to bylina albo krzewinka z rodziny astrowatych. Rośnie pospolicie na łąkach, nieużytkach, pastwiskach. Krwawnik i jego właściwości lecznicze znane były już w starożytności. Stosowano go przy leczeniu hemoroidów i choroby wrzodowej. Ma działanie przeciwzapalne, przeciwkrwotoczne, bakteriostatyczne i lekko przeciwskurczowe. Działą pobudzająco na czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego wzmagając wydzielanie soków trawiennych i żółci. Dawniej sporządzano napar na krwotoki wewnętrzne. Dziś ziele krwawnika stosuje się wewnętrznie przeważnie w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych, przy braku apetytu, wzdęciach, skurczach jelit, niestrawności i, ze względu na działanie przeciwzapalne, w chorobie wrzodowej. Krwawnik można też stosować zewnętrznie w celu łagodzenia stanów zapalnych skóry i błon śluzowych oraz na rany, aby przyspieszyć gojenie. Ziele krwawnika wykorzystuje się także w przemyśle kosmetycznym. Ziele bardzo przyjemnie, mocno pachnie i ma lekko korzenny, gorzkawo-słony smak. W kuchni zastosowanie mają liście, zarówno świeże jak i suszone. Dodaje się je do zup, sosów i sałatek.
