polecane są te o niższej zawartości tłuszczu i białym mięsie(dorsz, halibut, stynka), jakkolwiek inne rodzaje też są dopuszczalne.
Owoce, najlepiej sezonowe lub z najbliższej okolicy (jabłka, gruszki, morele, czereśnie, śliwki, jagody, żurawina). Spożywamy je surowe, suszone lub jako dodatki do deserów czy składniki przekąsek. Ograniczamy się do kilku owoców w tygodniu.
Z tłuszczów wybieramy przede wszystkim roślinne – olej sezamowy, kukurydziany, orzechowy, oliwa z oliwek. Należy jednak starać się zastępować smażenie duszeniem lub pieczeniem.
