Kapary - do czego użyć?

Kapary mają postać drzew lub krzewów owocujących. Należą do rodziny kaparowatych, gdzie wyróżnia się aż 250 różnych gatunków, z czego dwa - Capparis fascicularis i Capparis tumentosa - są trujące.

Hodowane są głównie w krajach śródziemnomorskich, w Afryce oraz w USA. Rośliny mogą żyć nawet 30 lat, jednak najlepsze owoce uzyskuje się z 3-6 letnich drzewek.

Zbierane pąki są marynowane - najczęściej w occie lub w oleju, może to być również zalewa solna. Pąki używane są jako przyprawa - bardzo cenione w przyprawianiu cielęciny. Seroko używane także do sałatek, pizzy oraz sosów.
Listki kaparów jada się na surowo a popiół uzyskany ze spalenia korzeni może być używany zamiast soli.
            

Kapary mają cierpki smak, zbliżony do chrzanu, rzeżuchy, po zamarynowaniu dodatkowo zyskują goryczkę.

Owoców krzewu używa się rzadziej, mogą być jedzone jako przekąska z serami, dobrze pasują do czerwonego wina.

W polskiej kuchni używamy ich raczej rzadko chociaż są dostępne we wszystkich większych sklepach. Kiedyś stosowane bardzo często - średniowieczne opisy uczt podawały, że żaden szlachecki dworek nie mógł obyć się bez tej cennej przyprawy.

       

Ponadto uważane są za cenny afrodyzjak a jedzenie ich przez mężczyzn pomaga w leczeniu impotencji.

Nazwa kapary pochodzi od łacińskiego słowa "capra" i oznacza ono kozę.  Dlaczego kozę? Mowa o zapachu - jest on bardzo silny. Stąd zapewne ta analogia.

 

Kapara można opisać najlepiej jako zielony, ususzony pęk kwiatu, który jest zamknięty. Im mniejszy rozmiar kapara tym ma lepszą jakość. 

 

Co zawierają kapary?

 

Zawierają one głównie wodę - stanowi ona aż 85 % tej rośliny.  Oprócz tego mają w sobie gorzkie glikozydy, pektyny, pentozany, saponiny, kwas rutynowy. W procesie marynowania na kaparach osadza się biały proszek - jest to rutyna. Oprócz tego kapary zawierają dużą ilość sodu.

 

Roślina ta jest marynowana w Europie od ponad dwóch tysięcy lat. Nie ma co ukrywać, że współcześnie najwięcej kaparów spożywa się w rejonie Morza Śródziemnego. Kapary można dodawać do sosów pomidorowych i dań, których podstawą jest wino z dodatkiem świeżych liściastych przypraw, cebuli, zielonych oliwek czy czosnku.

 

Kapary stanowią także idealny dodatek do dań z kurczakiem bądź do pizzy czy sałatki z bakłażanem i pomidorami. Często też dodaje się kapary do potrwa rybnych. 

 

Kapary można także rozetrzeć i dodać do niej natkę pietruszki, migdały oraz czosnek. Mieszkańcy Hiszpanii tak przyprawione kapary podają na smażonej rybie. 

 

Czy kapary mają jakieś właściwości?

 

Kiedyś stosowano je w celu poprawienia trawienia, ponieważ zapobiegają biegunce. Ich kolejną właściwością jest to, że poprawiają apetyt. Mogą spożywać je zatem osoby, które cierpią na brak apetytu. Z koli w Indiach stosowano kapary jako lekarstwo na szkorbut. Kapary likwidują także wzdęcia. Jeżeli z kolei cierpisz na infekcje górnych dróg oddechowych, picie naparu z kaparów poprawi Twoje zdrowie.

         

 

Niektóre gatunki kaparów uprawia się w żywopłotach, jako roślinę ozdobną.  Jeżeli zaś chcesz uchronić swoje rośliny przed mszycami, zacznij hodować kapary. 

 

W Polsce kapary nie są zbyt popularne, mimo że stanowią doskonały dodatek do wielu potraw. Dodają tym potrawom wyrazistości ze względu na cierpko-kwaśno-gorzki smak. Kapary mogą stanowić znakomitą przekąskę na tak zwanej desce serów (kapary z serami komponują się i smakują bardzo dobrze).

 

Mimo że uważa się je za przysmak orientalny, sprawdzają się także w polskiej kuchni. Idealnie pasują do tatara. Ponadto poprawiają smak produktów marynowanych czy past twarogowych. Są też idealne do sałatek śledziowych. Kaparami można też dekorować galarety mięsne oraz warzywne.

 

Warto zapamiętać, że kapary nie lubią wysokiej temperatury, ponieważ tracą swoje niepowtarzalne właściwości aromatyczne. Zatem, najlepiej przyrządzać kapary w zimnych daniach lub dodawać je po prostu pod koniec gotowania.

 

Kapary powinny być promowane w Polsce jeszcze bardziej, ponieważ są wspaniałą rośliną, która poprawia smak wielu dań. Trzeba tylko ją odkryć i nauczyć się odpowiednio stosować.