Kasza gryczana

Grykę uprawiano już ok. 2000 lat p.n.e na terenach dzisiejszych Indii i Pakistanu. Szybko rozprzestrzeniła się na całą Azję. Do Europy zawędrowała w epoce neolitu, ale rozpowrzechniła się dopiero w XIII w. i uprawiana jest do dziś. Ziarna gryki zawierają dużo białka i jego ilość wzrasta w zależności od strefy klimatycznej, w jakiej się ją uprawia - im cieplej tym białka więcej. Ich wartość odżywcza jest zbliżona do nasion roślin strączkowych. W Polsce ziarno gryki wykorzystuje się do produkcji kasz, krakowskiej i gryczanej. Mieli się je także na mąkę do wyrobu makaronów, klusek, chleba. Mamy nawet swoje zagłębie gryczane - to okolice Janowa Lubelskiego, w szczególności gmina Godziszów. Kasza gryczana zawiera dużo, wspomnianego już białka, ale także węglowodany i składniki mineralne. Ponad to jest źródłem witaminy B1 i PP oraz związków mineralnych wapnia, żelaza, fosforu, potasu, miedzi i magnezu. Jest także źródłem rutyny, która wzmacnia naczynia krwionośne i ułatwia wchłanianie wit. C. Od wieków stosowano hreczkę także w medycynie ludowej m.in. jako środek rozgrzewający i ograniczający zbyt obfite krwawienia miesięczne u kobiet. Odwar z tej kaszy był podawany przy biegunce. Powinny ją jeść osoby cierpiące na hemoroidy i inne żylaki. Możemy ją stosować do różnych dań: jest doskonałym dodatkiem do mięs i sosów a także warzyw. Może być również pełnowartościowym posiłkiem wegetariańskim gdy podamy do niej warzywne surówki. W sklepach możemy kupić kaszę gryczaną paloną lub nie - ta druga jest znacznie zdrowsza ponieważ podczas procesu palenia, który pozwala na uzyskanie być może lepszego smaku, ginie część składników mineralnych i witamin.